බෝසිළු//Sinhala Bl Novel *ੈ𑁍༘⋆|- ONGOING -|

❀ තෙවෙනි දිගහැරුම ❀

කිව්වා වගේම හවස අනුධයත් අඹ මල්ලක් අරන් අපේ ගෙදර ආවා... උටත් මගේ සෙතේම තමයි... ඌත් ආපු වෙලේ ඉඳලා අම්මගෙනුයි අක්කගෙනුයි අහගන්නවා... පව් කියලාත් හිතුනා..

"මූ ගෙදරට වෙලා නිකන් ඉන්න එකේ මාමාගෙන් වෙදකමවත් ඉගෙනගත්තනම් හ‍රිනේ... කෝ මං මූට කියනවා මං කිව්වට අහන්නේ නෑනේ නැන්දේ..."

"ඒක තමයි දරුවෝ අපිත් මූට මේ කියන්නේ... පවුලටම ඉන්න එකම කොල්ලා වෙච්ච එකේ පරම්පරාවේ දේවල් ඉස්සරහට අරන් යන්න ඕනි මෙයානෙ... කොහෙද කිසි ගානකට නෑ..."

"ඒක තමයි නැන්දේ මට‍ තේරෙනවා... මූට මං කොච්චරවත් කියනවා ඕව.. මූ කියන එකක් අහන්නේ නෑනේ..."

"අනේ උඹ කියනවා රෙද්දක්... කට වහන් හිටපන්..."

මූ හදන්නේ මෙතන ඉඳලා මාව පාවා දීලා හොඳ එකා වෙන්න... අපේ අප්පච්චි තමයි මේ ගමේ වෙදමහත්තයා... පරණ වෙද පරම්පරාවකින් තමයි පැවතන් එනවා කියන්නේ... බුද්දධාස රජ්ජුරුවන්ට දුර නෑකමක් තියෙයිලු අපේ අප්පච්චිට.. වෙදකම් විතරක් නෙමෙයි යන්ත්‍රමන්ත්‍ර ගුරුකම් වලටත් අපේ අප්පච්චි හ‍රි ප්‍රසිද්දයි... අපේ අත්තා ලඟටනම් ඉස්සර දුර ඈත පළාත් වලින් එහෙමත් එනවලු එක එක ගුරුකම් කරගන්න... අපේ අප්පච්චි අණවින කොඩිවින වගේ දේවල් නම් කරන්නේ නෑ.. ඒවයෙන් කරදර වෙච්ච මිනිස්සුන්ට පිහිටක් වෙන එක තමයි අප්පච්චිගේ ක්‍රමේ...

ගමේම මිනිස්සු අදටත් පොඩි ලෙඩටත් හොයන් එන්නේ අප්පච්චිව... ගමේ මිනිස්සු හිතන් ඉන්නෙත් මං අප්පච්චිගෙන් පස්සේ මේවා ඉස්සරහට අරන්යයි කියලා... ඒත් මටනම් ඒ ගැන වැඩි කැමැත්තක් නෑ... ඒ නිසා අප්පච්චි ඒවට බල කරන්නෙත් නෑ.. ඒ වුනාට මං දන්නවා අම්මටයි අප්පච්චිටයි දෙන්නටම ඕනි උනේ මං වෙදකම ඉගෙනගන්නවට... ඒත් අන්තිමට මගේ කැමැත්තට ඉඩදීලා එයාලා පැත්තකට වුණා...

"දැන් අර ඇවිත් ඉන්න එකාට ඇයි මගේ කාමරේට ඉස්සරහම කාමරේ දුන්නේ.."

"හරියට මනුස්සයෙක්ට කතා කරනවා චූටි. ඒ ලමයට නමක් තියෙනවා..."

"මොකක්ද නම "

"මොකක්ද ලොකූ අර දරුවාගේ නම කියලා කිව්වේ..."

"දිල්මෙත් අශ්වික "