බෝසිළු//Sinhala Bl Novel *ੈ𑁍༘⋆|- ONGOING -|

❀ පහළොස්වෙනි දිගහැරුම ❀

"එතකොට මං.,....... මට‍ මොකද වෙන්නේ "

"ඔයාට මේවට ඕනිකමක් තිබ්බේ නෑනේ... "

"ඒ වුනාට අම්මේ මමනේ ඔයාලගේ දරුවා...... අක්කලා දෙන්නට මේවා ඉගෙනගන්න බැරිනම් මමනේ මේවා ඉගෙනගන්න ඕනි... මමනේ මේ පවුලේ එකම පුතා.."

"ඉතින් දරුවෝ අපිත් පොඩි කාලේ ඉඳලා ඔයාට තේරුම් කරලා දෙන්න හැදුවේ ඒ ටික තමයි.... ඔයා ඒ දවස්වලම ඔය කතාවක් කිව්වනම් අප්පච්චි පොඩි කාලේ ඉඳලමනේ මේවා උගන්නන්නේ... බෑ කියපු නිසානේ ලොකු හාමුදුරුවන්ගේ යෝජනාවට අප්පච්චි කැමති වුනේ..."

අප්පච්චි නිශ්ශබ්දව ඉද්දි අම්මා මට‍ එක එක හේතු කියනවා.,. මොන හේතු තිබ්බත් මම මේ ගෙදර දරුවා කියන එක වෙනස් වෙනවද...

"අප්පච්චිත් දැන් හිතන්නේ එහෙමද..... අප්පච්චි කියන්න මට‍... අප්පච්චි ලොකු හාමුදුරුවෝ කිව්ව දේ කරනවද... එතකොට අප්පච්චිත් මාව පිට එකෙක් ගානට දානවද?"

"චූටි කට පරිස්සමින්..."

අම්මා සැර කරපු එක ගණන් නොගෙනම මං අප්පච්චි ඉස්සරහ හිටගත්තා... අප්පච්චි ටිකක් මං දිහා නිශ්ශබ්දව බලන් ඉඳලා ටිකකින් අම්මා දිහා බැලුවා...

"චූටි පුතා මුලින්ම මේවට අදිමදි කරපු නිසයි මාත් මේවට බල නොකර හිටියේ... ලොකු හාමුදුරුවෝ කරපු යෝජනාවේ කිසි වැරද්දක් නොපෙනෙන කොට ඒකට අකමැති වෙන්න කාරණාවක් නෑනේ... චූටි පුතාගෙත් හිත වෙනස් වෙලානම් මේ සාස්තරේ ඉගෙනගන්න ඕනි කියලා මේ දරුවා එක්කම චූටි පුතත් ඉගෙනගමු... දෙන්නෙක් වැඩි නෑනේ..."

"ඒ උනාට අප්පච්චි.....මං විතරක් ඉගෙනගත්තම ඇතිනේ..."

"දැන් මේ දරුවා වෙදකම ඉගෙනගන්න එක ට චූටි පුතා අකමැති ඇයි..."

අප්පච්චිගේ කෙලින්ම කාරණාව ප්‍රශ්න කරද්දි  අම්මා අප්පච්චි වගේම දිල්මෙත් අයියත් මං දිහා බැලුවා... ඒ විතරක් නෙමෙයි අනුධත්.... හැමෝගෙම මූණු වල අප්පච්චි අහපු ප්‍රශ්නේ ලියවිලා තියෙද්දි මං නිරුත්තරව හිටගෙන හිටියා...

ඇත්තටම ඇයි මං ඒකට අකමැති.... හේතුවක් තේරුනේ නැතත් මට‍ දැනුනේ මහා ආත්මාර්ථකාමී හැඟීමක්... මට‍ ඕනි වුනේ නෑ මගේ අම්මා අප්පච්චි, දිල්මෙත් අයියට මටත් වඩා තැනක් දෙනවා දකින්න... මට‍ හැමතිස්සෙම ඕනි වුනේ අප්පච්චි මං නිසා සතුටු වෙනවා බලන්න... ආඩම්බර වෙනවා බලන්න...ඒත් අද අප්පච්චිගේ මූණේ තිබුණු ඒ බලාපොරොත්තු පිරුණු පිටට නොපෙනන හීන් හිනාවට හේතුව මං නොවී දිල්මෙත් අයියා වෙච්ච කොට හිතේ කොනක ඉරිසියාවක් ඉපදෙන එක අරුමයක් නෙමෙයි...