TEK ŞANS

15.BÖLÜM:PİŞMANLIK

GARİBİM;

NE BİR GÜZEL VAR AVUTACAK GÖNLÜMÜ,

BU ŞEHİRDE,

NE DE BİR TANIDIK ÇEHRE;

BİR TREN SESİ DUYMAYAGÖREYİM, 

İKİ GÖZÜM,

İKİ ÇEŞME.

ORHAN VELİ 

15.Bölüm: Pişmanlık

Pars bir göğsümde, abim diğer göğsümde uyuyordu. Ben ve diğerleri uyuyamamıştık. Benim sebebim abimi ve Pars'ı rahatsız etmek istemememdi. Onlarınki ise yerlerinin rahatsız olmasıydı.

"Pışt," Merdan'ın sesini duymamla işaret parmağımı dudağımın üstüne koyarak sus işareti yaptım. 

"Ama ben uyuyamıyorum." dedi kısık sesle.

"Ben de."

"Ben de." 

Asil ve Hazar da Merdan'a katılmışlardı. Ne yapabilirdim ki? 

"Abimle Pars uyuyor. Sessiz olun."

"Bana ne zaman abi diyeceksin?" Hazar'dan asla beklemediğim bir soruydu. O değil miydi kardeşi olduğuma inanmayıp iki kere test yapan?

"Hayırdır Hazar? Nasıl ikna oldun kardeşin olduğuma?" Sorumla ortamda bir yutkunma sesi duyuldu.

"Ben..."

"Uyuyun." dememle kimseden ses çıkmadı. Hepsi düzenli nefes alınca uyuduklarını anladım. Gece boyunca uyuyamayan tek kişi bendim.

***

"Günaydın." Asil uyandığı gibi bana baktığı için 'günaydın' demeye mecbur hissetmiştim.

"Rojbaş." dedi Asil çatallı bir sesle. Bana bakıyordu ama bakışlarında anlamadığım bir şey vardı.

"Xwedayê min, min ji biratiya melekekî wisa mehrûm neke. Ger hûn carekê ji min re bibêjin bira, ez amade me ku bimirim jî."(Beni böyle bir meleğin abisi olmaktan mahrum bırakma Allah'ım. Bana bir kere abi desin ölüme bile razıyım.)

"Ha?" Asil'in ne dediğini anlamamıştım. "Ne demek o?"

"Dua ettim."

"Allah kabul etsin." 

"Amin." Öyle bir 'amin' demişti ki tek dileğinin ettiği bu dua olduğunu düşünmüştüm.

"Saygın erilleri ve XX olan tek kuzim, uyanın!" Tarık ve Pusat beraber bağırıyorlardı. Ben uyuyor olsaydım sıkıntı değildi ama diğerleri pek sakin karşılamayabilirdi bu durumu. Tahmin ettiğim de olmuştu. Erkeklerin çoğu -Merdan da dahil- Tarık ve Pusat'a sövüyorlardı. Buraya geldiğimden beri sürekli küfürlerini duyuyordum ve rahatsız ediciydi.

"Siz küfürsüz konuşamıyor musunuz ya?" dedim sorudan çok şikayetimi dile getirerek.

"Rahatsız oldun değil?" İlk zamanlarımızda hepsi konuşmasına dikkat ediyordu ama şimdi gündelik hayatlarındaki gibi şiveli konuşuyorlardı.