46. "Kabus."

7.4K 384 171
                                    

OY VERELİM LÜTFEEEEN🌹
_______________________________________

OY VERELİM LÜTFEEEEN🌹_______________________________________

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

_______________________________________

"Rengê mirinê tune."

(Ölümün rengi yoktur)

.
.

Yemyeşil çimenlerin üzerinde, ayak yalın, toprağı hisederek adımlarımı atıyordum. Hafif esen rüzgar dalgalı saçlarıma, yüzüme ve upuzun elbisemde geziniyordu. Kuş sesleri vardı. Neşeyle şarkı söyler gibi ötüyorlardı.

Yalnızdım. Tek başımaydım. Neden kimse yoktu?

Etrafa bakındım dikkatle. "Kimse var mı?" diye seslendim ilk önce kısık sesle. Arkama dönüp baktıktan sonra tekrar önüme döndüm. Durduğum yerden tekrar adımlarımı atarak ilerledim. Bir yerlerde akan şelale olmalıydı. Çünkü çok uzaktan suyun rahatlatıcı sesleri geliyordu. Gerçekten bir masal diyarındaymışım gibi düşündüm bir an, ya da bir rüya.

Uzun süre, etrafıma dikkatle bakınarak ve birisini bulma umuduyla seslenip durdum. Ama nafileydi.

Önümde uzun, sıra sıra dizilmiş ağaçlar vardı. Ormanlık alan olmalıydı. Yaklaştıkca kuşların nağmeli güzel sesleri daha net duyuluyordu.

Tam ormanlık alana girecekken bir çığlık sesi duydum. Bir kadının feryat eden çığlığıydı bu. Anlık duyduğum bu sesle yerimde donup kaldım. Uzun süre kimse var mı diye seslenip etrafı ararken neden bu kadın bana cevap vermemişti peki? Belkide uzaktaydım, beni duymamıştı.

Sesin hangi taraftan geldiğini anlamak için dikkatle önüme bakarken uzun elbisemin eteklerinden yapıştım. Ormanlık alana girdim ve ağaçların gölgelendirdiği bu yerlerde çimenler yoktu. Her yer batmış gibi çör çöple doluydu. Yalın ayak koşar adım gezdiğim için ayaklarıma batıyordu. Umursamadım.

"Nerdesin?" diye bağırdım. Sesim her tarafa yayılıp yankılanırken durmadan ilerledim.

Çünkü kadının sesi artık ağlamaklı geliyordu. Arada sesi yükseliyir sonra sesi gittikce yavaşlayıp hıçkırarak ağlıyordu. Kimdi bu kadın? Neden alıyordu?

"Seni göremiyorum. Nerdesin?"

Hava birden kararmaya başladı. Rüzgar sertleşti. Kasvetli havalardan hoşlanmazdım ve bu havalarda ben hep kötü haber alırdım. Kafamı iki yana sertçe salladım. Hayır, korkma sırası değildi. Bu sefer olmamalıydı. İçimde durmadan heyecan artarken en derinlerden gök gurultusunun sesi geldi. Sesi duyunca durmak zorunda kaldım. Ormanlıkta olduğum için her yer bir birine benziyordu. Daha az önce çimenlikte güneşin altında gezinirken havanın birden nasıl bu kadar karardığını bilemiyordum.

Kara Gül Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin