Oswojenie Nosorożca

Rozdział 23: Stracony nastrój

Wracając do mieszkania, Lien postanowiła powiesić garnitur w szafie i był zaskoczony. Ponieważ w szafie wisiał już kremowy garnitur z białą koszulą i czerwonym krawatem.

- Jesteś denerwujący, Nan! - zaklął mężczyzna i wieszając w szafie nowy garnitur obok garnituru kupionego przez Nan, poszedł pod prysznic.

Lien wyszedł z wanny i jak zwykle nago podszedł do szafy, nie mogąc się doczekać miłego wieczoru. Przystojny mężczyzna na polowanie wybrał jasnoróżową jedwabną koszulę i spodnie w kolorze cegły. Ułożywszy fryzurę, lekkim ruchem ręki zdjął kluczyki z wieszaka i opuścił mieszkanie.

Po dotarciu do hotelu 45 minut później Raed poszedł do recepcji, aby dokonać rezerwacji. Naprzeciwko hotelu znajdowało się centrum samochodowe Toyoty. Podsłuchał, jak obsługa hotelu szeptała jak to przystojny mężczyzna przyjechał do salonu samochodowego po drugiej stronie ulicy. Prawdopodobnie bogaty ponieważ jego samochodowi towarzyszyły jeszcze 2 samochody. Lien mimowolnie odwrócił się, by wyjrzeć przez okno, a jego serce zaczęło bić szybciej. Nanfa wysiadł z samochodu i gdy wszedł do środka, natychmiast został otoczony przez 4 ochroniarzy.

"Dlaczego on tu jest? Chce kupić samochód? Dla kogo? Woli Niemców, po co mu Japończyk?" – Lien myślał sobie, nie odrywając wzroku od pleców mężczyzny w szklanym budynku obok.

Nan chodził pomiędzy niedrogimi modelami i wskazując na oliwkową Toyotę Aqua, sprzedawcy skinął głową. Nan nawet nie wsiadł do samochodu, nie sprawdził, zaledwie 5 minut później podpisał dokument i otrzymał kluczyki. Rzucił je Dialowi i sam wsiadł za kierownicę swojego samochodu, wyprzedzając piękność z salonu. Wszystko wydarzyło się tak szybko, jakby już było zaplanowane i przyszedł tylko wybrać kolor. Lien wpatrywała się w mężczyznę wsiadającego do samochodu.

- P'Tony! Jestem spóźniony? Dlaczego tu na mnie czekasz? – zapytał z szerokim uśmiechem młody człowiek Reada.

- Nie spóźniłeś się, kochanie. Przyjechałem wcześniej. Pójdziemy? – Read uśmiechnął się do niego, a on skinął głową i objął Reada w pasie.

Poszli do pokoju, za który zapłacił Lien i gdy tylko drzwi się za nimi zamknęły, Bax rzucił się na mężczyznę, całując go w szyję.

„Ugh... nie zostawiaj żadnych śladów, jutro mam ważne wydarzenie..." Lien jęknął, a uścisk na jego szyi osłabł.

„Jesteś taka piękna, Pi..." młody mężczyzna rozpiął koszulę Lien, całując ją w dół, aż do zachęcających sutków.

Ciało mężczyzny reagowało na dotyk, podniecając się, jednak nie były to te same doznania. Lien jęknął lekko, jego koszula opadła na podłogę, podczas gdy Bax ssał jego sutki jeden po drugim, jednocześnie rozpinając już rozporek w spodniach.

„P'Tony... mmmmm... bardzo za tobą tęskniłem... twój tyłek jest taki fajny..." Bax jęknął, całując jego wyrzeźbiony brzuch, a jego dłonie ściskały pyszne bułeczki.

Facet odwrócił Raeda tyłem do siebie i obsypał jego piękne plecy czułymi pocałunkami. Teraz, gdy Lien nie widział swojego partnera, zamknął oczy i rozkoszował się pieszczotami. Mężczyzna stał w samych czerwonych stringach.

Jęki przystojnego mężczyzny stały się głośniejsze, ale chłopakowi się nie spieszyło. Wydawał się cieszyć z każdego pocałunku pozostawionego na tym ciele.

„Ach... Nan..." jęk wymknął się z ust Lien, gdy Bax przesunął językiem między dwoma dołeczkami w dolnej części pleców, ponieważ Nan zwykle lubił to robić.