Moeizaam stond ik op. Alle energie en de vrolijke uitstraling die ik had was in 1 keer weg.. Hoe ga ik dit voor mn zelf houden.
Ik liep richting huis en even later kwam ik thuis aan. Ik deed de deur open en hoorde dat m'n moeder bezig is in de keuken. "Salam yama, wat ben je aan het doen. Moet ik helpen?"
"Salam, la eyedji is niet nodig. Doe maar je eigen dingetjes doen."
Ze is echt de liefste moeder ooit met zoveel geduld. Zij heeft echt te veel meegemaakt. Van mishandeling tot dierbaren die ze heeft verloren.
Ik pakte de borden en pannen en wastte ze af. Vervolgens liep ik naar m'n kamer. Ik dacht na aan de woorden die mn broer Amin mij zei..
Het deed me zoveel. Even later viel ik in slaap.
De volgende morgen zou ik richting belgie vertrekken.
JE LEEST
Tranen en vreugde..
Ngẫu nhiênIk zal mijzelf even voorstellen...ik ben Noura 19 jaar.. ik heb een zusje genaamd Jamila van 14 (mijn wederhelft), een oudere broer Amin(21) en een getrouwde zus Laila (25). Amin, Jamila en ik wonen nog thuis bij onze ouders. Alles lijkt perfect t...
