KIZILCA

beş

"Hayırdır Muhtar bey Karadeniz'de gemilerin mi battı?"

Dalgın dalgın önündeki bardağı izleyen Toprak gelen sesle irkildi. Karşısındaki sandalyeyi çekip oturan köyün imamıda onun bu dalgın halini anlamaya çalışıyordu.

"Hoş geldin Cüneyt abi."

"Hoşbulduk Toprağım. Her ne düşünüyorsan çayın buz kesti benden söylemesi."

Dudağının kenarı yukarı kıvrılan Toprak "Yok ya öyle önemli bişey değil." Dedi

"Öyle olsun bakalım."

Toprağın bu düşünceli haline sırıtan Cüneyt kahvenin çırağına seslendi "Oğlum bana bir kahve getir. Yazıktır Toprağın da çayını bi tazeleyiver."

Çırak çayı tazelediğinde de hâlâ masayı dalgın dalgın izleyen Toprakla, Cüneytin sırıtması daha da arttı.

"Gönül meselesi mi?"

Başını hızla masadan kaldıran Toprak "Ne gönül meselesi mi ?"  Dedi safça.

Cüneyt, Toprağın bu haline keyiflice kahkaha attı. "Vallahi gönül meselesi bu, seni böyle salağa bağladıysa."

Toprak sessiz kalmayı tercih etti. Bu sırada önündeki kahvesinden höpürtede höpürdete içen Cüneyt halinden çokça zevk alıyordu. 'İyiki gelmişim eğlence çıktı bana.' diye de içinden geçirmeden edemedi.

"Ee muhtar bey anlat bakalım derdini bulalım bir çare "

Toprak sıkıntıyla iç çekti. "Nasıl anlatacağımı inan bende bilmiyorum abi."

"Hele bir anlat sen, dermansız dert yoktur buluruz bir çare."

Enine boyuna düşündü Toprak aklını karıştıranları, ne konuşacağını en sonunda da konuşmaya başladı.

"Sende biliyorsun abi annem yıllardır evlen yuvanı kur diye tutturur amma benim hiç aklımın ucundan bile geçmedi evlilik 'Hayırlısı olsun.' dedim sustum her seferinde. Dün akşam babam çağırdı yanına dedi 'Senin en iyi eş olacağın sanada en iyi eş olacak bir kız var.' şaşırdım doğrusu, hiç bu mevzulara karışmayan babam bir anda giriverdi olaylara."

"Sen tanıyor musun kızı?" Diye sordu Cüneyt hızla başını salladı Toprak " Peki sen ne düşünüyosun bu konuda ?"

Sıkıntıyla derin bir nefes çekti içine Toprak:

"Allah şahit tüm gece uyuyamadım düşündüm durdum. Ben bu kızla bu yola baş koysam nasıl olur, nasıl devam eder?  Hadi onuda geçtim ben bu güne kadar hiç kimseye o gözle bakmadım ya üzersem, ya beceremezsem ? Her şeyden evvel kızın hiç bir şeyden haberi yoktur. Gönlü varmı yokmu bu duruma anası atası ne der hiç bir şey belli bile değil bir anda girdi babam aklıma."

Toprak konuşması bittiğinde kafası karışık ve çaresizce baktı Cüneyt'e

"Dört yıl önceydi, aha senin oturduğun o sandalyede kara kara düşünüyordum. 'Ben bu kızı nasıl kendime aşık ederim?' diye. Ne düşünsem ne için uğraşsam çıkmaza girdim. Ellerim kollarım bağlıydı sanki. Sonra duydum ki akşama istemeye gideceklermiş göz bebeğimi Allah seni inandırsın beynimden vurulmuşa döndüm. Sonra dedimki ulan Cüneyt bu böyle olurmu düşün düşün nereye kadar ?"

Önündeki kahvesinden bir yudum daha aldı Cüneyt, bu sırada onu canı gönülden dinleyen Toprağa içten içe sırıtıyordu.

"Evlilik dediğin gönül işi dediğin öyle tek taraflı düşünülecek kendini yıpratacak iş değil. Ki evlilik insana şu dünyada vaadedilmiş cennettir oğlum. Madem kızın haberi yok git konuş anlat derdini gel bir deneyelim de."

" Ama abi öyle pat diye söylenir mi ki?"

"Söylenir oğlum vallahi de söylenir sen bana güven."

Kararsızca bir süre düşündü Toprak sonra içten içe korktuğu o ihtimal kendinden bağımsız döküldü dilinden.

"Ya gönlü olmazsa."

Kahvesinden son yudumu alan Cüneyt son sözünü söyleyip yalnız bıraktı kara kara düşünen Toprağı.

"O zaman gönlünü yapmak için çaba harca Toprak. Emek olmazsa sevgide olmaz."

~~~

"Eklemedir koca konak ekleme
Nazlı da yârim yine yine geldi aklıma
Nazlı da yârim yine yine geldi aklıma
Nasıl Nasıl edeyim başımdaki sevdaya?
Aman aman dostlar yoldan geldim, yorgunum...."

Bir yandan çiçeklerini sulayıp bir yandanda diline takılan türküyü söyleyen Nazlı bugün bir hayli neşeliydi. Çiçekleriyle işi bitip arkasını döndüğünde bahçe kapısında onu dinleyen Toprakla neye uğradığını şaşırdı. Araba seside hiç duymamıştı ne ara gelmişti bu adam?

"Toprak, ne zaman geldin. Hiç duymadım sesini?"

"Çok olmadı bölmek istemedim."

Dudaklarını birbirine bastırıp başını salladı Nazlı. Toprağı bir anda karşısında görünce dili tutulmuştu.

"Babam kahveye gitmişti önemli bir şey değildir inşallah."

"Babana gelmedim. Senin için geldim." Toprağın net cevabı üzerine anlamaz gözlerle baktı Nazlı. "Anlamadım." Diye sordu şaşkınca.

"Nazlı..."

Toprak öyle güzel Nazlı demişti ki ismini sanki daha önce hiç duymamış gibi dili tutuldu Nazlı'nın. Kalbi kuş oldu kanatlandı.

"Ben nasıl diyeceğim bilmiyorum en iyisi dosdoğru söylemek."

Kafasını uysalca salladı Nazlı. Karnına stresten ağrı girmişti bile şimdiden.

"Ben seninle bir yola baş koymak isterim. Allah nasip ederse de evlenmek. Bilirim daha beni hiç tanımazsın bende seni tanımam. Amma eğer bir şans verirsen Allah'ın izniyle önümüzde zamanımız çok, illaki tanırız birbirimizi hemen cevap verme düşün. Eğer istemezsen çekinme söyle zorlamam seni eğer yanıtın olumsuz olursa hiç bir kaygın olmasın sen ve benden başka kimse duymaz bu meseleyi."

Gözleri şaşkınlıktan kocaman açılmış Nazlı kal gelmiş gibi donakalmış konuşan  kara gözlü adamı dinliyordu.

"Lakin cevabın olumlu olursa iki gün sonra yine bu saatlerde az ilerideki çeşmenin oraya geleceğim, sende gel."

Ağzını açıp bir çift laf edemedi Nazlı kalbi öyle hızlı atıyorduki kalbinin sesi kulaklarında çınlıyordu adeta.

Bahçenin ortasında birbirine bakan iki genci bölen ise Veli beydi. "Toprak oğlum hoş geldin. Ne zaman geldin."

Veli beyin sesini duyan Toprak gözlerini Nazlının gözlerinden çevirip kapıya yakşaltı. "Hoş buldum Veli amca. Annem bir kaç bir şey göndermiştide onları getirdim masanın üzerine bıraktım ben gideyim artık."

"Olurmu öyle şey oğlum bir kahvemizi içseydin."

Samimi bir şekilde gülümseyen Toprak "Yok ben gideyim. Muhtarın yanına uğramam gerekiyordu zaten. İnşallah içerim bir gün kahvenizi. Selametle."

"Selametle oğlum dikkat et." El sıkıştıktan sonra hafifçe arkasına döndü Toprak, Nazlı bıraktığı yerde duruyordu hâlâ.

Gözleri yeşil harelerle buluştuğunda son kez baktı ve arabasına binip gitti...

~~~~

O kadar zevkli ki bölümleri yazmak mdjsmdjsmkf

Umarım beğenmişsinizdirrr