Forget You Not (Miss Sungit and Me book 2)

chapter 41: Stranded

RC's POV;

......kinaumagahan.....

"..good morning..",naka ngiting bati ni Kyle sa akin nang lumabas sya sa kusina. "Upo kana, nang maka kain na tayo.."

"..aba, sipag mo sa umaga ha..",sagot ko.



"..syempre, sarap ng tulog ko kagabi e..",maka hulugang sabi ni Kyle habang nagsasandok na ng pagkain.



"..buti naman, kasi mahaba-haba pa ang ba-byahiin mo pauwi, good thing at may enough energy ka na..",cold na sagot ko.



"..harsh huh, kagabi lang ee hi-nolding hands mo pa ako..",nang aasar na sagot ni Kyle.



"..ano?.paanong?..kapal mo!..never!.."











........flash back........






"..sige na, tulog kana..",sweet na sabi pa ni Kyle habang naka ngiti pa sa'kin.



'....bakit parang OA naman kasi ang lakas ng ulan..'

"..ahmm..s-sige, tulog na ako..",nahihiyang sagot ko.



Paano'y naaalala ko padin yung kanina, yung napa yakap ako sa kanya..



' ..reiterate ko lang, di ko yun sadya..'




And at the same time e di talaga ako maka tulog at napaka lakas padin ng sunod-sunod na kidlat..



Tsaka naman umayos ng higa si Kyle at bahagya pa akong kinumutan..



'...sweet din...'



Maliit lang ang kama, ito pa kasi yung lumang gamit ko noon, di ko pinatapon kasi sayang naman.. pero sapat na para magkasya kami..



"..goodnight..",naka ngiting habol nya.




'..oh my gosh..magkatabi nanaman kami..',sabi ko sa isip ko habang tulalang naka tingin sa kanya.



"..hey, are you okay?.",tanong nya.



Halata nya yata na di ko alam kung paanong higa ang gagawin ko.. Nahihiya din naman akong matulog sa tabi nya..



"..hmmm, nahihiya kaba?.",sabi nya na parang nababasa yung naiisip ko. "..nagawa naman na natin 'to noon diba?.",pang aasar nya pa.



"..di ka titigil?.",pag susungit ko habang naka crossed arms pa.



"..joke lang e..",sabi nya sabay peace sign. "..sige na nga, ito nalang, ilalagay ko nalang itong unan dito sa gitna natin para di kana mailang or what soever..",sagot nya pa habang ginagawa ang sinasabi nya.



"..s-salamat..",tipid na sagot ko tsaka ako humiga ng naka talikod sa kanya..

...ilang minuto pa..














'..pssshhh.. parang di naman tumitila ang ulan..'



Ang totoo e hanggang ngayon ay nahihirapan talaga ako matulog, siguro dahil sa kidlat.?



'...oh baka dahil katabi mo sya?..'



"...pshhh, erase.. erase...", ito nalang ang nasabi ko nang biglang....









*....ka booom!!⚡..*








...At isa nanamang malakas na kidlat ang dumaan.. Kasabay pa nito ang biglaang pagka matay ng ilaw sa paligid na lalong nagpa tindi ng takot sa dibdib ko..




"..Lord, bakit block out..",reklamo ko. "...pwede nyo po bang pahintuin na po itong ulan?.. gusto ko na po talaga mag pahinga ",dugtong ko pa habang naka tingin sa bintana. Tsaka ko tinignan ang tulog na tulog na ngang si Kyle..




"..buti pa'to, ang sarap ng tulog..",bulong ko




'..pagod yata, haba ba naman ng byinahe e..'




'...Oo RC, tapos papauwiin mo lang.. '





Bahagya pa syang tumagilid papunta sa pwesto ko mula sa pagkaka tihaya nya kanina habang naka pikit padin.





"..Kyle.. Kyle.. ",tawag ko. Bilang natatakot na ako at gusto ko malaman kung gising pa sya.




'..sobrang himbing na ng tulog.. haaay...'