Merhaba sevgili okurlarrrr Ay böylede samimi olmadı gibi ya. En iyisi ben size çikolatalarım diyeyim. (çikolata sevdiğimi hiç belli etmedim ğwqqeğwkdşzn)
Geçen bölümün part ikisini okuyacağız. Yine geçmişten bir anı olacak.
Ya bu arada yaz kitabı yazmak çok istiyorum ama bu kitabım hala devam ediyor. Yani bunu bir kenara atıp onu yazsam Victoria kitabını ihamal edeceğim. Belki gelecek yaz yazarım 😅
Keyifli okumalarrr 🍀🍀
CLARA II
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Altı yıl önce...
Bakışlarımı saraydan ayırmadım. Buraya en son ne zaman gelmiştim? Üç yıl önce? Hatırlamıyorum. Tek hatırladığım gerçek annem ve babamın sahte olmasıydı. Diğer dünyada olan halleri ile alakaları yoktu. Derin bir nefes aldım. Claranın eli elimi sıkıca sardı. Gergindi. Evet onu ailemle tanıştıracaktım. Artık oda bir Seraphineydi. Ne tepki vereceklerini biliyorum. Yüzlerinde oluşan o ifadeyi hemen görmek istiyorum. Sinirleneceklerdi. Ancak benim karşımda durmaya cüret edemezlerdi. Bu bir gerçek. İki yıl önce yani on dokuz yaşındayken uyuduğum an her yerim acımaya başladı. Ve aynaya baktığımda gözlerim kırmızı olmuştu. Buda güçlerime kavuştum demekti. İyirmi yaşında yani geçen yıl idam edilecektim normalde. Ancak varis olduğum ortaya çıktığı an her kes şok olmuştu. Buna ailemde dahildi.
Bakışlarım Clraya yöneldi. Eski halinden eser kalmamıştı. Duş almış ve güzel kiyafetler giydirilmişti. Tamda istediği elbise verilmişti. Rahat ve sade. Eskiden bana aşırı abartılı elbiseler giydirildiği için Clarayı bezdirmek istemiyorum. Eğer isterse şık elbiselerde giyer. Özgür olmasını istiyorum. Eğitimini almasını sağlayacak ve kendini koruması için dövüş teknikleri öğreteceğim. Şimdi değil. Rahat olmasını istiyorum. Clara yeşil gözlerini gözlerime dikti. Çok masum bakıyordu. "Burası neresi? " Diye sordu tatlısesiyle.Gülümsedim. "Seni ailemle tanıştıracağım Clara. Biraz sinirliler. Onları umursama tamam mı?" Sırıttı. "Pekii." Bende gülüp tontişyanaklarınısıktım. Bu kız aşırı tatlıydı. Yeniden saraya baktım. Geleceğimden haberleri yoktu. Büyük kapının önüne geldiğimizde durduk. Etrafı inceledim. Kapının yanında iki muhafız vardı. Bahçede ise sanarım iyirmiye yakın vardı. Bu kadar az olması garipti. Sonuçta Seraphine köklü bir isimdi. Bu konunu daha sonra açmalıyım. Gözlerimi kıstım. Fark ettiğim detayla kaşlarım havaya kalktı. Ağaçların orda, çimenlerde gizlenmiş özel muhafızlar vardı. Sormama bile gerek kalmadı. Ciddi bir mesele vardı. Çünkü ilk defa bu kadar korunduğunu gördüm. Daha fazla orda durmadım. Kapılar bizim için açılmıştı. İlk tereddüt etselerdi açmışlardı.
