Tranen en vreugde..

vervolg amin

Amin: 'Luister bitch. Dat was eenmalig. Nu opdonderen uit m'n leven. Ik ben getrouwd oke en heb een zoontje.
En trouwens. We hebben niets anders gedaan, behalve zoenen. Het stelde niks voor e waardeloze slet.'

Zij: Jek.. heb je dat ook tegen je vrouwtje gezegd dan, als het toch niks voorstelde?'

Amin: jij gaat je alleen met je zelf bemoeien en laat mij nu met rust, begrepen?

Zij: 'schatje, mij maak je niet bang. Jij kan mij niks flikken, want je weet dat ik dan alles tegen je oh zo lieve vrouwtje zal vertellen. En een schepje er boven op mag wel toch. Ik eis van je dat je naar me toe komt. Ik mis je.'

Amin: 'je bent gestoord, weet je dat?!

Zij: 'ik ben wel meer als dat. Ik ben lekker. Ik ben alles wat jij wil. Ga je nog komen of wat?'

Wayemma ze maakt me paraa. We hebben alleen gezoend. Ze heeft misbruik van me gemaakt. Ik vertelde haar dat ik het even moeilijk had en meteen had ze mij in haar macht. Ze is ook echt wel een persoon die er alles aan zal doen om het door te vertellen aan Amal. Dus ik zal haar nu haar zin moeten geven. Ik bedenk nog wel wat om van haar af te komen.

Amin: 'waar ben je nu? Dan kom ik er aan.'

Zij: ooeehh.. Ik ben thuis. Haast je oke?

Ik hing op. Ik weet dat niet oke is en zo ben ik helemaal niet. Maar ik heb geen keus. Ik moet eerst van haar af zien te komen.

Ik reed naar haar huis en parkeerde de auto. Ik stuurde jamila een sms dat ik wat later zou komen en ook Amal belde ik snel. Ik verzon gauw een smoes.

Aangekomen bij Sabah thuis liep ik direct naar binnen. Ze woont in de buurt dus ik wilde niet gezien worden.

Mijn mond viel haast open. Daar stond ze weer voor me. Mooi lichaam, knappe meid in haar lingerie. Ik herstelde mezelf snel. Dit mag niet Amin! Je gaat niks doen! Denk aan je vrouw en kind.

Ze kwam naar me toe lopen en ik vroeg haar wat dit had te betekenen. Ze pakte me ruw vast en zoende me.

Ik wist niet wat ik moest voelen. Moest ik haar wegduwen,een klap verkopen? Of moest ik gewoon even genieten. Ik had alle intieme dingen wel gemist. Amal mocht ik niet aanraken. Ergens wist ik wel dat dit de shaytaan was die met me speelde, maar ik gaf me helaas aan hem over.

Ik zoende haar terug en duwde haar op bed.

Jij bitch.' Ik trok alles van haar lijf en toen gebeurde het.

Na een lange half uur viel ik vermoeid naast haar op bed.

Na een kwartier kwam pas het besef. Waar was ik mee bezig???? Ik was zo gehersenspoeld door haar. Ik wilde dit helemaal niet!

Ik begon haar te slaan. Ik stompte haar in d'r buik en overal waar ik bij kon.

'Stop Amin! Stopp. Ik heb pijn!'

Het deed me niets. Zij heeft m'n leven verwoest.

Ik pakte de kussen naast haar en deed het op haar gezicht. Ik drukte stevig aan en had duidelijk geen controle meer over mn zelf. Tranen vloeide over mijn wangen, maar medelijden met haar had ik niet. Ik was woedend! Wat moet ik nu?

Ben ik nu iemand aan het vermoorden? Ik deed de kussen weg en keek of ze nog reageerde. Gelukkig.. ze ademde en snakte naar adem. Ik gaf haar alle ruimte.

'Amin, je hebt me bijna vermoord!!'

Ik huilde als een klein kind en zei dat ik spijt had. Ik vroeg haar om vergeving. Maar dat zou ze natuurlijk nooit doen.

Na een tijdje toen ze bij kwam, zei ze dat ik hier zeker spijt van zou gaan krijgen. Ik wist meteen wat ze bedoelde. Ze gaat dit melden bij de politie en erger nog bij Amal. Klaar 1 fout en m'n hele leven is verpest nu.

Ik deed mijn handen voor mn gezicht. Ik was doodmoe. Ik kan niet meer. Ik wil niet meer.

Ik dacht aan mijn moeder. Aan mijn zusjes. Mijn vrouw. Mijn kind. En voelde schaamte opkomen. Wie ben ik? Waarom zo verandert?! Hoe kon ik!

Sabah liep de deur uit. Ik stond met moeite op en volgde haar.

'Sabah,alsjeblieft. Ik smeek je! Zeg niets tegen Amal!'

'Ik zal niks doen. Doe maar rustig.' En weg was ze.

Ik haat mijn leven. Ik had gewoon door moeten rijden naar het huis van Jamila. Ik had nu met mn kind thuis moeten zitten bij mn vrouw. Wat ben ik voor eens mens!

Ik sloeg weer een vuist tegen de betonnen muur. Mijn hand begon te bloeden. Ik veegde het af aan mijn kleren en liep terug naar de auto.

Terug naar Jamila. Mijn zoontje ophalen. Hoe ga ik dit doen. Zal ik het Amal eerlijk vertellen? Of moet ik doen alsof er niks gebeurd is....
"""""

Welke keuze Amin zal gaan maken..? daar zal je gauw achterkomen in het volgende deel.