Tranen en vreugde..

..

Voor me stond Sabah, de zus van Souff en Saloua, de nicht van Soufianne. Waarom moeten ze ongevraagd langskomen. Laat even weten. Wat als ik hier naakt had gezeten. Pff.. maar goed. Ik bood ze direct thee aan. Ik stond op om het voor te gaan bereiden en liep naar de keuken.
Ze bleven met z'n drieeen verder kletsen in de woonkamer. Niet veel later kwam ik terug met een dienblad. Lekkere thee en koekjes.. ik vroeg hoe het me ze ging en andersom ook en we raakte aan de praat. Ik merkte dat Saloua heel veel naar Soufianne keek. Mij zat ze ook echt te bestuderen. Ik schonk er verder geen aandacht aan. Deed gewoon spontaan en gezellig.. mijn telefoon ging af. Ik werd gebeld en verliet de woonkamer. Ik nam op..

'Heyy zusjeee..'

Jamila: hey sista hoe is 't met je?

Ik: hmdl joh. Mag niet klagen? En bij jou daar.

Jamila; rustig.. denk ik. Heb je het al gehoord?

Ik: nee hoezo watser?

Jamila: die Sabah wil met onze pa trouwen. Hij vertelde me net alles. Hij vroeg of ze nog vrijgezel was. Nadat ze ja zei, vroeg hij haar en ze wilde wel.. wat vind jij noura?

Ik: :o ohhmygood. NEE! Ze is hier bij mij. Op bezoek. Ze doet alsof er niks is. Of wil ze het nog melden. Is ze daarom gekomen. we moeten met pa praten in ieder geval. Want zij past totaal niet bij hem. Echt!

Jamila: oke ik zal vast met papa praten dan..

Ik: is goed ja graag. Yallah ik ga terug. Tot gauw lieverd.

En we hangen op.

Ik liep terug naar de andere.
Het was zo gespannen ineens. Saloua leek zelfs te schrikken dat ik de kamer weer binnen was gekomen. Laat ik er maar weer bij gaan zitten. Dat deed ik en toen begon Sabah, zijn zus me zowat te ondervragen over m'n pa. Ze wilde doen alsof ik achterlijk ben en van niks weet, maar ik was al op de hoogte dat ze met m'n pa wil trouwen. Ik besloot ook maar direct te zijn en zei meteen.. 'jij wil toch met pa trouwen?' Ja hoor, ze reageerde meteen heel verbaasd. 'Uh ja klopt hihihi. Maar hij wilde het eerst met jullie bespreken. Jullie zijn blijkbaar erg belangrijk voor hem.'
Even serieus zei ze daar nou 'blijkbaar'?
Ik vertelde over hoe m'n pa is en hoe zijn relatie met m'n moeder was. Hoe zij samen waren. De hechte band. Dat niemand onze moeder kan vervangen. En zo voelde ik ineens tranen vloeien over mijn wangen. Souff kwam naast me zitten en pakte me stevig vast. Ik kalmeerde weer een beetje. Ik vroeg Sabah of ze zeker weet of ze met m'n pa verder wil. Ik gaf daarbij eerlijk aan dat ik het niet zag zitten, omdat ze m'n schoonzus is.
Ze stond op en zei: "weet je, jij Noura. Je denkt dat je heel wat bent. Je valt me nu zowat aan met je hele preek. Als ik met je vader wil trouwen dan doe ik dat. Als jij het niet ziet zitten, moet je het maar accepteren. Want je vader zal nu al mij boven jullie zetten. Ik zag hem gisteren nog en we hebben een heel goed intiem gesprek gehad. Dus maak je maar geen zorgen. Jij leeft toch al je eigen leventje. Alleen Noura, daar zal ik voor zorgen echt.''

Ik schrok van hetgene wat ze zei. Moest dat echt zo? Ik kon er niet meer tegen. Ook omdat alle gebeurtenissen weer in m'n gedachtes afspeelde. En zij komt met haar 'bemoei je er niet mee. Je bent toch getrouwd en we hebben intiem gesprek gehad. Rot op! Dacht ik bij mezelf.

Ik stond ook op en zei dat ze dat niet op die manier hoefde te zeggen. Dat ze niet weet hoeveel pijn ik nog heb. Tot slot herhaalde ik dat ik het er niet mee eens ben, dat zij met pa gaat trouwen. Ook omdat Jamila er geen goed gevoel bij heeft. En iets waar je geen goed gevoel bij hebt, daar moet ook niet aan begonnen worden.

Ze keek me scheef aan en zei. Nee alsof jullie relatie goed begonnen is. En ze lachtte naar Saloua.

'Hoe bedoel je dat nou weer Sabah?' Vroeg ik haar.

Gewoon zoals ik zeg. Vraag het Soufianne maar,die legt het je vast uit. Hem vertrouw je toch zo goed, ons niet. 'Kom Saloua we gaan. Noura mag me niet. Ik wil weg hier.'

Ik keek naar Soufianne. Hij had alleen nog maar een paar keer geprobeerd de discussie te stoppen, verder niets.
Hij zat er zelf gespannen bij, leek wel.

Ze stonden op. 'Nou ja, waar slaat dit op?