22.BÖLÜM : CESET TARLASI

55 19 71
                                    

Merhabalar!

Yukarıya bıraktığım görsel nasıl sizce? Ben çok beğendim.

Yeni bölüm ile birlikte geldimmm
Umarım bölümü beğenirsiniz.

Yıldıza basmayı unutmayın!

İyi okumalar!

"Kadir Bey?"

Kadir'in evimi nasıl bulabildiğini bilmiyordum. Bu evi sadece Ayza ve Aren biliyordu. Yani önceden sadece ikisi biliyordu.

"Dolunay..." Kadir'in kısık bir sesle adımı söylemesiyle tek kaşımı kaldırdım. Ellerimi Evren'in omuzlarından çekip birkaç adım geriledim. Kısaca üyelere bakıp Kadir'e döndüm.

Kapıyı nasıl açmıştı bu adam?

"Ne işin var senin burada?" Sorumla küçük bir sırıtış belirdi yüzünde.

"Aranıza katılmak istiyorum." Odadaki herkes birbiriyle bakışmaya başlarken kaşlarım çatıldı. "Tabi beni dövmeden durabilecekseniz."

"Sadece dövecek olacağımızı da nereden çıkardın?" Barış'ın sırıtarak söylediklerine Kadir gözlerini devirirken ben sırıtıyordum.

"Üstlerle görüşmemi sağlayabilir misin Kadir?" Sorumla odada derin bir sessizlik oluştu.

Üstlerle daha önce hiç konuşmamıştım. Hiçbirini görmemiştim bile. Ancak artık tanışmamız gerekiyordu. Bizim elimizden hayatlarımızı çalan o yaratıkların bize bunu neden yaptığını öğrenmek istiyordum. Senelerdir öldürdüğümüz insanları nereden bulduklarını ve neden bizim öldürmemizi istediklerini öğrenmek istiyordum.

Bizden çaldıkları çocukluğu bize geri veremezlerdi belki ama bundan sonraki hayatımızda bizi rahat bırakabilirlerdi.

Bizler kimler için çalıştığımızı bile bilmeden o yaratıklar istediği için başka yaratıkları öldürüyorduk.

Ancak artık böyle devam etmeyecektik. Kim olduğunu bilmediğimiz o insanları öldürmeyecektik.

Öldürdüğümüz insanların hiçbiri masum değildi ancak onları öldürerek bizler de masumluğumuzu yitirmiştik...

"Bunu yapamam."

"Yapacaksın Kadir." Evren'in emir vererek konuşması sinirlenmesini sağlamıştı. "Senelerdir kimin piyonu olduğumuzu bile bilmeden satranç tahtasında dönüp durduk. Ama artık bitti. O lanet üstlerle konuşup bu işi bitirdiğimizi söyleyeceğiz."

"Ben artık onlarla çalışmıyorum. Üstelik beni öldürmek isteyen kişilerin yanına gitmeye hiç niyetim yok. Saçma olan ise bende onların kim olduğunu bilmiyorum..."

Öldürmek isteyen mi?

"Ne demek istiyorsun Kadir?" dedim sinirle. "Açıkla."

Derin bir nefes alıp yanımıza doğru adımladı. "Açıklayayım lider. Ancak çok vaktimiz yok." dedi etrafına bakınıp tekrar bize dönerken. "Siz ortadan kaybolunca üstler çok sinirlendi ve sizi aramaya başladı. Ancak sizin olduğunu bildiğimiz hiçbir evde sizler yoktunuz. Sonraları sizi bulup imha etme kararını aldılar. Bir gün üstlerle görüştüğümüz yerlerden birine gittim ancak duyduklarımla oradan çıkıp kaçmam bir oldu. Üstlerden gelen istekleri bana ileten iki kişi orada konuşuyordu. Ve şunları söylüyordu biri; 'Üstler hastanelerden birini kapatıyor. Üzerlerinde deney yaptıkları kişilerden birkaçı kaçmış. İlaç üretimi azaldığı için satış da yapamıyorlar. Çalışanlardan birkaçına para verip özel bir iş için hastaneye göndermişler ancak hastaneye gittiklerinde üzerlerinde deneyler yapılmaya başlanmış. Kandırılmışlar. Birkaç kişiye daha teklif göndereceklermiş. Ben Kadir'e teklif etmeleri gerektiğini düşündüm ve buraya da bunu Kadir'e söylemek için geldim.' dedi. Ben de devamını dinlemeden apar topar çıktım oradan. Yani kaçtım..."

YARALI RUHLAR (TAMAMLANDI)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin