Tranen en vreugde..

...

Ik nam op.

N. Hallo?

Onbekend nr. Noura luister. Ik ben het Amin. Je moet goed luisteren wat ik je nu ga zeggen. Ik heb maar heel even.

N. Hoe bedoel je, je hebt maar heel even? Waarom doe je zo. Is dit een grap ofzo?

Onbekend nr. Ze hebben mij opgepakt. Ik zit in belgie vast. Ik weet niet voor hoellang. Maar je moet mn ouders voor me gerust stellen. Zeg ze dat ik bij een vriend van me logeer. Please Noura!

N. Waarom, wat heb je gedaan?

Onbekend nr. Noura doe wat ik je gezegd heb. Ik zal je nog wel terug bellen, zodra ik meer weet. Trouwens noura, kan ik geld van je lenen? Je kan me morgen opzoeken als je wil. Vanaf 2 uur is bezoekerstijd tot 4. Neem wat geld mee alsjeblieft. Oh en noura nog wat..

Op de achtergrond hoor ik wat stemmen.

N. Ja wat nog meer!!! Kan het erger?!

Onbekend nr. Ik..

Tuut tuut tuut.

Ik weet niet wat ik moet voelen op dat moment. Ik ben boos, woedend en verdrietig. Een mengsel van dat alles. Boos, omdat hij altijd problemen zoekt. Ik weet niet wat hij uitspookt snachts. Woedend, omdat dit mn ouders kapot maakt. Het ging eindelijk even goed zo ons leventje. Waarom moet hij het verknallen! Dan voel ik een traan over mijn wang maar beneden rollen. Ik veeg hem snel weg. Dat is dus, omdat ik het verschikkelijk voor hem vindt dat hij vast zit. Ik heb gezien in films en documentaires hoe het er in die gevangenissen aan toe gaat. Hoe kan ik dit nieuws verborgen houden voor mn ouders, zonder dat ze een vermoeden krijgen.. hoe. Hoe vertel me!
Wat wilde hij trouwens nog meer zeggen. Is er nog iets ergers? Wat moet ik nog meer weten?