මේ මන්ත්රය ගොඩක් දිග මන්ත්රයක්... මං මන්ත්රය මතුරන්න ගද්දි අනුධ කහ වතුර ඉහින්න පටන්ගත්තා... විටින් විට යහන් වලට දුම් ඇල්ලුවා....
(ඕං ඉන්ද්රකාම ප්රේත වර වර භූතා ප්රේතා වර වර ශ්රී නාරායනේ..අණින් උන් විමානේ සලිත කරවා කකුසඳ කෝණාගම කාශ්යප ගෞතම සතර බුදුවරයින්ගේ අණින් ප්රේත යක්ශනී ඉගිල ඉගිල දිෂ්ටි වැටි වර නමාඛ් :....)
ඔය විදිහට පටන්අරන් තව දිගට මන්ත්රය තිබුනා...කොටස් හයකට....මන්ත්ර මතුරන් යද්දි මතුරලා මහන්සියටම කටේ හකු පවා රිදෙනවා... නවගුණ වැලත් ඇඟිලි වලට හිර කරන් එයින් ගණන් කර කර මං පැය දෙකහමාරකට වැඩියෙන් මන්ත්ර මතුරන්න ඇති...
අනුධත් සද්ද නොකරම භාර දීපු වැඩේ දිගටම කලා... පාළු ගෙදර වටපිටාවෙත් කැලෑව විතරක් නිසා මායි අනුධයි ඇරුනම තව හූවක දුරට මිනිස් පුළුටක් නෑ... ඒ නිසා මේ පාලු ගේ අස්සේ අපි දෙන්නා ඉන්න වගක් කාටවත් දැනෙන්න විදිහක් නෑ...
අපි දෙන්නා මේ රාජකාරිය සිද්ද කරන කොටසේ තිබ්බ අපි පත්තු කරපු පහන් වලයි ඉටිපන්දම් වලයි එළි ඇරෙන්න හඳ පානවත් නෑ... යකා ආවත් නොපෙනෙන තරමට වටේ කළුවර පැතිරිලා...
මං මේ වෙද්දි සෑහෙන්න වතාවක් මතුරලා තිබුනේ... කොහොමහරි දාස්වතාවක් මතුරන්නත් එපැයි.... ඉඳලා හිටලා ඇහිච්ච වවුලෙක්ගේ තටු සද්දෙයි මොකෙක්දෝ කුරුල්ලෙක්ගේ කන් වලට මූසල සද්දේ ඇරුනම මගේ කටහඬ විතරයි අපිට ඇහෙන මානෙක ඇහුනේ... වවුලෙක් තටු ගහන සද්දේ පවා මෙතනට වැඩියෙන් සද්දෙට ඇහෙන නිසා ඒ පොඩි සද්දෙත් ඇති අනුධයා ගැස්සිලා යනවා... ඊටපස්සේ මං දිහා බලනවත් මං ඇහැ කොනෙන් දැක්කා....
ටික වෙලාවක් යද්දි රෑ දොළහටම කිට්ටු වීගෙන ආවා.... දැන් දාස්වතාවක් සම්පුර්ණ වෙන්නත් කිට්ටුයි.... මට දැනිච්ච උද්යෝගෙටම මං වචන මතුරන වේගෙත් වැඩිකලා....
යන්තම් රෑ දොළහ පහුවෙනවත් එක්කම මහා හයියෙන් හුලන් ගහන්න ගත්තා... ඒ හුළඟ කොහෙන් කොහොම ආව එකක්ද කියලා හිතාගන්න බෑ.... පාළු ගෙදර ජනෙල් පියන් ඉබේම හුළඟට ඇරිලා වැහෙද්දී ඒ සද්දෙට අනුධනම් බය වෙලා... හුලං පාරට පහන් එළිත් නොනිමි ඉන්න ලොකු සටනක... අනුධයා ගල් ගැහිලා වගේ මං දිහා බලන් ඉන්නවා පේනව...ඌ දෙහි අත්තත් බිම අතැරගෙන... ඒත් මට මතුරන එක නවත්තන්න බෑ... මොකද ඒක මැද්දෙන් නවත්තන්න සුදුසු එකක් නෙමෙයි... මං දිගටම මතුරද්දී අනුධටත් තේරෙන්න ඇති මං හිතපු දේ... ඌ ආපහු දෙහි අත්ත අහුලන් එකට වැදෙන ජනෙල් පියන් දෙකක් වහලා දාලා මං ඉන්න තැනටම ආපහු ආවා......... ඒ එක්කම ඈතින් ඇහෙන්න ගත්තේ බල්ලෝ උඩුබුරලන සද්දේ.... ඒ එක්කනම් මගේ හිතටත් මහ අමුත්තක් දැනෙන්න ගත්තා... මේ ළඟ පාතකිනුත් බල්ලෝ උඩුබුරලනවා ඇහෙනවා.... උන් දිගටම සද්ද කරනවා... හරියට මොනවහරි දේකට කලබල වෙලා වගේ.... ඒ සද්දේ ඇති මේ වගේ පාළු ගෙදරක ඉන්න මනුස්සයෙක්ට උණ හැදෙන්න බය කරන්න...හුළඟට ගස් වල අතු ඇඹරෙන සද්දේ... බල්ලෝ උඩුබුරලන සද්දේ එක්ක ඇති වෙච්ච බයටද මන්දා මට දැනුනා මගේ ඇඟ දහඩියෙන් තෙත් වෙනවා කියලා.....
YOU ARE READING
බෝසිළු//Sinhala Bl Novel *ੈ𑁍༘⋆|- ONGOING -|
Non-Fictionවල්කම වූවත් පට්ටම ඩීසන් ඩිංගක් උඹ වැඩිමල් හින්දා ⋆⭒˚。⋆ 2024.05.30