"ငါ့ ဂစ္တာက လယ္ထဲက အိမ္မွာကြ.. အဲ့အထိလည္း သြားမယူခ်င္ေတာ့ဘူး...၊ ဇြဲမင္း မင္းအိမ္ကဟာပဲ ျပန္ယူလိုက္ ဟုတ္ၿပီလား..."
"ရတယ္ မင္း..အဆင္ေျပသလိုသာလုပ္"
ထို႔ေနာက္မွာေတာ့ စ်ာန္က တစ္ခုခုစဥ္းစားမိလိုက္သလို ဦးမိုး ဘက္ကို လွည့္ကာ..
"ေၾသာ္.. ဦးမိုး ျပႆနာတစ္ခုခုျဖစ္မယ့္ အရိပ္ေယာင္ျမင္တာနဲ႕ တန္းလစ္မွာေနာ္ အဲ့တာေတာ့ ကတိေပး"
"ေအးပါကြာ...ေအးပါ မင္းျပန္ခ်င္တဲ့အခါ အတူတူ ျပန္ၾကမယ္ အဓိက က ငါသူ႕ကိုေျပာလိုက္တဲ့စကားတည္တယ္ဆိုတာ သူသိရင္ရၿပီ"
"ၿပီးတာပဲ...ဒါဆို လစ္မယ္"
ဒီလိုနဲ႕ပဲ ဇြဲမင္းအိမ္က ဂစ္တာကိုျပန္ယူၿပီး ဦးမွတ္ႀကီးရဲ႕အိမ္ေရွ႕ သို႔ အုပ္လိုက္ႀကီးခ်ီတက္ခဲ့ၾကသည္ ။ ႐ြာထဲလမ္းတစ္ေလွ်ာက္သြားလာေနၾကသည့္ လူအခ်ိဳ႕ရွိေသးသည္မို႔ သူတို႔ကိုျမင္ေတာ့ ႏူတ္ဆက္ၾက႐ုံ က လြဲၿပီးဘယ္သူမွေတာ့ မေမးၾကေပ ။ ရတု လည္း သူတို႔အတင္းေခၚေနတာက တစ္ေၾကာင္း စ်ာန္နဲ႕အတူထြက္လာၿပီးမွ တစ္ေယာက္တည္း အရင္မျပန္ခ်င္တာ က တစ္ေၾကာင္း မို႔ သူတို႔အဖြဲ႕ နဲ႕ ပဲလိုက္ခဲ့လိုက္ေတာ့သည္။
ျပႆနာ တခုတစုံ ျဖစ္မယ့္အေန ထားျဖစ္လာပါက ခ်က္ခ်င္းထျပန္မယ္ ဆိုတဲ့ကတိကို စ်ာန္က ဦးမိုးဆီကေတာင္းထား၍ စိတ္ခ်မိတာလည္း ပါသည္္။
အဆင္သင့္စြာ ပင္ ဦးမွတ္ႀကီး အိမ္ေရွ႕ မက် ခက္ႏြယ္တို႔အိမ္ေရွ႕လည္းမက် ေနရာတြင္ သစ္ပင္ႀကီးကို ဝိုင္းပတ္ထား တဲ့ ခုံတန္းလ်ားေလးရွိေနသည္။သူတို႔အုပ္စု ထိုေနရာေလးတြင္ ကိုယ္စီ ေနရာယူလိုက္ၾက ၿပီး ဦးမိုးက မေ႐ႊခင္ဆီ ဖုန္းဆက္လိုက္ရာ ေမြးေန႕ရွင္ က အခန္းမီးေလးဖြင့္လာၿပီး ျပတင္းေပါက္နားလာရပ္သည္။ အိမ္အတြင္းက မီးေတြအကုန္နီးပါးပိတ္ထားတာေၾကာင့္ မေ႐ႊခင္ က သူမ ရွိေနသည္ ဆိုတဲ့အေၾကာင္း ဖုန္းမီးေလးဖြင့္၍ ေထာင္ျပကာ ႏူတ္ဆက္သည္။
ခ်စ္စခင္စၾကင္နာစဆိုေတာ့ ဦးမိုး က ဖုန္းေျပာလို႔အၿပီး မွိုရေနသည့္ မ်က္ႏွာႀကီး နဲ႕ ၿပဳံးၿဖီးၿဖီးေပ မို႔...စ်ာန္ က အျမင္ကပ္စြာ....
YOU ARE READING
ရတုများအဆက်ဆက်ထိ
Romanceအချစ်က တန်ခိုးရှိတယ် ခင်ဗျားရဲ့ မင်းနဲ့မှမဟုတ်ရင်ရှေ့မဆက်ချင်ဘူး မင်းရင်ခွင်မှမဟုတ်ရင်ဘယ်ရင်ငွေ့မှမခိုလှုံချင်ဘူး ဒုတိယအကြိမ် ရှင်သန်ရခြင်းရဲ့ ရင်ခုန်သံက မင်းပဲဖြစ်ကြောင်း ကို လည်းပြောပြချင်မိတယ် ချစ်မိပြီဆိုကတည်း က ပျော်နေရလည်း မင်းနဲ့ပဲ ဝမ်းနည်းရ...
