Λίστα Συναισθημάτων

38. Οικογενειακή θαλπωρή

    Είχα μόλις μπει στα αποδυτήρια, όταν άκουσα τον Λαρς και τον Τζακ να μιλούν για την έξοδό τους με τον Λόγκαν σε κάποιο μπαρ. Έμενα σιωπηλή μήπως καταφέρω να αποσπάσω κάποια πληροφορία από εκείνους τους δύο ενώ ταυτόχρονα, ένιωθα ζήλια που εκείνοι οι δύο τον είχαν πλησιάσει ξανά.

Παρόλο που δεν είχα αμφιβολία για τον Λαρς, δεν περίμενα ότι ο Λόγκαν θα συγχωρούσε τον Τζακ. Συγχώρεση; Δεν ξέρω αν ο Λόγκαν ήταν ακόμη ικανός για κάτι τέτοιο. Ίσως δεν ήταν συγχώρεση. Περισσότερο έμοιαζε ότι ο Τζακ είχε επιβάλει την παρουσία του στη ζωή του Λόγκαν ξανά. Τουλάχιστον αυτό κατάλαβα από τη συζήτησή τους.

Εκείνο όμως που με αιφνιδίασε, ήταν όταν αναφέρθηκαν στην ερωτική του απογοήτευση. Νόμιζα ότι ο Λόγκαν δεν μπορούσε να αισθανθεί αγάπη και έρωτα. Κι όμως είχε σχέση με κάποια γυναίκα; Ποια ήταν; Η γιατρός ή εκείνη η ασθενής;

Ξαφνικά, μαύρες σκέψεις περνούσαν μέσα από το μυαλό μου και ένιωθα τον εκνευρισμό και τον θυμό να με τυλίγουν. Το υποψιαζόμουν, αλλά ο Λόγκαν απλά δεν ήθελε να είναι μαζί μου. Αν μπορούσε να έχει σχέση με άλλη γυναίκα, θα το έκανε και μαζί μου, όμως δεν με είχε συγχωρήσει. Δεν ήξερε καν να συγχωρεί.

Πως μπορούσα να του μάθω να συγχωρεί; Πως μπορούσα να του μάθω να αγαπάει; Το μυαλό μου γέμισε με εκείνες τις σκέψεις. Αν δεν ήξερε να αισθάνεται, θα του μάθαινα εγώ. Όμως πως μάθαινες σε κάποιον να αισθάνεται;

Ίσως έπρεπε να επιβάλλω και εγώ την παρουσία μου στη ζωή του, όπως είχε κάνει ο Τζακ.

Το πρώτο βήμα ήταν όταν για πρώτη φορά μετά από καιρό, έγινα ξανά ομάδα μαζί του, αφού παρακάλεσα θερμά τον αρχηγό Βανς. Ο Λόγκαν δεν φαινόταν να αντιδράσει αρνητικά αλλά φυσικά δεν ήταν και από τα άτομα που θα σου έπιαναν κουβέντα.

Περνώντας ξανά μια ολόκληρη βάρδια δουλεύοντας μαζί, προσπάθησα να γίνω πιο φιλική, πιο κοινωνική ίσως σε ενοχλητικό επίπεδο. Προσπαθούσα να τραβήξω την προσοχή του ακόμη και αν του προκαλούσα κάποιο αρνητικό συναίσθημα.

Εκείνος ήταν σιωπηλός και μόνο αν αναφερόταν πάνω στη δουλειά, μου απηύθυνε το λόγο. Επιστρέφοντας στη μονάδα, παρέμενε σιωπηλός και δεν αντάλλαζε πολλές κουβέντες με τους υπόλοιπους ίσως εξαιτίας των τελευταίων γεγονότων. Ίσως δεν ήθελε νέα δράματα.

Με το τέλος της βάρδιας, ο Λαρς και ο Τζακ με πλησίασαν. Ήταν ανήσυχοι για το πώς είχε πάει η ομάδα με τον Λόγκαν. Όταν τους είπα πόσο σιωπηλός ήταν, απλά αναστέναξαν με ανακούφιση.