Kül - Kerem Aktürkoğlu

0.9* Can Kırıkları

2 hafta sonra;

Abimle aramız ilk zamanlara göre daha iyi olsa da hala benden doğru düzgün bir özür dilemediği için konuşmuyordum. Yani arada konuşuyorduk. Bu düzelmenin bir etkisi de Melek eve gelmiyordu. Bu işin altından bir şey çıkacakmış gibi hissediyordum, abime bir anda sülük gibi yapışmış ve sonra bir anda yine ortalardan kaybolmaya başlamıştı. Tüm bunları düşünürken derin bir iç çektim.

Ben abimle biraz bile olsa düzelmiş gibiydim ama Kerem'le hala konuşmuyordular. İlk defa bu kadar uzun süre küs kalmışlardı. Abim baya pişmandı ama Kerem'in pek affetmeye niyeti yoktu. Gerçi abim ona da adam akıllı bir konuşma yapmamıştı. Kerem'e soruyordum arada.

Bugün Tekin amcanın dükkanına dekor işinde yardım etmek için gidecektim. Kerem maç olduğu için gelemeyecekti, bana sen zevklisin ilgilensene demişti. Tabi zevkliyim oğlum senin gibi çocuğu sevmişim. Diyemedim. 

Tekin amcayı da yalvar yakar ikna etmiştik tabi. Kerem en son tamam bana kira verirsin demişti Tekin amcaya ama normalin çok çok altında bir kira alacaktı. Bana da parayı yine Tekin amcaya vereceğini söylemişti ama çaktırmadan.

"Şşt." odamda aynamın önünde saçlarımı yaparken abim kapıma gelmişti.

"Ne var?" 

"Akşam maç var. Gelecek misin?" göz ucuyla ona baktım.

"Yok neden geleyim tam olarak?" 

"Çünkü hep gelirsin." 

"İnsan bazen hep yaptığı şeyleri bırakabiliyor, değişebiliyor yani. Çokta takılma." dediğim şeyle abim kafasını öne eğdi. 

"Ama sen benim uğurumsun." seslice güldüm.

"Uğrunmuş, ne oldu Melek hanım uğur getiremedi mi sana?" 

"Kızıl yapma." mızıldanırcasına söylediğinde omuz silktim.

"Aman neyse ne, gelmiyorum." suratına bakmıyor olsam da üzüldüğünü biliyordum. 

"Bir şey diyeceğim." ses tonu o kadar masum çıkıyordu ki duyanda tüm yaşadıklarımızı o yapmamış sanırdı.

"De." 

"Sadece kararıma saygı gösteremez misin?" bana tokat atığını falan unutmuş muydu bu çocuk? Tek sorunun Melek ile ilişki yaşıyor olması olduğunu falan mı sanıyordu yani?

"Kararlarına ne zaman saygı duymadığımı gördün abi? Sana zarar vereceğini düşünmediğim sürece." sesi çıkmadı.

"Bende öyle düşünmüştüm." odadan çıkacakken kolumdan tuttu.

"Özür dilerim." gözlerine baktığımda dolu dolu bakıyordu bana. Hayatta ağlamasına dayanamadığım 3 erkek vardı, babam, abim ve Kerem. Şu an bu zaafımı bildiği için mi ağlıyor numarası yapıyordu yoksa ciddi miydi?

"Sana vurduğum için. Aşırı derecede pişmanım Kızıl. Affet beni lütfen. Benim için ne kadar önemlisin biliyorsun." sesi titriyordu.

"Ben kardeşimi özledim." iyice ağlayacak kıvama geldiğinde gözlerimi kaçırdım ondan.

"Abi, bunları sonra konuşalım, bugün işim var." kolumu çekip evin kapısına ilerledim.

"Peki, sonra konuşalım." dediğini duymuş olsam da bir şey demeden evden çıktım.

-----

Kerry potter-kızıl

evden çıktım
dükkana gidiyorum
haberin olsunn