Victoria

'Davet'

Merhaba
Naber???
Keyifli okumalar 💌💌

"Orada öylece duracakmısın?" Korkudan geri çekildim. Bayılmamışmıydı?
"Sen bayılmadınmı? Lütfen yeniden bayıl ve unut." Hemen yanına çöktüm. Kaşları çatıldı. Ne diyorum ya ben? Ofladım.

"Ay kusura bakma saçmaladım. Ben seni şey sandım.."Gözlerimi gözlerine diktim.
Tek kaşı havaya kalktı." Ne sandın? "

" Katil sandım. Biliyorsun ya düşmanımız çok. "Zorla gülümsedim inanması için. Gözlerini kıstı." Şuan seni öldüre bilirim. Biliyorsun değilmi? "Kaşlarım çatıldı. Beni? Beni beni Lunayımı?
Elimi kaldırıp koluna vurdum." Bu ne cürret. Sen bana kıyamıyordun hani? Hepsi yalanmıydı alçak herif! "Diye bağırdım yüzüne doğru. Bir vurduğum koluna birde bana bakıyordu. Şaşırmıştı.

Kafasına baktım. Bir eliyle kafasını tutuyordu. Sert düşmüştü anlaşılan. Biraz daha yakınlaşıp dibine girdim. Elini kafasından çekmesini sağladım. Kanayıp kanamadığına baktım. Kanamamıştı. Rahat bir nefes verdim. Yeniden gözlerine baktım. Yüzü yüzüme çok yakındı. Yutkunup geri çekildi. Vay be Ryan. Bu hallerinide gördüm ya.
Yakın olmamız benim için sorun değildi. Ancak Ryan beni ilk kez gördü.
Ne yapıp edip seni kendime yeniden aşık edeceğim.
"Sen kimsin?" Dedi ayağa kalkarken. Bende yerden destek alarak ayağa kalktım.

"Ben Luna Seraphine prensim." Deyip önünde eğildim. Başımı kaldırıp tepkisine baktım. Kaşları çatık halde yüzümü inceliyordu. "Garip birisiniz prenses Luna. Hem beni dövüyor hemde endişeleniyorsunuz."

Güldüm. "Garip biri olduğum doğrudur. Beni tanıdınızmı?"
Kafasını olumlu anlamda salladı. "Babamın bu gün özel konuğusun." Kaşlarım havaya kalktı. Eskiden böyle bir şey duymamıştım. Annem ve babamın özel konuk olduğunu sanıyordum.

"Özel konuk siz değilmisiniz prens Ryan?" Diye sordum. "Hayır. Nereniz özelde babam sizi davet etti merak ediyorum." Baştan aşağı beni süzdü. Gözlerimi devirdim. Şimdi sana göstereceğim özeli!
Aniden arkamda belirdi. Nefesi tenimi okşuyordu. "Sence kim daha özel Luna?" Vay demek resmiyeti aradan kaldırıyoruz.
Arkamı dönüp yüz yüze gelmemizi sağladım. "Kendini çok üstün görmeyiniz prens Ryan." Gözlerimle boğazını işaret ettim. Gözleri aşağı düştü. Gördüğü şeyle ifadesi değişti. Şok olmuştu. Ancak hemen toparladı.
"Biri gelip boğazıma bıçak çektiğinizi görürse sizin için kötü olur." Alayla gülüp bıçağı çektim. Aldığım yere yani elbiseme geri koydum. Hep yanımda bıçak taşırım güvenlik için.
Bir adım geri gittim. Annem merak etmiştir. Arkamı dönüp gidecekken konuştu. "Memnun oldum Luna. Yeniden görüşmek üzere." Haififçe gülümsedim. Sonra cevap bile vermeden içeri geri döndüm. Annem sorular sorsada kısa cevaplar verip konuyu kapattım.

Ryan gelir gelmez bütün dikkatleri üzerine toplamıştı. Yanında daha çok kadınlar vardı. Gözlerimi devirdim. Sanki ilk defa erkek görüyorlar. Ryan göz devirdiğimi görmüş olacakki sırıttı. Gözlerimi kaçırmadan gözlerine odaklandım. Oda ayırmadı gözlerini. Yanına Leo gelince bakışları ona döndü. Leo Ryanın en yakın arkadaşlarındandı.  Oflayıp önüme döndüm. Sıkılmıştım. Acaba annemden izin alıp geri döne bilirmiyim? Yada hayır. Gelecekte kraliçe olacağım için davetin sonuna kadar kalmak zorundayım. Yeni dünyanın aksine burada dışlanıyorum. Çünkü nadir insanlardan biriydim. İki elemente sahipim. Bu ise beni diğerlerinden farklı kılıyordu. O yüzden adımı duyar duymaz Ryanın ifadesi değişmişti. Buna rağmen bana kafa tutmuş ve küçümsemişti. Onun seviyesi yediydi. Diğer dünyada her kese yalan söylemişti.