HIDDEN DARKNESS #1 [ ZAKOŃCZONE ]

5. Czy z tego coś będzie?

„Victoria Hyde"

Szybka, gorąca kąpiel to dla mnie relaks. Relaks, którego potrzebowałam każdego dnia po pracy. Nie dość, że poświęcałam całe swoje życie na jebaną pracę, to na dodatek słyszałem tylko uszczypliwe teksty.

Zabij się.

Kto cię tu zatrudnił?

Znajdź swoje miejsce, suko!

Kurwa! Sama się tu zatrudniała, iż byłam szefową tego miejsca. Nie obnosiłam się z tym. Wolałam, aby zostało to moją tajemnicą. W oddali usłyszałam dźwięk dzwonka do drzwi. Wyszłam z wanny pełnej piany, owinęłam w ręcznik i powędrowałam do drzwi wejściowych.

- Pani Victoria Hyde? – zapytał chłopak. Trzymał w rękach wielki bukiet różowych róż.
Patrzyłam chwilę na niego, potem moje oczy skierowały się na mężczyznę, który go trzymał. Był wysoki. Miał zielone oczy i delikatny zarost. Włosy zaczesane do tyłu niczym typowy biznesmen. Ubrany niby elegancko, ale luźno. Uwielbiałam takie połączenie.

- Tak. – odpowiedziałam. – W czym mogę pomóc?

Widziałam, jak wzrok mężczyzny wodzi po moim nagim ciele okrytym tylko białym ręcznikiem. Jego oczy błyszczały. Widziałam w nich pragnienie.

- Przesyłka dla pani. – rzekł, podając mi wielki bukiet. – Nie wiem od kogo, ale ślicznie wyglądają.

Uśmiechnęłam się. Mężczyzna delikatnie uniósł kącik ust. Wiedziałam, że czegoś chce. Każdy mężczyzna jest taki sam.

Kiedy w końcu znajdę tego jedynego...

- Mógłbym prosić o pani numer telefonu. – zapytał. Stanął w bez ruchu i oczekiwał na moją szczerą odpowiedź.

Dać mu... Może nie dać...

- Oczywiście. – podałam. Zanotował go od razu w telefonie, po czym puścił mi sygnał.

- Jak ci na imię? – skierowałam do niego dosadne pytanie.

Spojrzał mi w oczy. Cierpliwie czekałam aż odpowie, jednak w głębi duszy miałam wrażenie, że uniknie odpowiedzi.

- Archi. Jestem Archi. – podniósł głowę w górę. Przyglądałam się mu. Biło od niego ciepło.

- Miło mi. – powiedziałam i zrobiłam krok do tyłu. – Odezwij się!

Wchodząc do mieszkania, puściłam mężczyźnie oczko.

Zamknęłam drzwi. Oparłam się o nie i osunęłam na ziemię. Patrzyłam na bukiet różowych róż. Były ślicznie. Kto mógł mi je wysłać? Kim jest mój tajemny wielbiciel? Przyciągnęłam kwiatki pod nos i powąchałam. Pachniały obłędnie. Skąd wiedział, że najbardziej uwielbiam róże. Moje oko dostrzegło pomiędzy różami czarną karteczkę ze złotym napisem.

„Dla mojej jedynej, wybranej"
Spędzenie z tobą nocy było czymś, czego się nie spodziewałem.
Jesteś wyjątkowa.
Twój N.

Twój N? Kto to jest? Przeszperałam w swojej głowie wszystkie wydarzenia, jakie pamiętałam. Pustka. Nie znalazłam nic, co byłoby w stanie ujawnić tajemniczego N.

***

Przeczesałam włosy szczotką i pomalowałam usta czerwoną szminką. Poprawiłam kosmyk włosów, który wsunęłam za ucho. Wyszłam z łazienki i skierowałam się do garderoby. Po drodze widziałam róże. Dalej męczyłam się z myślami, od kogo mogły one być.
 Nic nie przychodziło mi do głowy. Wyciągnęłam z szafy czerwoną sukienkę i wciągnęłam na siebie. Idealnie pasowała do moich blond włosów i makijażu, który chwilę wcześniej wykonałam. Podkreślała moje kształty, przez co czułam się pewniej. Z półki z butami wyjęłam czarne, wysokie szpilki. Byłam gotowa. Gotowa do wyjścia do pracy. Chwyciłam za torebkę, do której wrzuciłam telefon, kluczę od samochodu i mini wersję moich ulubionych perfum. Tom Ford „Lost Cherry". Pachniały obłędnie. Kochałam zapach wiśni. W moim mieszkaniu właśnie to on dominował. W każdym praktycznie kącie porozstawiałam patyczki zapachowe z nutą wiśni.

Złapałam za klamkę i wyszłam z mieszkania. Wsunęłam klucz w drzwi i delikatnym ruchem przekręciłam zamek. Drzwi się zakluczyły, a ja ruszyłam windą na parking podziemny. Moje czerwone ferrari, które kupiłam w rocznice utworzenia swojej firmy. Cherry Company Girls. Firma, którą stworzyłam rok wcześniej, była rozpoznawana na rynku praktycznie w każdym stanie USA. Trendy i książki to nasze motto. Tworzyliśmy nowe motywy przewodnie, które królowały na platformach młodzieżowych oraz stworzyliśmy własne wydawnictwo i podcasty dla młodzieży.