YARALI RUHLAR (TAMAMLANDI)

16.BÖLÜM : FARKLI HİSLER

Heyyy! 

Hepinize hayırlı ramazanlar! 

Nasılsınız? Umarım iyisinizdir. 
Dün gece bölümü atacaktım aslında ama yetiştiremedim... 

Bugün ise telafi etmek için hasta olmama rağmen bölümü tamamlayıp sizlere sundum. 

Vote vermeyi ve yorum yapmayı unutmayınnn! 

İyi okumalar dilerim! 

Sessizlik. Bazen insanlar konuşmak isterse susardı. Bazen insanlar susmak isterse konuşurdu. Bazen insanlar istediklerinin tam tersini yapmaya mecburdu. 

Aldığım karar beni hiçliğin içine çekebilirdi. Yıkıldığını düşündüğüm hayallerime kavuşamadan hayatım yok olabilirdi. Aynı zamanda geleceğimi şekillendirebilirdi de. Bana istediğim hayatı verebilirdi. 

İhtimaller ve Riskler. Gerçekler ve Yalanlar. Hayaller ve umutlar... 

Bu defa üstlere karşı çıkarken yalnız olmayacaktım. Benimle aynı çukura düşen diğer kişilerle el ele verip hayatımızı mahveden adamları birer basamak olarak kullanıp üzerlerine basarak tırmanacaktık gökyüzüne doğru. İstediklerimize, geleceğimize, hayallerimize, hayatlarımıza... 

"Kabul ediyoruz." Aren'in sözleriyle Bakışlarım ekibin üzerinde dolandı. Ekip üyelerinin başlarını sallayarak Aren'i doğruladıklarını görünce yüzümde küçük bir tebessüm oluştu. Elimdeki bilgisayarı Özgür'e uzatıp tekrar Evren'in yanına geçtim. 

Damla denen kız tam karşımızda durmuş sinirle bana bakıyordu. Evren için hiçbir anlamı olmayan biriydi belli ki ancak düzgün bir şekilde konuşup anlaşmaları gerekiyordu. 

Hiçbir kadın aldatılmayı yada terk edilmeyi hak etmezdi. Ortada bir aldatma yoktu ancak olmadığını Evren'in söylemesi gerekiyordu. 

Yüzümdeki minik tebessümü silmeden Damla'ya bakmaya devam ettim. Aramızdaki birkaç adımı kapatmak için bana doğru bir hamle yapmasıyla Aren'in sertçe Damla'yı itmesi bir oldu. Aren'in kolunu tutarak geriye doğru çekmeye çalıştım ancak bu mümkün değildi. 

"Dolunay bırak da parçalayayım şunu!" Aren'in sözlerini umursamadan geriye doğru çekmeye çalışıyordum ama sinirine karşı benim gücüm yetersiz kalıyordu. 

"Asi geri çekil!" Aren'in sesinden daha sert çıkan sesimle kafasını sallayıp arkama geçti. Derin bir nefes verip ciddi bir şekilde Özgür'e bakmaya başladım. "Düzgün bir şekilde konuşalım şu konuyu. Sonra ekiple toplanıp konuşuruz." 

"Ayza, ben üzgünüm..." Helin'in kısık sesle söylediklerine elimde olmadan yüzümü buruşturdum. 

"Helin," dedi Ayza ifadesiz bir şekilde Helin'e bakarken. "cehenneme git." 

"Kardeşimdir diye demiyorum," dedi Aren 'kardeşim' kelimesini vurgulayarak. "hep doğru konuşur." 

"Tamam," diyerek konuyu kapattım ne kadar eğleniyor olsam da... "Hepiniz dışarı çıkın şimdi. Özgür ile yalnız konuşmak istiyorum." 

Aren bedenini bedenime sürterek yanımdan geçerken pantolonumun arka kısmına bir bıçak koydu. 

Helin küçük adımlarla Özgür'e yaklaşıp önünde durdu. Parmak uçlarında yükselip Özgür'ün dudaklarına minik bir buse kondurmasıyla kaşlarım çatıldı. Senelerdir kardeşim demişlerdi bir birlerine.