මව් යානය දොරට වැඩල...අත් දෙකත් ඉණට තියන් බලන් ඉන්නවා.... ලොකු අක්කා නිව්ස් එක දීලා වගේ... අදනම් මාව කිරෙන් තම්බලා තෙලෙන් බැදලා කන්න වගේ යන්නේ...
කේලම කිව්ව කෙනත් දොර උළුවස්සට හේත්තු වෙලා ඉන්නවා සිරික්කිය දාන්......
"චූටි පුතා එනකන්මයි මං මේ මග බලන් උන්නේ...."
"ඒ මොකටද..."
මොකුත් නොදන්නා බබා ගානට මං කියලා දැම්මා.. දෙයියනේ එන පොටනම් හොඳ නෑ... නුවර ඉඳලා අනුරාධපුරේටම දුවන්නයි වෙන්නේ...
"ඒ මොකටද.... මොකටවත් නෙමෙයි යක්කු පෙන්නන්න....."
"අම්.. මේ... මේ... පොඩ්ඩක් ඉන්නකෝ...... මට... පැ.. හැදිලි කරන්න පුළුවන්..."
"අද කාලා වරෙන්කො..."
"ආආආ මේ ඉන්නේ අනිත් පෝරිසාදයා..... ඔහොම ඉන්නවා..."
අනුධයා මට කින්ඩිය දාන් ගෙට ගොඩවෙන්න ගියාට මොකද අම්මා මිදුලේ වේලෙන්න දාලා තිබ්බ පොල් පිත්තක් අතට අරන් අනුධයගේ පස්සට එකක් දුන්නා... ඌ අම්මගෙන් බේරෙන්න ගෙට පනිද්දි අම්මා ඊළඟට ආවේ මගේ පැත්තට... දැන් නම් දුවපං බෝසිළුවෝ....
"චූටි දුවන්න එපා... ඔහොම ඉන්නවා..."
"අම්මේ අම්මා ඔහොම ඉන්නකෝ.... පොඩ්ඩක් මං කියන එක අහන්නකො "
"මොනවද අහන්න තියෙන්නේ තව... කරපුවා ආරංචි මට.... මං ගෙයින් එලියට බැහැලා වරුතුනක් උනේ නෑ ඔය අල්ලලා තියෙන්නේ හොඳ අඩව්වක්... කෝ මෙහාට එනවා... කිව්වම අහලා එනවා...."
"ඔය බො.... බොරු ආරංචි අම්මේ..... අම්මා පොඩ්ඩක් ඉන්නකෝ... මං හෙ..... හෙමීට විස්තර කියන්නම්..."
"පස්සේ විස්තර කරන්න බැරියෑ...ඊටකලින් මෙහාට එනවා..."
මං මිදුලේ බෑග් දෙකකුත් උස්සන් ඉන්න මිස්ටර් ඩෙවිල්ගේ පිටිපස්සේ.... අම්මා එහෙ කඩුව වනනවා වගේ පොල් පිත්තක් වනන ගමන් මට කතා කරනවා.... ලඟට ගියොත් නම් ඕකෙන් අම්බානක කන්න වෙනවා කියලා දැනගෙන කොහොමද ඉතින් යන්නේ...
"අනේ අම්මේ...."
එකපාරටම අම්මා අපි ලඟට ආපු නිසා මං මිස්ටර් ඩෙවිල්ගේ වටේට දුවන්න ගත්තා..... අම්මත් මගේ පස්සෙන් පන්නනවා.... "
YOU ARE READING
බෝසිළු//Sinhala Bl Novel *ੈ𑁍༘⋆|- ONGOING -|
Non-Fictionවල්කම වූවත් පට්ටම ඩීසන් ඩිංගක් උඹ වැඩිමල් හින්දා ⋆⭒˚。⋆ 2024.05.30