6.Bölüm: Kopan İpler
3 Ay Önce
Mehru biraz hava almak için dışarı çıkmıştı. Görevden yeni döndüğü için izinliydi. İstihbarat ve güvenlikten sorumlu olduğu için sadece masabaşı da çalışabilirdi fakat o sahada olmayı seviyordu.
Sincan'ı seviyordu ama oturduğu mahallede sarhoşlar çok oluyordu. Toplum bir kadının gece tek başına dışarı çıkmasını onaylamıyor olabilirdi fakat Mehru'nun umurunda değildi. İnsanlar sadece kadınları kısıtlıyordu. Şimdi kendisinin başına bir şey gelse kimse olayı dinlemeyecekti. Onlara göre bir kadının gece tek başına dışarıda ne işi vardı? Eğer o saatte dışarı çıkıyorsa başına gelenleri hakediyordu.
Halbuki kadınların suçu yoktu. Onların da hakkıydı istediği saatte istediği şeyi yapmak. Kimse kimsenin özgürlüğünü kısıtlayamazdı. Düşünceleri öfkelenmesine sebep oldu. İnsanlardan nefret ediyordu.
Ana caddeye çıktığında bir kaç tipi bozuk adamın bir arabanın etrafında toplandığını gördü. Arabanın kapısı açıldığında uzun boylu, sarışın bir adam dışarı çıkmıştı.
"Hayırdır bilader, ne iş?"
Mehru olayı izlemeye başladı. Gerektiği yerde müdahale edecekti. Müdahale etmesi gereken zaman gelmişti çünkü adamların hepsi bıçak çıkarmışlardı. Yavaş ve hızlı hareketlerle arkalarından dolanıyordu. 7 adam vardı. Aynı anda hepsini alt edemezdi, süper kahraman değildi. Bıçak çeken adamlardan biri konuşmaya başladı.
"Çıkar cüzdanını, arabanın anahtarını da ver!"
"Emrin olur paşam... Kimsiniz lan siz?"
Adamlardan diğeri elini sarışın adamın omzuna koyup, bıçağı yüzüne yaklaştırmıştı. "Sesini kes, cüzdanla anahtarı ver! Yoksa ben kesmeyi bilirim!"
Sarışın adam önce omzundaki ele sonra da yüzünün önündeki bıçağa baktı. Adamın bıçak tutan elini kavrayıp, kafa attı. Diğer adamlardan biri "Lan!" diye kükreyerek sarışın adama bıçağını saplayacakken Mehru adamın kolunu sırtına doğru bükerek bıçağı düşürmesini sağladı. Arbede çıkmıştı. Adamlardan diğeri Mehru'ya doğru koşarken Mehru, adamın iki göğsünün ortasına tekme atmıştı. Sarışın adam konuşmaya başladı. "Kalan 2'si senin, 3'ü benim anlaştık mı?"
"Yemeyenin malını yerler. İlk bitiren üçüncüyü alır." Sarışın adam güldü. İkisi de aynı anda adamları dövmeyi bitirmişti. Üçüncü kimin olacak diye birbirlerine bakarlarken adam kaçmıştı. Kaçan adama bakıp gülmeye başladı sarışın adam. "Götü yemedi dövüşmeye." Mehru'nun varlığını hatırlayınca ona döndü.
"Pardon ve teşekkür ederim. Cihangir Saygın ben, tanıştığıma memnun oldum." Elini uzattı.
Mehru, adamın elini tutup tutmamak konusunda kararsız kalırken en sonunda adamın elini tuttu. "Berfin ben de. Sizi tutmayayım iyi geceler."
"Size teşekkür etmek isterim. Hayatımı kurtardınız sonuçta."
"Ettiniz ya, daha fazlasına gerek yok."
"Yanlış anlaşılmak istemiyorum. Borçlu kalmayı sevmem. Bu yüzden ısrarım."
"Beyefendi, gerek yok!"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
TEK ŞANS
DiversosMehru Berfin küçüklüğü harabede geçen bir kız... Onu yangından kurtaran Türk askerleri sayesinde hayatı değişti. Gerçek ailesiyle tanışan Mehru çocukluğunun katillerini de bulabilecek mi?