බෝසිළු//Sinhala Bl Novel *ੈ𑁍༘⋆|- ONGOING -|

❀ දහතුන්වෙනි දිගහැරුම ❀

මද්දුට දරුවා ලැබෙන්න දින ළඟ නිසා මද්දු සුදේශ් අයියලාගේ මහගෙදර ගිහින්... අම්මයි අප්පච්චියිත් මද්දුව බලලා එන්න කියලා නුවර ගියා..ගෙදර ඉන්නේ මායි ලොකූයි පොඩි මෑනුයි මිස්ටර් ඩෙවිලුයි විතරයි...අපේ තනියට කියලා අනුධයත් ඇවිත් නැවතුනාට උට රෑට එලියට බහින්නත් තනි රකින්න මං යන්න ඕනි..

මිස්ටර් ඩෙවිල්ගේ ක්‍රියාකලාපය මුල් දවස් වලට වඩා දැන් හොඳ අතට ගිහින් නිසා මටත් ඕනි වුනේ පරණ තරහ අමතක කරලා සාම ගිවිසුමක් අත්සන් කරන්න... ඒ වෙනුවෙන් ගන්න මංගල පියවර විදිහට මං හිතුවා මිස්ටර් ඩෙවිල් කැමති කෑමක් හදන්න.. නැතුව ඉතින් කෙල්ලන්ට වගේ මල් දෙන්න කියලද... කරන්න දාහක් දේවල් හිතලා හිතලා අන්තිමට ආපු අවසාන නිගමනය ක්‍රියාත්මක කරන්න හිතුවා...

ලොකූ දහම් පාසලේ උගන්නන්න ගිහින් නිසා ගෙදර හිටියේ මායි අනුධයි මිස්ටර් ඩෙවිලුයි... පොඩි මෑන්ව අපිට බලාගන්න දීලා ගියා...

කුස්සියට ගිය ගමන් කලේ පරණ පොල් කුඩු ටිකක් මැටි කෝප්පෙකට දාලා පොඩි මෑන්ට පොල් මිරිකන්න දුන්නු එක... පොර හ‍රි කැමති ඒ විදිහට වැඩ වලට උදව් වෙන්න... අක්කගේ ලමයා බලාගෙනම දැන් පොඩි ලමෙක් බලාගන්න උපාදියක් වුනත් ගන්න බැරිකමක් නෑ මට‍..

"උඹට හොඳටම ෂුවර්ද ඕක අයියට කන්න පුළුවන් වෙයි කියලා "

"මොකද නැත්තේ මමනේ උයන්නේ... අනික සුදු මහත්තයා අහගෙන ආවනේ හරියටම කැමතිද නැද්ද කියලා..."

"අර මාමා වැව් මාළු කන්න කැමති කිව්වද සුදු මහත්තයා..."

"කොයි මාමද..."

කුස්සියේ පඩියක් උඩට වෙලා පොල් රොඩු ගොඩකට වතුර කලවන් කරන් අන අනා ඉන්න පොඩි මෑන්ගෙන් අනුධ ප්‍රශ්න අහද්දි පොඩි එකා කොයි මාමද කියලා ඇහුවම අනුධයා මං දිහා බැලුවේ මාව උයලා කන බැල්මකින්...

"දිල්මෙත් මාමා.."

"සුදු අයියා.."

"කවුරු කිව්වා..?"

පොඩි මෑන් දිහා මායි අනුධයි දෙන්නම බලද්දි අපි දෙන්නටම එකපාර එහෙම කියවුනා... පොඩි මෑන්ටනම් වගක් නෑ..මේකා  අර පොල් රොඩු ටික මිරිකනවා ඉවරයක් නෑ..