Hoşgeldiniz, söylemek istediğim bişey var; derslerim yoğunlaştığından buraya kafa yoramıyorum yani istediğiniz sahne varsa bu bölüme yazabilirsiniz veyahut tiktoktan mesaj atabilirsiniz, fikirlerim vardı ama uçtu gitti bir anda... neyse iyi okumalar <3
___________
2 hafta sonra
Canan: "Haftaya tekrar görüşmek üzere Kumsalcım, kendine çok iyi bak." Gülümseyerek oturduğum yerden kalkıp el salladım.
"Teşekkürler, görüşürüz." Kapıdan çıkmamla nefesimi verdim, arabasına yaslanarak beni bekleyen Kerem'in yanına ulaştığımda yerinden doğrularak kocaman gülümsemeyle kollarını iki yana açtı.
Beklemeden sarıldığımda iç çektim.
Kerem: "Nasıl geçti, iyi miydi?" Boğuk çıkan sesiyle saçıma öpücükler kondurmaya başlarken, aynı tizlikte cevap verdim.
"Yani iyiydi galiba bilmiyorum." Ayrılırken avuç içini yanağıma yasladı.
Kerem: "Sen iyi misin?" Belli belirsiz dudak büzdüğümde elimi kavrayıp kapımı açtı, kendiside yanıma yerleştiğinde yola çıktık.
Kerem: "Nereye gitmek istersin?"
"Ev-"
Kerem: "Evden başka. Hadi güzelim yapabilirsin, bak bende yanındayım." Ellerimle oynamaya başladığımda gerim gerim geriliyordum.
2 hafta oluyordu, koskoca 2 hafta.
Bu 2 haftada 2.çıkışımdı evden, o da psikiyatri randevum içindi.
Bunlar bile bana fazla geliyordu. Kafeye gidemiyordum, çalışamıyordum, sosyalleşemiyordum. Dışarıya çıktığımda herkesin bana baktığını hissederek kötü oluyordum, belkide gerçekten öyleydi.
Üstelik havaların sıcaklamasıyla bazı giydiğim şeyler omzumda ve sırtımda ki izlerin belirginleşmesine neden oluyordu, durmadan yüzümü kontrol ediyordum, kimsenin bana bakmasını istemiyordum çok garipti.
Benden cevap bekleyen Kerem'e baktım. Tek eliyle direksiyonu kavramışken, sağ baş parmağıyla elimin üstünü okşuyordu.
Kerem: "Peki. O halde başka zamana sözünü alıyorum, tamam mı?" Bu beni gerirken geçiştirmek amaçlı sessizce başımı salladım o da çoktan yola odaklanmıştı, arkama yaslanarak dışarıyı izlemeye koyulduğumda çok geçmeden siteye giriş yapmıştık bile.
...
"Benimle ilgilenmek seni yoruyor mu?" Omzumun üstündeki dudağıyla sustum.
Kerem: "Sormadığını var sayıyorum." Islak saçlarımı özenle taradığında karşımdaki aynadan kendimizi izlemeye başladım.
Çok güzeldik ya.
Kerem: "Kremlerin nerede bakalım." Başımı çevirdiğimde burun burunaydık.
"Napıcaksın kremleri?"
Kerem: "Ben süreceğimde ondan." Yanaklarımı es geçtim, kulaklarımın bile kızardığını hissettim.
Bizdeydik, duş almıştım Keremde o süreçte bişeyler hazırlamıştı şuan ise saçlarımı tararken bu soru olmamıştı.
Nihal ve Sude hep sürerdi kremlerimi, kolum arkaya yetişmiyordu malum.
Sadece ilk eve geldiğim gün Filiz teyze sürmüştü, sahi o gün bana dokunmasına bile müsade ettim. Liyadan bile uzak durmak isterken o kadına öyle yapmıştım, bunun etkisiyle Kerem'e olan mesafeminde yıkılması sağlanmıştı.
