3.8

14K 595 164
                                    

oy verdiysek başlayalım

iyi okumalar

**

Yerimde rahatsızca kıpırdanarak gözlerimi araladım. Etraf bir hayli karanlıktı ve bedenimi sıkıca saran kollar vardı.

Vücudum olayı kavradığında az daha durursam her şey için çok geç olacak gibiydi.

Anında bedenimi Yalçın'ın kollarından kurtarıp kalktım yataktan. Yalçın'ın homurtusunu işitmiştim. Hızlı adımlarla lavobaya gittim.

Çişim gelmişti hemde çok fazla!

Tuvalete girdiğim gibi işimi hızlıca halledip odaya döndüm tekrar. Çok fena sıkışmıştım ve kalkmasam kesinlikle altıma yapabilirdim.

Yalçın kolunu yastığıma atmış uyuyordu. Filmlerdeki gibi yokluğumu anlayıp uyanmasını beklerdim oysa ki.

İçeri sıcaktı bu yüzden cam balkon sürgüsünü sonuna kadar açtım. Dışarısı çok güzel görünüyordu.

Gecenin karanlığında etrafı aydınlatan tek şey sokak lambasının turuncu ışığıydı. Sokak bomboştu. Bu bende dışarı çıkıp yürüme isteği uyandırsa da şimdi çıkamazdım.

Balkona çıkıp kollarımı demire yasladım ve dışarının sakinliğini izledim bir süre.

Gözlerim dalıp gitmişken aklıma annem ve babam geldi. Babam şehir dışında çalıştığı için zaten uzun süre gelmediği oluyordu ama annemin gidip de neredeyse iki aydır dönmemesi garipti.

İlk başlarda aradığımda hal hatır soran insanlar şimdi aradığım zaman geleceğiz deyip geçiştiriyordu beni. Ne olduğuna anlam veremiyordum.

Sanki bir şeyler vardı da saklanıyordu benden.

Düşüncelerle boğuşurken arkamdan güçlü kollar belime sarıldı. Yalçın olduğunu biliyordum.

"Yokluğumu fark edip hemen uyanırsın sanmıştım. Filmlerde öyle oluyordu," dediğimde sırtıma yaslı sert göğsünün hareketinden güldüğünü anladım.

"Adı üstünde, filmlerde oluyor." Kırıcı olduğunun farkında mıydı!?

"Niye uyandın bu saate? Gece kuşu gibisin."

"Çişim geldiği için kalktım sonra da uykum açıldı işte," dediğimde çenesini başımın üstüne yasladı.

"Emin miyiz? Canın sıkkın gibi. Bir şey mi oldu yavrum? Anlat sevgiline."

"Bir şey yok ya, öyle dalmışım." Yersen.

"Israr da etmek istemiyorum ama anlatırsın elbet," diyerek başımın üzerini öptü.

"Teşekkür ederim."

"Ne için?"

"Anlayışın için."

"Kurban olurum sana. İçini bana her zaman dökebilirsin, biliyorsun değil mi?"

"Biliyorum, şu an konuşmak istediğim bir konu değil sadece." Böylelikle bir sorun olduğunu anlamıştı.

"Sen nasıl istersen."

"Uyuyalım mı?"

"Benim uykum açıldı yavrum sayende."

"Saat kaç ki?"

"Dört buçuktu kalkarken baktığımda."

Hâlâ sırtım göğsüne yaslı duruyordu. Ellerimi tutunduğum demirden çekerek Yalçın'a döndüm. Şimdi göğsüm göğsüne yaslıydı. Ellerimi de omuzlarına koydum.

YANLIŞ ASKER || •texting•Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin