බෝසිළු//Sinhala Bl Novel *ੈ𑁍༘⋆|- ONGOING -|

❀ දහඅටවෙනි දිගහැරුම ❀

වටපිටාවෙන් ඇහෙන සද්ද එක්ක මං ඇස් ඇරියා... දැකලා පුරුදු තැනක්...ඒ එක්කම මතක් වුණේ කලින් දවසේ වෙච්ච දේවල්... නැගිටින්න හැදුවට නැගිටගන්න බෑ.. ඇඟට පණක් නෑ වගේ... ඒ එක්කම දැකලා පුරුදු මූණක් මගේ මූණට එබුනා...

ලොකු අක්කා... වැලහින්න වගේ අඬනවා... ඒ අඬනවා දැක්කම මටත් බය හිතුනා.. දෙවියනේ මං මැරිලාවත්ද...

බයටම අතපය හොල්ලන්න හැදුවේ නැගිටින්න හදන ගමන්...

"ඔහොම දඟලන්නේ නැතුව ඉන්න..."

මිස්ටර් ඩෙවිල්... මේ මනුස්සයා මොකද මෙතන කරන්නේ... මං මැරිලා නැද්ද එතකොට...දිල්මෙත් අයියා මට කෙලින් වෙලා ඇඳේ ඉඳගන්න උදව් කලා... ඊටපස්සේ මාව ඇඳ විට්ටමට හේත්තු කරලා කොන්දට කොට්ටෙකුත් තිබ්බා... ඇයි මේ කවදාවත් නැතුව මට මෙච්චර සලකන්නේ... බොන්න ඕනි ප්‍රශ්නයක්...

"මොකද මට වුණේ..."

මං කට ඇරලා වචනයක් කතා කලත් මොකද එක්කො දිගටම කට පියාගෙන ඉන්න තිබුන කියලා හිතුනා...

"මොකද වුණේ... මොකද වුණේ කියලා අපෙන්ද අහන්නේ.. මට හිතුනා එහෙටමෙහෙට කැරකි කැරකි හොර ගල් අහුලද්දි මොකක්හ‍රි දසඅපත වැඩක් කරන්න හදන්නේ කියලා... යාළුවාගේ ගෙදර යනවා කිව්ව නිසා යන්න දුන්නේ... ඔය යාළුවගෙ ගෙදර ගියපු හැටිද...."

ඇයි දෙයියෝ මට ඇහැරුනේ.. ලොකු අක්කා අම්මගේ රාජකාරි භාරගෙන කිසිම හිතක්පපුවක් නැති ගානට මේ අහිංසකයට බනිනවා... ඒ අස්සේ  මිස්ටර් ඩෙවිල් මාව කන්න වගේ බලන් ඉන්නවා.. මෙයාට මොකක්ද වෙලා තියෙන්නේ... බලන් ඉන්න විදිහට අල්ලලා පොලේගහයිද සැකයි...

"දැන් ඉන්නවා පිට්ටු ගිලලා වගේ... ඔහෙක් කරන්... මොළේ කියන එක යටිපතුල් දෙකටවත් බැහැලා නැද්ද... අප්පච්චිවත් කරන වැඩක්ද ඔය කරන්න ගිහින් තියෙන්නේ... ඒ මදිවට තව එකෙකුත් ගාවගෙන... අන්තිමට ඒ ළමයට මොනවහරි උනානම් අපි මොනාද ඒ ගෙදර මිනිස්සුන්ට කියන්නේ... ගොනා කියලා ඔහොමත් ගොන් වැඩ කරනවද... වෙලාවට නැන්දා අනුධව හොයන් මෙහෙ ආවේ... නැත්තං අපි දන්නවද කොහෙට වෙලා මොනවා කරනවද කියලා... තව නින්ගක් එහෙට මෙහෙට උනානම් යක්කු බලන්න වෙන්නේ එලොව ගිහින් තමයි... මොකද කට පියන් ඉන්නේ... මහත්තයට කියන්න දේවල් නැද්ද.... නැත්තං යකා කට කෑවද..."