Λίστα Συναισθημάτων

11. Ο νέος νοσηλευτής

Ο αρχηγός μπήκε στην αίθουσα που μαζευόμασταν όλοι οι τραυματιοφορείς για να μας ανακοινώσει ότι ξεκίνησαν αιτήσεις για τις εξετάσεις νοσοκόμων.

Από την μονάδα μας, οι πιο παλιοί όπως ο Κέισι, ο Τζακ, ο Μάρκο και ο ίδιος ο αρχηγός είχαν ήδη την πιστοποίηση νοσοκόμου και αν ήθελαν μπορούσαν να δουλέψουν σε νοσοκομείο ως νοσηλευτικό προσωπικό.

Ο Λαρς και Τζο μαζί με την Άλις έδειχναν να ενδιαφέρονται. Η Μέι είχε ήδη περάσει τις πρώτες εξετάσεις όπως αυτές που οργανώνονταν τώρα. Χρειαζόταν να επιτύχει στο επόμενο τεστ που ήταν σε μερικούς μήνες ώστε να έχει και εκείνη την πιστοποίηση νοσοκόμας.

Ο Ντύλαν, η Σαμάνθα και η Κάμερον δεν ενδιαφέρονταν ακόμη για κάτι τέτοιο.

Ο Λαρς με κοίταξε με λαχτάρα. Σούφρωσα τα φρύδια μου.

-«Λόγκαν, γιατί δεν προσπαθείς;» ρώτησε αλλά το βρήκα περίεργο. Μόλις έναν χρόνο πριν είχα βγει από τη σχολή. Μπορούσα να δώσω τις εξετάσεις για νοσοκόμος τόσο γρήγορα;

-«Με τις επιδόσεις που είχες στη σχολή, είμαι σίγουρη ότι θα πετύχεις;» με ενθάρρυνε η Σαμάνθα.

Τελικά, ανασήκωσα τους ώμους μου. Ας το δοκίμαζα. Τι είχα να χάσω;

****

Κατευθυνόμουν προς το γραφείο του διευθυντή όταν είδα την προϊσταμένη νοσοκόμα Αμάντα Τζάκσον να εξέρχεται από το γραφείο του σε όχι και τόσο καλή διάθεση.

-«Προϊστάμένη Τζάκσον, τι συμβαίνει;» ρώτησα.

-«Τι να συμβαίνει, Δρ. Τέιλορ; Έχουμε ανάγκη από νοσηλευτικό προσωπικο και ήρθα να το αναφέρω στον διευθυντή αλλά μάλλον δεν θα γίνει άμεσα κάποια κίνηση. Η μόνη λύση που δόθηκε, είναι οι νοσοκόμοι που θα έρθουν για πρακτική μετά τις πρόσφατες εξετάσεις που οργανώθηκαν από τον οργανισμό. Όμως αυτή δεν είναι μόνιμη λύση. Τα άτομα αυτά θα φύγουν κάποια στιγμή.» αποκρίθηκε με απελπισία.

Το νοσοκομειακό σύστημα δεν ήταν τέλειο. Υπήρχαν ελλείψεις και κάποια λάθη στην οργάνωση. Μπορούσα να καταλάβω την απόγνωση της προϊσταμένης καθώς και εγώ η ίδια σαν γιατρός, είχα προσέξει ότι το νοσηλευτικό προσωπικό δεν ήταν αρκετό.

Η προϊσταμένη επέστρεψε στο πόστο της με εμφανή τη δυσαρέσκεια στο πρόσωπό της και αναστέναξα μέσα μου.

Όταν εισήλθα μέσα στο γραφείο του διευθυντή, κ. Κλάρκσον, εκείνος με υποδέχτηκε με ένα πλατύ χαμόγελο.