BENİMSİN

62.Bölüm ikinci alıntı

"Ali, sen bu işe karışma koçum. Ben elimden geleni yapıp halledeceğim bu meseleyi, inan bana ve sen yerine git."

Aliberk, bu durumda, abisini yalnız bırakmak istemiyordu.

Bir sessizlik oluştu.

Kimse artık tek laf edemedi.

Aliberk, herkesin oluşturduğu sessizliği bölüp sonunda konuşmayı tercih edip inadını koruyarak konuştu. "Seni bu heriflerle tek bırakmam, asla olmaz abi..."

"Bence yeterince konuştunuz, artık bir karar verin derim." Devran' ın öfkeli ve kibir dolu sesini duyan iki genç adam, ona doğru baktılar.

Ferat ağa, bu durumdan pek memnundu ve Devran dahi olmak üzere, hepsinin birbirine düşürmek istiyordu.

"Bu durum fazla uzamadı mı Devran ağa, iki adamla bile baş edemiyorsun, ne biçim ağasın sen lan."

Devran ona doğru dönerken, Ferat ağa ve adamları ona alaycı bir şekilde bakıp, artık sözünün eri olmasını bekliyorlardı.
Bir sürenin ardından, şimdiden kayın babası olarak gördüğü yaşlı adama ve onun aşiretinden olan, yanındaki bir kaç akrabasını da bir göz atarken, onların karşısında kendinden emin bir duruş sergiledi ve vicdansızlıkla dolu hissiyle, tekrar Ferat ağaya dönüp konuştu.

"Evet haklısın Ferat ağa, durum çok uzadı bence de ve madem gitmiyor bu herifler, sonucuna katlanıcaklar o zaman, ne diyelim!"

Devran hızla belindeki silahı çıkarıp, iki genç adama uzattı ve dik dik onlara bakarken, konuyu uzatmak istemedi.

"Adam olacağın yok senin, o zaman biz de anladığın şekilde konuşuruz seninle lan!!" Dedi hemen Kudrettin Bey, akrabası Aliberk' i kolundan tutup geri iterken, o da hızlıca silahını Devran ağaya dogrultttu ve tam o sırada Devran silahın tetiğini çekip ateş etmeyi seçerek, silahı biraz hareket edip hemen kurşunu sıktı ve konaktaki kadınlar terasta çığlık atarken, konaktaki herkes ise şok oldu.

Bu aniden gelişmiş, korkunç durumu hiç kimse beklememişti...

Ne olmuştu peki ve bundan sonra ne olacaktı...

***

Yeni bölümde görüşürüz.

Allaha emanet olun.