Λίστα Συναισθημάτων

47. Αν δεν ένιωθα

    Ακόμη πονούσα. Ακόμη και όταν έκανα τον γύρο της πόλης, δεν μπορούσα να σβήσω τον πόνο. Όμως θα το έκανα. Θα τον άφηνα ελεύθερο να καίει τα σωθικά μου απόψε αλλά από αύριο, θα πάγωνα τα πάντα. Θα έθαβα τα πάντα. Θα κλείδωνα τα πάντα.

Με βήμα βαρύ ανέβηκα τις σκάλες για το διαμέρισμά μου, όταν πρόσεξα ένα σημείωμα κολλημένο στην πόρτα μου. Τα μάτια μου σκοτείνιασαν. Δεν ήμουν στην καλύτερη κατάσταση και τώρα αυτό.

Χτύπησα ισχυρά την πόρτα του Τέρι. Εκείνος τρομαγμένος άνοιξε. Τον έπιασα από το πέτο και τον κοίταξα μέσα στα μάτια.

-«Που την έχουν;!» ψέλλισα μέσα από τα σφιγμένα δόντια μου. Παρατήρησα φόβο στα δικά του μάτια. Όμως, δεν με ένοιαζε. Τελικά, μου ανέφερε το στέκι του συντρόφου του και τον τίναξα μακριά μου.

Κατέβηκα τα σκαλιά σχεδόν πηδώντας τα και καβαλώντας την μηχανή μου όρμησα μέσα στην πόλη. Είχε ήδη αρχίσει να δύει ο ήλιος και σε λίγο θα έπεφτε το σκοτάδι, όμως σίγουρα δεν θα ήταν πιο σκοτεινό από την ψυχή μου αυτήν την στιγμή.

Κατέφθασα σε μια μάντρα με παλιοσίδερα, όχι ιδιαίτερα μεγάλη. Εκεί υπήρχαν μερικές μηχανές πάνω στις οποίες ήταν αραγμένοι μερικοί άντρες.

Στάθηκα μπροστά τους, κάτι που τους τράβηξε την προσοχή.

-«Που είναι ο αρχηγός σας;» ρώτησα. Εκείνοι ξέσπασαν σε γέλια.

-«Που είναι η Άλις;» ρώτησα ξανά και τότε άφησαν τις μηχανές. Άρπαξαν ότι βρήκαν γύρω τους σε σχήμα ροπάλου και άρχισαν να με πλησιάζουν με σαρκαστικά βλέμματα.

-«Ααα!!!!!» άκουσα μια κραυγή να έρχεται μέσα από το μικρό κτίριο που στεκόταν πίσω από τις μηχανές και σίγουρα ήταν η φωνή της Άλις.

Έσφιξα τις γροθιές μου και εκείνοι οι άντρες όρμησαν προς το μέρος μου. Όλο μου το σώμα είχε τσιτωθεί από την ένταση και την έξαψη. Την στιγμή που η πρώτη γροθιά μου προσγειώθηκε στη σάρκα κάποιου, ένιωσα απίστευτη διέγερση.

Ίσως αυτό με βοηθούσε να εκτονώσω ότι έκαιγε και θα φρόντιζα να εκτονώσω μέχρι την τελευταία σπίθα. Αν ο κόσμος ήθελε διακαώς να απελευθερωθεί το τέρας αυτό, θα τους εκπλήρωνα την επιθυμία.

Άρχισα να παλεύω μαζί τους. Αντάλλαζα γροθιές και κλωτσιές μαζί τους. Τα χτυπήματα από τα ρόπαλα ήταν ισχυρά αλλά συνέχιζα να τους αντιμετωπίζω. Με σφιγμένα δόντια και ακόμη πιο σφιγμένες γροθιές άφηνα ματωμένες μύτες, μωλωπισμένα πρόσωπα και κορμιά και άτομα που βογγούσαν σαν γουρούνια.