YARALI RUHLAR (TAMAMLANDI)

ÖZEL BÖLÜM 1

Merhabalar! 

Sizlere ilk özel bölüm ile geldimmm. 

İyi okumalar dilerim! 

Rutubet kokusu. 

Çürük kokusu. 

Ve kocaman bir karanlık. 

Yedi yaşındaki Aren burada yaşıyordu. 

Camdan içeriye yansıyan sokak lambasının turuncu ışığı içeriyi aydınlatmaya yetmiyordu. 

Tek odası olan evin ahşap kapısı gıcırdayarak aralanırken cam kenarından kaçıp en karanlık köşeye sindim. Bu eski ve rutubetli evde sadece annem ve ben yaşıyorduk. Annem saatler önce evden çıkıp gitmişti. Bu saatlerde işte oluyordu. Kapıyı açarak içeri giren kişi annem olamazdı. 

Burası harabe bir evdi. Aslında ev bile değildi. Yapımı yarım bırakılmış bir inşaattı. Evimiz olmadığı için burada yaşıyorduk. Evimiz hiçbir zaman olmamıştı. 

Üzerimdeki gri rengindeki hırkayı çekiştirerek soğuktan titreyen bedenimi ısıtmaya çalışırken kimin geldiğini merak ediyordum. Kapı tekrar gıcırdayarak ardına kadar açıldı. İçeriye dolan beyaz ışıkla yüzümü buruştururken oturduğum yere daha çok sindim. Işık gözlerime çarptığı için avuçlarımı gözlerimin üzerine kapattım. 

Birkaç saniyelik sessizliğin ardından içeri dolan ayak sesleriyle gözlerimi aralayıp ışığa alışması için bir kaç defa kırpıştırdım. Bir adam evin içindeki eski eşyaları karıştırırken diğeri kapıya yaslanmıştı. Işık arkalarında kaldığı için yüzlerini seçemiyordum. Bir kadın kapının yanında duran adamın yanına yaklaştı. 

İçimdeki korku kalbimin hızlı atmasını sağlarken gözlerim dolmaya başlamıştı. Ben hiç evden çıkmazdım. Annem evden çıkmamın yasak olduğunu söyleyip dururdu. Okula bile gitmemiştim hiçbir zaman. Okuma yazmayı annem öğretmişti bana. Eve hiç kimse gelmezdi annem dışında. Çok nadir misafir dediği adamlar gelirdi. Misafir geldiği zaman evden çıkarırdı annem beni. Evin arkasına geçip sırtımı duvara yaslar annemin kısık sesli çığlıklarını dinlerdim. 

Babam yoktu. Annem babamın kim olduğunu bilmediğini söylemişti bir keresinde. Annem bile babamın kim olduğu bilmiyorken ben nereden bilebilirdim ki? 

Kimdi bunlar? Ne istiyorlardı? Böyle bir harabede ne arıyor olabilirlerdi? 

Kapıya yaslanmış olan adam yanındaki kadına bir şeyler söyleyip içeri girdi. Kadın da arkasından içeri girdiğinde kadının kim olduğunu anlayabildim. Annemdi. Üzerindeki siyah rengindeki mini elbisesi ile her zaman ki gibi güzel görünüyordu. 

Oturduğum köşeden kalkıp annemin yanına doğru yürümeye başladım. Yanına vardığımda elini tutmak için elimi uzattım ama elimi tutmayacağını biliyordum. Elimi geri çektim.