Tranen en vreugde..

de volgende dag

De volgende morgen stond ik op.. weer had ik een afspraak voor controle. Ik zou te horen krijgen, of de tumor helemaal weg is en hoe het herstellen gaat. Ook zou er weer nieuw verband gedaan worden. Ik stapte de douche in en waste mezelf heel voorzichtig, want ik moest oppassen met die hechting.

Ik pakte m'n spullen en reed naar mijn afspraak. Ik reed toevallig langs het park. Zag ik daar nou Sabrina? Allerlei gedachtes spookte er in mijn hoofd. Ook fluisterde ik af en toe in mezelf. Dat krijg je als je lange tijd alleen bent geweest. Heb er zelf voor gekozen. -Aahh, m'n meisje meskiena. Ik mis je schatje wollah. Maar het is maar beter dat je me niet met dit stomme verband om m'n hoofd ziet. Dan zou je alleen maar schrikken. Dus goed dat je van niks weet en nu nog steeds lekker aan het spelen ben. Je ziet er goed verzorgd uit. Ik wist wel dat ik kon vertrouwen op m'n broer en zusje. Wat moet ik toch zonder hun...
Hey maar waar is Amin. Ik zie haar alleen met het zoontje van Amin. Oh fieuw daar zie ik Amin al. Wow wie is die dunk daar naast hem dan. Hij kan wel matties uitkiezen hoor. Is dat wel een vriend? Misschien is het de familiekant van zijn vrouw. Al heb ik hem nog nooit gezien. Aah hij is wel lief met Sabrina.. oke genoeg nagedacht. Hup door naar je afspraak.

Zo, ik had m'n afspraak weer gehad. Morgen moest ik terugkomen en dan mag het verband helemaal weg. De hechting is goed aan het herstellen en de tumor is weg. Elhamdolilah ya rabbi.

Ik reed terug naar huis. Over twee dagen komt m'n meisje dus thuis. Dan kan het weer,want dan heb ik geen verband meer om en het gaat ook wel stukjes in stappen beter. Alle gebeurtenissen in m'n leven hebben me sterker gemaakt. Ik blijf vertrouwen hebben in Allah.

- sabrina komt thuis.

Vandaag is de dag dat Sabrina naar huis toekomt. We hebben elkaar veel gebeld, maar gezien niet.. 4weken! Ik kon niet wachten.

Er werd aangebeld. Yess daar zal je Amin en Sabrina hebben.

Ik deed de deur open en riep meteen: 'heeeeeey Sabrina inooo.'- Ik zag haar namelijk meteen voor me. 'Kom hier lieverd.'
Ik verwachte Amin naast haar. Maar dit was Amin niet. Dit was die zelfde dunk die ik eergisteren in het park zag met Sabrina.
Het was maar goed dat ik m'n hoofddoek op had.
'Ondertussen groette hij me met: salam, ik ben ilias. Een neefje van de vrouw van je broer.'
'Wa alaikom asalam' antwoordde ik terug.
Amin kon niet komen zei hij, dus ben ik Sabrina komen brengen. Je hebt mama gemist heh Sabrin. Jaaaa, zei ze lief en gaf me een knuffel. Ik bedankte Ilias. Ik bood hem thee aan en gek genoeg wilde hij wel blijven.
Ik liep naar de keuken toe en maakte vast thee klaar en serveerde het met koekjes. 'Mamaa, ik ga boven in m'n kamer spelen oke.' Ze gaf me een kus en liep meteen door. Stiekem had ik het gevoel dat dit allemaal van te voren bedacht is. Amin die zogenaamd niet kan. Ilias die ineens veel met Sabrina optrekt. Sabrina die normaal heel klef bij mij zou zitten gaat ineens direct naar boven. Ilias dir uberhaupt hier nog blijft zitten voor thee. Het is dat het familie is dus bied ik het hem natuurlijk aan. Maar als het iemand anders was geweest, had ik dat niet gedurft. Het blijft wel een man heh. Die nu met mij alleen thuis is ja en met Sabrina. Maar die is boven. Dus moet ik dit wel eigenlijk accepteren? Ik volgde m'n hart en liet het gewoon op me afkomen. &Misschien wil die vent gewoon alleen navertellen hoe het gegaan is. Alleen maar aardig bedoelt. Zit ik hier paniekerig te doen.
I: hoe gaat het met je Noura?
Ik: elhamdolilah, mag niet klagen.
I: ik heb alles van Amin gehoord. We zijn niet alleen familie maar ook echt beste maten, dus je kan me vertrouwen. Je hebt echt veel meegemaakt. Maar je bent echt sterk wollah masha'allah.
Ik: ewa ja, moet wel ilias. Ik praat er ook niet graag over.
I: ik snap het. Hey maar Sabrin is echt zooo lief. Wayaaw zij heeft mij zo laten lachen heh. Haha haar marokkaans is echt knap! Goed dat je het haar van jongs af aan al hebt geleerd.
Ik: haha echt? Ahh, ja is belangrijk voor mij. Dat ze ook in het marokkaans dingen kan vragen en beantwoorden als iemand in de familie bijvoorbeeld met 'r wil praten. Hoe later je er mee begint, hoe moeilijker het wordt.
-liet hij mij zojuist nou lachen? Hoelang geleden is dat. Dit was nog geen eens echt lachen. Maar ik lach gewoon eindelijk.
I: precies wollah. Ewa ben trots op je man.
Ik bedankte hem nogmaals en vroeg hem ook wat dingen. Ik kwam er achter dat hij 33 is. Maar hij ziet er mooi jong uit. Knap koppie en z'n stem... wauw. Echt weer een mannenstem waar ik graag naar luister als ik voel dat hij oprecht spreekt. Gewoon eerlijk maar lief. Zo is ilias.

'Mag ik je wat vragen Noura?'

'Ja tuurlijk, we zijn mekaar toch al een tijdje nu aan het intervieuwen haha.'

Hij lachte lief, maar tegelijkertijd serieus, want hij wilde me wat vragen.

'Mag ik je nummer? Ik heb al toestemming van Amin. Ik heb hem gesproken. We hadden het even over jou. Nadat hij me alles vertelde wilde ik je zooo graag snel ontmoeten. Ik vertelde Amin dat ik serieus wil trouwen. En toen begon hij vanzelf over jou.. dat is de reden Noura, dat ik hier ben en niet Amin.'

Wow. Teveel informatie.

'Ilias, meen je dit serieus?'

Hij keek meteen teleurgesteld. Hij begreep me verkeerd.

'Het is al goed Noura. Ik wacht wel op je. Totdat je er klaar voor bent. Ik wil er niet over beginnen, omdat ik weet dat het je nog veel pijn doet, maar daarom wilde ik er juist voor je zijn. Ik wil je doen helen. Ik wil die mooie glimlach weer telkens op je gezicht toveren. Ik wil Sabin als m'n dochter. Ik zie haar al als m'n dochter.. door de afgelopen weken. Ze noemt me zelfs papa. Het brak mijn hart toen ze dat tegen mij zei. Meskiena ze mist een vader. En Noura ik wil er voor jullie zijn. Wollah.'

Hij pakte m'n hand vast. En ik... ik liet het gewoon toe. Waarom? Omdat zijn woorden mij hadden geraakt. Ik voelde een traan over m'n wang glijden. Ilias veegde het gauw weg. En pakte weer m'n hand vast.

Langzaam liet ik het los.

Waar ben ik mee bezig. Ik geef hem hoop. Zo een lieve man. Hij verdient een betere vrouw. Mijn hoofd zit alleen nog bij mijn Soufianne. Ik heb teveel problemen gehad en heb ze nog steeds. Ik kan niet zomaar iemand hoop geven.

En Souff... betekent het dat ik hem vergeet als ik Ilias een kans wil geven?
Nooit. Ik wil en kan Souff niet vergeten. Ik hou teveel van hem. Ik kan nooit van twee mensen tegelijk houden. Het is lief dat Ilias me alle ruimte en tijd wil geven. Maar ik gun hem dat niet. Hij verdient nogmaals beters.

Ilias heeft me zo net een moeilijke keuze gegeven.

Ik wilde er nog graag over nadenken.
Ik zei het ook maar gewoon eerlijk. Hij begreep me. Elhamdolilah. Zo was Soufianne ook. Ik zie een heleboel dingen van Soufianne in Ilias. Kan ik weer verliefd worden na al die jaren? Zal ik weer een partner hebben. Iemand die mij zal steunen en liefde zal geven en andersom ook.

'Noura, zullen we morgen dan naar het park met Sabrina? Als je wil. Ik wil niet te opdringerig doen.' Vroeg hij toen.

' is goed Ilias.'

Huh zei ik dat nou echt. Wat gebeurt er met mij.

'Uhm.. ik bedoel.'
-Ik wilde zeggen dat ik tijd nodig had. Maar het kwam er niet uit.

Ja, nee, is goed...' bevestigde ik weer.

Is dit een teken? Moet ik m'n hart volgen en gewoon kijken wat het lot nu met zich meebrengt voor Sabrina en ik?