TEK ŞANS

25.BÖLÜM:HESAPLAŞMA

AİT OLMADIĞIN YERDE BU ISRAR NİYE,

GURURUN MU NOKSAN, CESARETİN Mİ,

SENİ ZİNCİRLEYEN NEYDİ Kİ BÖYLE

MİNNETİN Mİ YOKSA ESARETİN Mİ?

BİLAL CEYLAN

25.Bölüm: Hesaplaşma

Agir çalışma odasındaydı. İşle kafasını meşgul etmeye çalışıyordu ama mümkün değildi. Aklı kar çiçeği dediği kadındaydı. Gözlerini ovalayıp derin bir nefes aldı. Böyle olmayacaktı, sesini duyması gerekiyordu. Daha yeni tanışmıştı tam olarak adını bile bilmiyordu ama seviyordu. Yeterdi. 

Odanın kapısı çalınmadan açıldığında kim olduğuna bakmadı. Abisi olduğunu biliyordu. Kapının kulpunu hayvan gibi indirişinden anlamıştı.

"Noldu lan sana?"

Bıkkın bir nefes verdi Agir. Çekemezdi abisini. "Bir şey olmadı."

"Oğlum hâlin hâl  değil. Derdin varsa söyle de halledelim." dedi çalışma masasının önündeki koltuğa oturarak.

Saçlarını karıştırdı Agir. Derdinin dermanı sevdiği kadındı. Abisi ne yapabilirdi ki?

"Boş ver."

"Boş veremem oğlum sen farkında değilsin ama kendi isteğinle çalışıyorsun lan!" dedi hayrete düşmüş gibi. "Baba mutluluktan ağlıyor." Dalga geçiyordu, güldü Agir.

"Abartma lan, o kadar da değil! Sanki daha önce hiç kendi isteğimizle çalışmadık." 

"Çalışmadın tabii oğlum. Öğrenciyken de ders çalışmayı sevmezdin."

"Seven var mıydı amına koyayım?" dedi gülerek.

"Oğlum sen ne okulu seviyordun ne işi. Armut piş ağzıma düş hesabı bir hayat istiyordun."

"Topluma göre daha üstün zevklerimin olması benim suçum değil."

"Zevkine sıçayım!" Agâh söylenmeye başladı.

"Ne biçim bir yaratıksın lan sen!"

Abisinin yine durup dururken neye sinirlendiğini sorgulamadı Agir. Alışıktı. "Yine ne yaptım?" diye sordu sinirle.

"Huylusun, pasaklısın ama dışarı çıkınca titizliğin tutuyor, memnuniyetsizsin, suratsızsın, iğrenç esprilerin va-"

"Şakalarıma laf yok!"

"Evde kalacaksın lan!"

"Sen evlenmişsin ya kimse bekar kalmaz." der demez Agâh oturduğu yerden kalktı. Agir'in götü bir tık üç buçuk atmaya başlamıştı.

Agâh önce ayağındaki ev terliğini daha sonra da çorabını çıkarmıştı. Agir gelecek hamleyi biliyordu. Abisi çorabını ağzına sokmaya çalışacaktı. Hızlı bir refleksle abisinden kurtularak odadan çıktı.

Dışarıya karşı oldukça sert olan bu iki adam ailelerinin yanında çocuk oluyorlardı. 

"Amca! Amca!" diye koşturuyordu konağın içinde minik kız.

"Güneş'im..." dedi Agir yeğenini kucağına alarak. 

"Amcammm..." diye cilveyle Agir'in boynuna sarıldı küçük kız. Seviyordu amcasını.