SAHİR [2] - MİRAS

Bölüm 8-24 Sahir Ryita Efsanesi

"Ne düşündükleri gerçekten önemli değil."

"Ne düşünüyorsunuz efendi şaman." Kiraz terasın köşesinden adayı izliyordu, dumanı tüten ufak ahşap evler, yeşil ve sık ormanlarla birleşen denizin üstünde parlayan güneşle ışıldıyorlardı. Arada bir esen sert rüzgar yavaş yavaş ağaçları ve bacadan tüten dumanları bir ile bir geri sallıyordu, denizin dalgaları onlardan bağımsız başına buyruk şekilde güzel bir zıtlık yaratıyordu. Gündelik hayatına devam eden insanlar, denizde farklı farklı maceralara atılmış gemilerin yarattığı kaos ise bu manzaranın en insansı tarafıydı ve belki de Kiraz'ın en çok bakma sebebiydi.

"Sizden önceki Sahir'e de söylediğim gibi bu bir kara büyüden doğma lanet; her türlü seansı, ayini veya ilacı denedim ama çözüm bulamadım."

Kiraz güçlüce esen ani bir rüzgarla dağılan saçlarını düzeltti. "Kara büyü olduğunu nereden biliyorsunuz?"

"Na... Nasıl yani?" Şaman kadın bir anlığına kekeledi.

"Bütün lanetler, kara büyüden doğmaz. Bütün kara büyüler de lanet olmaz, genelde aradaki ayrımı yapmak zordur ta ki lanetin kaynağını buluncaya kadar."

"Emin olun." Yaver Ulf bir adım öne çıkarak ellerini telaşla sallamaya başladı, "Sevgili Kam her şeyi denedi, çözüm bulamayınca Regfielt efendi hiç çekinmeden bu aylık gelirinin tamamını Sahir kiralamak için harcadı."

Kiraz derin bir nefes aldı arkasından düşünceli bir şekilde çenesini kaşırken Asger konuşmaya başladı.
"Tuniğiniz çok güzelmiş Ulf efendi, yeni mi aldınız?"
Kiraz başını eğip gülümseyerek Asger'e baktı.

"Şey... Evet."

"Özellikle kemerinizi çok beğendim, sizin kademenizde ki bir beye yakışır halde."

"Zor zamanlar geçirmiştik ama bunlar geride kaldı. Reisimizle birlikte bunları atlatacağız umarım ki..."

"Arvid koyunda yaşanan olaylar tesadüf olamaz." Şaman asasını yavaşça ahşap duvara yasladı ve ellerini ısıtmak için ovuşturdu. "Reis lanetlendikten hemen sonra köyde garip olaylar yaşanmaya başladı, insanlar birbirlerine saldırıyor. Huzur neredeyse bitti ve suçlusunun o Lesapan denilen melun yaratık olduğuna inanıyorum."

"Atladığınız bir şey yok mu Kam'ım." Ulf hızlıca elini kaldırıp adanın kuzeyinde, yamacın ucundan belli belirsiz gözüken adacığı işaret etti. "Odmund'un aile evinin garip musibetlerce tutulduğuna inanıyoruz."

"Aile evi demek..." Kiraz'ın sesi huzursuzdu.

"O adacık Odmund'a nesillerce kalmıştır, kardeşiyle beraber çocukluğu orada geçti. Ne yazık ki kardeşi artık aramızda değil, uzun yıllar oldu. Yine de kardeşinin hayaletinin oralarda gezdiğine dair son zamanlarda sözler çıkmaya başladı. Ayrıca gölgelerden türeme garip varlıklar duvarlarını kemiriyormuş... En azından denilen bu şekilde." Yaver Ulf hevesle anlattı, gözlerinde parlayan garip bir ışık vardı. Sanki gezgin bir ozan en popüler hikayesini, büyük kalabalığına anlatıyordu.

Asger'in de gözünde bir ışık yandı ama çok daha zıt sebeplerdendi.
"O zaman..."

Cümlesi daha bitmeden Reis'in evinin içinden büyük bir çığlık duyuldu. İlk harekete geçen Kiraz olmuştu, hızlıca kapıları aralayıp içeriye daldı hemen arkasından Asger girdi.

Ben olanları ilk görendim, ne yapacağımı bilemediğimden laf aramak için Menve'nin adamlarının ağzını arıyordum. Uzun süredir vücudumu izleyen Reis'in yakın gardiyanlardan biri konuşmaya çok gönüllüydü. Genel olarak öğrenebildiğim şey ada içinde Reis'in sonrası için alternatiflerin çoktan konuşulmaya başladığı ve tek bir adayın olduğuydu; en azından ada içinden...