බෝසිළු//Sinhala Bl Novel *ੈ𑁍༘⋆|- ONGOING -|

❀ තිස්‌හතරවෙනි දිගහැරුම ❀

"මට‍ හිටියේ එයා විතරයි..."

මට‍ නිකන් පොලු පාරක් ගැහුවා වගේ වුණා...මං දීප් අයියා දිහා බැලුවත් එයා ඉමක්කොනක් නොපෙනෙන ඈතක් දිහා බලන් ඉන්නවා...

"ඇයි එහෙම කියන්නේ.... අයියගේ පවුලේ අය....."

ඈතක අතරමන් වෙලා තිබිච්ච ඇස් මං ළඟ නැවතුනා... ඒ ඇස් වලින් මං දිහා එක එල්ලේ බලන් හිටියත් ඇස් වල කිසිම හැඟීමක් තිබ්බේ නෑ... ඒවා නිකන්ම නිකන් හිස් විදිහට මං දිහා බලන් ඉන්නවා...

"අයියා මං ගැන කියලා නැද්ද...."

මං නෑ කියලා කියන්න ඔලුව දෙපැත්තට වැනුවා... ඇත්තටම මෙහෙට එනකන් දිල්මෙත් අයියගේ අම්මයි තාත්තයි ගැන ඇරෙන්න වෙන කිසිම කෙනෙක් ගැන දශමයක්වත් දැනගෙන හිටියේ නෑනේ.... අඩුමතරමේ මෙහෙම අය ඉන්නවා කියලවත්....

"එහෙනම් වෙලාවක් ලැබුනම එයාම ඔයාට කියයි..."

ඒ මොන විකාරයක්ද.... දැන් ඕක ගැන දැනගන්න දිල්මෙත් අයියා කියනකන්ම බලන් ඉන්න ඕනිද මං..... ඒත් දීප් අයියට ඇයි එයා විතරක්....

"අයියට බැරිද මට‍ කියන්න...."

"අශ්වික අයියා කියලා නැත්තං එතන එච්චර වැදගත් දෙයක් නෑ.... ඒක හිතන්න එපා... අමතක කරලා දාන්න.... එයාට ඔයාව ගොඩක් වැදගත්... ඒක නිසානෙ මං එක්ක ඔයා ගැන කිව්වේ.... ඒක විතරක් ඔලුවේ තියාගන්න...."

එයා ආපහු මාව මගෑරලා ඉස්සරහ බලාගත්තා...

ඇත්තටම මං හිටියේ පැටලිලා... ඒ වගේම දීප් අයියා කතා කරපු විදිහෙන් දැනුනේ හ‍රි අපහසුවක්.... එක්කො මං මොනවහරි දෙයක් ගැන දන්නේ නෑ.... නැත්තං මට‍ මොනවහරි මගෑරිලා...

"බෝසිළු..."

ආයෙමත් දීප් අයියා මට‍ කතා කලා... මං එයා දිහා බලද්දි කලින් වගේ නෙමෙයි...  මං එයා දිහා බලපු ගමන් මං දිහා බලලා හිනා වුණා....

"ඔයාගේ ගම ගොඩක් ලස්සනයිද..."

"ඇහ්..."

නොහිතපු වෙලාවක හම්බුනේ නොහිතපු ප්‍රශ්නයක්...

"අයියා කියපු විදිහට නම් ගොඩක් ලස්සන ඇති... එයාට එහෙ දාලා එන්න බැරි වෙන්න තරම්... ඔයත් හේතුවක්නෙ... ගමත් ලස්සන ඇති... හරියට ඔයා වගේ..."