Victoria

'Yeni Okul'

Selam<3
Bölümü biraz hızlı attım. Sürpriz olsun diye. Geç atmak istememin sebebi kurgu üzerinde biraz düşünmek. Kafamda tamamlayıp öyle yazacağım hep.
Her neyse bölüme geçelim ✨
İyi okumalar~~

Victoria Seraphine

Hayat bazen ummadığınız anda birini veya başka bir şeyi önünüze çıkarıyor. Peki ya bazıları tesadüf değilde planlıysa?
Benim durumumda tesadüf olup olmadığını bilmiyorum.

Elimle başımı ovaladım. Kaç saattir defterle bakışıyorduk. Aklıma bir şey gelmiyordu. Bütün kitapları araştırdım ancak o yabancı hakkında bir şey bulamadım. Garipti. İlk defa beyaz saçlı biri görmüştüm. Oldukça nadirdi güçlü ama beyaz saçlı insanlar.
Artık kaçıncı kitabı okuduğumu bilmiyordum. Aklıma babamın kütüphanesinde bir şey bulabilirim geldiğinde yatağımdan kalkıp odadan çıktım.

Annem ve babam yoktu bu gün evde. Kardeşim ise okula gitmişti. Yeni okuluma yarın başlayacaktım. Nasıl bir yer olduğunu merak ediyorum açıkcası.

Annemlerin konuşmasını duymuştum gizlice. Orada tehlikeli insanlar varmış. Yeni okulum hakkında bir bilgi yoktu.
Alt kata indim. Duvarın önüne gelip köşede olan düğmeye bastım. Babamın kütüphanesi gizliydi. Sebebi ise değerli sihir kitapları vardı. Bunların neden babamda olduğunu bilmiyordum gerçi. Gizlice okurdum hep. Ancak yakalanınca bir hafta ceza yemiştim.
Duvar açılınca merdivenlerden aşağı indim. Ben girdiğim anda bütün ışıklar yanmıştı. İnmek için çok dardı burası. Hatta nefes almak bile zordu.

Git.

Yine o ses. Dünden beri hiç duymadığım için artık peşimi bıraktı sanmıştım. İçimdeki sesmiydi yoksa ben delirmişmiydim? İkincisi daha baskındı sanki. En aşağı inince karşıma baktım. Burada istediğim kitabı bulmak zaman alacaktı. Yarına kadar bulmam gerek. Yan tarafta sarı ışık görünce kaşlarım çatıldı. O neydi? Havada uçuyordu hatta. Sanarım onu takip etmemi istiyordu.

Yürüyerek yanına geldim. Sönüp yandıktan sonra ileri uçtu. Onu takip ettim durana kadar. Gelip bir rafın önünde durdu. Kırmızı kitabın üzerine kondu. Bu kitapmıydı?
Elimi uzatıp aldım kitabı. Kitabın ismi yoktu. İsimsizdi.

Sarı ışığı aradı gözlerim. Ancak yok olmuştu.

"Oku o kitabı." Çığlık atıp geri çekildim. Arkamda boşluk olduğundan yere düştüm. Kafamı hızlıca yukarı kaldırdım. Yabancı?

"Benden bu kadar korktuğunu bilmiyordum. Korkma benden." Hızlı hızlı nefesler veriyordum. Yine yüzünü kapatmış ve beyaz saçları öne düşmüştü.
Üzeri ful siyahtı.
"Bir anda gelen sensin. Hem sen kimsin? Benden ne istiyorsun?" Gülme sesi geldi. Kaşlarım çatıldı. Komik bir şeymi var?

"Üzgünüm güldüğüm için. Şaşırınca çok tatlı oluyorsun." Gözlerimi kaçırdım. Ne diyordu bu be! Banamı yürüyor bu yabancı.

"Kimsin sen!" Diye yineledim. Bir adım geri çekildi. Ve bir adım daha. Ondan sonra bir adım. Karanlığın içinde yok oldu. Bu neydi şimdi. "Hey. Kim olduğunu söylemedin gizemli adam." Diye bağırdım ancak ses gelmedi. Gitmişti. Sarı ışık omuydu acaba?
Yerden kalkıp kitabı elime aldım. Odamda okuyacaktım. Şimdilik annem ve babama yakalanmadan burdan çıkmam gerekiyor.
Giderken bir kez daha arkama bakmıştım.

.........

" Victoria. Hemen buraya gel." Elim havada dondu. Öğrendilermi? Yok canım evde hiç kimse yoktu. Yutkundum. Terleyen ellerimi elbiseme sildim. Gergindim.
Daha fazla bekletmeden odamdan çıktım. Çıktığım anda beni iki kişi karşıladı. Annem ve babam.
Bana bakmadan çalışma odalarına yöneldiler.
Bende onları takip ettim. Odaya girince kapı arkamızdan kapandı.
Annem koltuğa geçti. Babam ise ayakta kalmayı tercih etti.