YARALI RUHLAR (TAMAMLANDI)

18.BÖLÜM : DENGELER VE KARARLAR

Heeeeyyy! nasılsınız?

Uzun süredir bölüm atmadığım için üzgünüm... Hastaydım ve bölümün küçük bir kısmı dışında pek bir şey yazamadım ancak şimdi bölümü tamamladımmm.

Umarım bölümü beğenirsiniz.

Vote vermeyi ve yorum yapmayı unutmayınnn!

İyi okumalar!

İçeriye dolan ayak sesleri ve beraberinde gelen silah sesleriyle arkamdaki kapıdan içeri giren minik orduya baktım. Elimdeki silahı kaldırıp hedeflerime baktım.

Çok kalabalıklar...

Arkamda kalan kadın ve adam yere yığılırken silahlarımızı çıkarmış karşımızdaki adamların üzerine dikmiştik. Ekip üyeleri de en az benim kadar şaşkın görünüyordu. Masada oturan herkes sakince oturdukları yerden kalktı.

Yüzlerinde maske olan adamların ne halt ettiğini anlamaya çalışırken aralarından biri önüme gelip elini uzattı.

Kaşlarımı çatarak eline baktığımda hafif bir gülme sesinin ardından yüzündeki maskeyi çıkardı. Gümüş rengindeki saçları ve kırışıklıkların yoğun olduğu yüzüne bakılırsa altmışlı yaşlardaydı.

"Daha önce tanışmıştık ancak geçmişini unuttuğun için hatırlamıyorsundur." Yerde kanlar içinde yatan kadınla adama bakıp yüzünü buruşturdu. "Böyle bir tanışma hayal etmemiştim aslında ancak kusurumuza bakmayın."

"Kimsin lan sen?" Sorumla yüzünü buruşturup ayıplayan bakışlarla yüzüme baktı. Elini indirip eğlenen bir ifadeyle yüzüme bakmaya başladı. Silahımı indirmeden adamın göğsüne denk gelecek şekilde tuttum.

"Önceden ağzın bozuk değildi. Neyse bu hallerin daha çok hoşuma gidecek gibi." Yüzündeki eğlenen ifadeyle yüzüme bakmaya devam ediyordu.

Arkamdaki ekip üyeleri tetikte bekliyorlardı ancak karşımızda onlarca kişiden oluşan bir ordu vardı. Karşı koymamız mümkün değildi.

Yüzündeki ifade dağılırken ciddi bir şekilde bana ve ekip üyelerine bakmaya başladı. Bakışları tekrar gözlerime dönünce sinsi bir sırıtış yayıldı yüzüne.

"Artık şu lanet geçmişini hatırlatalım."

Beş saat önce...

Dün eve geldiğimizde Mavi ve Duru ile vakit geçirip onları mutlu edeceğini düşündüğümüz her şeyi yapmıştık. Barış ve Ayza ile çok eğlenmiş olduğunu söyleyen Duru gece Ayza ile uyumuştu. Mavi ise Aren'i çok sevmiş ve gece onunla uyumak istediğini söylemişti. Herkese soğuk yapan minik kızın Aren'i sevmiş olması beni mutlu etmişti.

Aylin ise sessizliğini korumuş ve mecbur olmadıkça hareket diliyle bir şeyler söylememişti. Bugün kendisiyle konuşup engelinin ne zamandır var olduğunu ve eşinden boşandıktan sonra ne yapmak istediğini soracaktım. İstediği her konuda destek olup yanında olacağımızı da söyleyecektim.

"Mavi ve Duru'yu uyandırdınız mı?" Ağzına bir parça elma atan Aren sorumu kafasını iki yana sallayarak cevapladı. Yutkunup dudaklarını araladı. "Hemen gidip uyandırıyorum."

Aren hızlı adımlarla mutfaktan çıkarken Evren uykulu gözlerle mutfağa girdi.

"Günaydın Evren bey." Resmi bir şekilde konuşmuş olmamdan rahatsız olmamıştı. Yarım bir gülüşle yüzüme bakarken yemek masasının sandalyelerinden birini çekip oturdu. Minik bir tebessümle yüzüne bakıp sırtımı tezgaha yasladım.