His tiny kisses on my back is so gentle and soft. Hindi rin siya nagmamadali na tila ba he likes doing it.
I wiped my tears but another fell again na para bang gripong hindi naisara ng maayos.
He is now on my lower back and then he moves on my hips.
Napapikit ako dahil hinahalikan na naman niya ang stretch marks ko doon.
Dahan-dahan niyang inalis ang kumot na nakabalot sa akin at inilagay sa aking gilid. Dahan-dahan din niya akong pinahiga ng maayos.
Napadilat ako at nakatingin na ako sa puting kisame.
He kissed all my stretch marks on my waist and then he ascended on my abdomen. He kissed my scar in there, too.
Slowly up until my chest.
He didn't mind my breasts right now, he is only focused on my scars.
Every kiss he makes causes my heart to beat so hard and fast na para bang lalabas na mula sa ribcage ko.
His kiss is like a feather, it caressed my soul. His kiss is like a wind, it blew away the pain. And his kiss is like sunshine, it warmed my body.
Nasa ibabaw ko na siya ngayon. Tumitig na muna siya sa akin ng ilang sandali bago lumapit sa ulo ko at humalik din doon.
He kissed my tiny scars there, too.
Muli niyang itinapat ang mukha niya sa akin at tinitigan ulit ako.
He wiped my tears using his thumb.
"I don't know what else you have gone through in your life, Suzy, but always remember that it's okay to cry."
Nakagat ko ang ibabang labi nang tumulo ulit ang mga luha ko.
Ngayon pa lang ulit ako umiyak ng ganito kasi kadalasan ay pinipigilan ko. Ayokong umiyak ng husto dahil pakiramdam ko ang hina-hina ko.
"Crying is not a sign of weakness. It is bravery because you are showing what you really feel deep inside."
Hindi ko na siya makita ng maayos dahil sa mga luha ko.
He knows what I'm feeling. He knows what I am thinking.
"It needs to flow so that your heart will not be drown."
Nasanay akong pinipigilan ang mga luha pero kapag ginagawa ko 'yon mabigat iyon sa dibdib ko.
What he said is true.
Ilang luha ang pinigilan ko sa nagdaang taon. At ngayon na hinahayaan ko na lang, ang gaan na sa pakiramdam.
"Don't get a tattoo, Suzy," pagsusumamo niya.
Tumango ako.
Hindi dahil iyon ang gusto niya kundi dahil narealize ko ang lahat ng mga sinabi niya.
My scars are my badge and battle armor. I am gonna wear it proudly like I've won a bloody war.
He kissed my lips so slowly.
Napapikit ako at sa unang pagkakataon ay tumugon ako sa halik niya.
Sa lahat ng ginawa niya ito ang gusto kong isukli sa kanya. Sa lahat ng sinabi at pinaramdam niya sa akin, ito ang ibibigay ko sa kanya.
Kaagad siyang natigilan.
He stopped kissing me and looked at my eyes curiously.
I stared at him, too.
Puno ng katanungan ang mga mata niya.
I know he is shocked since for all of the time siya lang ang humahalik sa akin. Tanging pagbuka lang ng labi ang ginagawa ko.
