Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Katilin tek korktuğu şey başına gelmişti. Victoria ve Luna birlik olmuştu.
Sarayda sessizlik oluşmuştu. Her kesin dikkatli bakışları bende ve katildeydi. Hazel ve Isabel Ryanın yanına koştu. Gözlerimi onlardan çektim. Hedefim katildi. Simon yanıma yaklaştı. İkimizde tetikdeydik. Sanki biri eksikti. Bütün her kesi inceledim. Ama kimin olduğunu anlayamadım.
"Cesaretin gerçekten takdir edilesi Luna. Ama beni nasıl yenmeyi düşünüyorsun? Hiç bir seviyen bile yok." Gözlerim kısıldı. Seviye diye bir şey yoktu. Eğer Victoria doğru söylüyorsa.
"Varis olman bile belki yalandır? Sen sadece yalanlardan ibaretsin." Alayla güldüm. Varis olayı doğruydu. Ben varis değildim. Hepsi plandı. Bu kadar geç çözmesi işime yaramıştı. Her kes şaşırdı. Katil aniden yok oldu. Kılıcı elime aldım. Ve aniden boynumda soğuk bir metal hissettim. Nefesini boynumda hissediyorum.
" Sanarım sonum geldi ha?" Kılıcı biraz daha bastırdı. Eli saçlarımda gezindi. Elleri ne soğuktu nede sıcak. Boştu. "Demek ölümden korkmuyorsun." Gülme sesi geldi kulağıma. Ciddiye almıyordu. "Ama merak etme. Kolay ölmeyeceksin." Biraz daha yaklaştı. "Ölmek için bana yalvaracaksın Luna." Tüylerim ürperdi. Sesi acımasızdı. Kılıcın ucunu biraz daha bastırdı. Kanadığına eminim. "Sana yalvarmayacağım. Asla." Aniden boynumdaki acı geçti. Kaşlarım çatıldı. Geri çekilmişti.
"Beni bir katil olarak görüyorsun değil mi Luna? Sana bir öneri. Etrafına dikkat et." Her şey donmuştu. Tek haraket ede bilen ben ve oyduk.
"Çünkü sen bir katilsin. Canvarsın sen." Güldü. Bana doğru bir adım attı. Elimdeki kılıcı sıkıca tuttum. Gözleri bir anlık kılıcıma indi. Hemen gözlerini çekti ve yüzüme baktı." Beni onunla yok ede bileceğini mi sanıyorsun?" Gülüşü büyüdü. Aniden üzerine koştum. Şaşırmamıştı. Hızlandım. Ama aniden adımı duymamla başım yana döndü. "LUNA!" Kaşlarım çatıldı. "Victoria?" Bana doğru koştu ve itti. İkimizde yana düştük. İnledim. Kötü düşmüştüm.
Gözlerimi açtım. Victoria yanımdaydı. "Victoria? Sen nasıl?" Victoria hemen ayağa kalktı. "Daha sonra açıklarım. Oraya bak." Az önce durduğum yere baktım. Ryan şaşırmış halde bakıyordu ikimize. Arkamdaymış! Ona baktım. En az Ryan kadar şaşkındı. Victoriaya bakıyordu. "Sen! Nasıl kurtuldun?!" Victoria gülümsedi. "Belkide bilmediğin yeteneklerim vardır? Ne dersin Clara?" Ne? Başındaki şapkayı çıkardı. Tanıdık yüzle göz göze geldim.
Yeşil gözlerin sahibi bana bakıyordu. Arkama baktım. Clara yoktu.
Ayağa kalktım. "Nasıl olur? Katil senmiydin?" Dağılmıştım. Claranı kaç yıldır tanıyordum? Uzun bir süredir. Benim küçük kız kardeşim gibiydi. Yumruklarımı sıktım. Clara gülümsedi. Turuncu bir kelebek geldi ve eline kondu.
