Perspectief Amin
Mijn vrouw en kind waren vertrokken. Weer had ze me in de steek gelaten. Ik weet dat ik het deze keer geheel aan mezelf te danken had. Toch deed het pijn. Ik mis mn vrouw en kind nu al. Ik kan niet zonder ze.
Snel wilde ik weten waarom die Sabah dit alles gedaan heeft. Ik grijpte naar mn telefoon en belde haar.
Er werd opgenomen....
Sabah: wat wil je nog van me?
Ik: ik wil je bedanken. Even voor jouw informatie. Mijn vrouw is zojuist vertrokken. Je hebt je doel bereikt shokran bezzaf. Waarom doe je dit.
Sabah: agh hou toch op met slachtoffer spelen. Jij hebt me geprobeert te wurgen heh! Ik had ook naar de politie kunnen gaan.. maar goed. Je vrouw weet het nu en heeft je verlaten. Dus je wordt in elk geval al gestraft. Ze moest weten hoe mannen werkelijk in elkaar zitten. Even moeilijk en hup met een ander in bed duiken. Los nu maar je problemen zelf met haar op. Van mij krijg je geen last meer.
Ik: oke. Weet je, ik verwijder je nummer. Beslama.
sabah: ugh whatever. Beslama.
Wat een vrouw. Zehma een andere vrouw de les willen leren, terwijl ze zelf harde lessen nodig heeft.
Dagen gingen voorbij. Ik zat alleen maar thuis. Ik werd er gek van. Die 4muren continu om me heen. Ik vroeg vergeving bij God en deed zoveel mogelijk dua en gebeden. Het maakte me in elk geval weer kalmer. Amal probeerde ik vaak te bellen, maar haar telefoon stond nog steeds uit.
Het werd tijd dat ik weer eens de deur uit ga. Ik had mezelf echt in de steek gelaten.
Ik pakte mn vest en liep naar buiten.
Shitt daar was Noura.
Ik probeerde een omweg te nemen, maar ze had me blijkbaar al gezien en riep me. Pff ik had geen zin maar oke.
'Heey Amin.. en hebben jullie het uitgepraat met mekaar?'
'Uh.. ja, nee.. weet ik veel.'
'Kifesh weet ik veel. Jullie hebben mekaar toch wel gesproken? Kom laten we verder wandelen.'
Ik volgde haar. We liepen richting het park. Misschien was het wel goed om met mn zusje te praten. Ze heeft me altijd gesteund.
Ik vertelde haar de hele situatie en bleef naar de grond staren. Ik durfde niet aan te zien hoe ze zou reageren. Ik schaamde me diep.
'Amin, deed je het echt omdat ze je dwong.. of.. speelde er gevoelens bij?'
'Nee noura echt. De eerste keer hadden we alleen gezoend. Zij begon en ik deed mee. Waarom weet ik niet. Gewoon omdat ik helemaal in de war was na het horen van die miskraam en amal had me eruit gegooit. sabah maakte misbruik van de situatie. Daarna dwong ze me om verder te gaan anders zou ze ons zeker wat hebben aangedaan. Of tenminste ik dacht dat ze gevaarlijk was..'
'Is ze dat niet dan..?'
Jawel.. nee. Kijk ik sprak haar net om het af te sluiten en haar te bedanken voor wat ze mij heeft aangedaan. Maar ze zij dat ze dat zehma alleen deed om te checkken of ik net zoals de andere mannen ben. Meteen met een ander in bed duiken. Ze wilde Amal dat laten weten. Dat ik dus dezelfde fout heb gemaakt. Dus was het eigenlijk alleen maar een test. Ze zei dat ze nooit echt wat zou doen. Maar dat geloof ik niet. Noura, die sabah. Ik weet niet. Ik heb in elk geval van me les geleerd. Ik heb er spijt van. En ik heb God om vergeving gevraagd.'
Mijn ogen werden rood en vulde zich met tranen.
Noura gaf me een knuffel en zei dat het allemaal goed zou komen inshallah.
![](https://img.wattpad.com/cover/43627689-288-k742661.jpg)
JE LEEST
Tranen en vreugde..
AléatoireIk zal mijzelf even voorstellen...ik ben Noura 19 jaar.. ik heb een zusje genaamd Jamila van 14 (mijn wederhelft), een oudere broer Amin(21) en een getrouwde zus Laila (25). Amin, Jamila en ik wonen nog thuis bij onze ouders. Alles lijkt perfect t...