Selammm Tatil nasıl gidiyor? Keşke okullar açılsa 😭 Ama o zaman yazmak için vaktim olmaz :( Bu kitabın finaline daha çok olduğu için okul açılana kadar anca final olacağını düşünüyorum. Çünkü aklıma bir şey gelmiyor. Eh aklımda kurduğum içinde bölüm gecikiyor.
Aslında istersem okula kadar bitire bilirim bence. Sonuçta her gün bölüm atıyorum.
Neyse. Gelsin günün sorularıııı
Burcunuz ne??
Burda en yakın olduğunuz kişi? (watty olarak. Her hangi biri ola bilir)
En sevdiğiniz sahne?
Üzüldüğünüz bir sahne oldumu hiç?
ÖFKE
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Benim en büyük sorunum yetersiz olmamdı Başkalarına göre sorunum buydu. Ancak yanıldılar. Ben yetersiz değilim.
Davet(Olaylar olmadan öncesi)
Bakışlarım Luna ve Noah arasında gidip geliyordu. Bir birlerine öldürecekmiş gibi bakıyorlardı. Bu biraz beni germişti. Noahın Luna gibi kırmızı gözleri vardı. Ve dikkat çekiyordu. Acaba odamı Luna kadar güçlüydü? "Clara kızımla tanışmak istermisin?" Bakışlarım Bay Lawranceye yöneldi. Orta yaşlı bir adamdı kendisi. İyi birine benziyordu. Ama güvenmemem gerekiyordu. Lunaya göre iyi olsalar bile, içlerinde bir yerde kötülük hep vardır. Bunu her zaman diyordu. Bazı kötü şeyler yaşadığı belli oluyordu. Güven sorunları vardı. Ancak Zayden ve Simona koşulsuz güveniyordu. Altı yıl boyunca bunu hissettim ve gördüm. Zayden neşeli biriydi. İnsanı güldürmeyi bilendi. Kardeşi Simon ise onun tam tersiydi.
Luna ve Zaydenden başka her kese soğuktu. Çok konuşmaz sadece dinlerdi. Çok az gülüyordu. Ne Luna nede Simon konuşmayı pek sevmezlerdi. İkiside bakışlarla anlaşırdı. Bana göre garipti. Konuşmak varken neden gözlerle anlaşalım?
Lunaya baktım. Kırmızı gözleri onu çekici yapıyordu. Saçları kar kadar beyazdı. Onu ilk gördüğümde dikkat çeken saçları ve gözleriydi. Güzeldi hemde. Soğuk biri gibi görünsede aslında kalbi sıcacıktı. Bu altı yılda ona çok bağlandım. Bana bir abla hatta anne oldu. Ne zaman ağlasam, bağırsam sadece sustu ve sakinleşmemi bekledi. Başkası olsaydı kızardı. Ancak Luna öyle değildi. Acı çekiyordu. Gözlerinden anlıyordum. Her gece korkunç rüyalar görüyordu. Anlatmıyordu. İçine atıyordu hepsini. Lunanın yeri bende büyüktü. Duygularımı göstermekte biraz zorluk çekiyorum doğrusu. Yinede onu seviyorum. Bu gece Lunayla konuşacaktım. Aramız iyi olsada soğuk duvarlar vardı. Bunu yıkacaktım.
