The Curious Heart's Quest

CHAPTER 29

Tristan let me sit beside him on the other table kasama ng iba pa nilang friends na hindi pa ganon kalasing. They gave me some shots pero hindi ko tinanggap. I'm just here because im worried about Kiel.

~And you're probably with that blonde boy, Who always made me doubt. He's so much older than me, He's everything I'm insecure about. Yeah, today I drove through the suburbs, 'Cause how could I ever love someone else?~

Tuloy lang ang kanta niya sa bar. Pilit na kinakanta ang nararamdaman niya.

~ Ang lahat ay nagbabago, ganun din ang puso ko. 'Di alam kung pano aamin, kung dapat bang sabihin to. ~

Napapaluha nalang ako sa nakikita ko. Ayokong nakakasakit ng damdamin pero pagdating kay Kiel hindi ko alam. Pinunasan ko ang bahagyang luha na pumapatak sa pisngi ko habang pinanonood si Kiel na nahihirapan.

Nang matapos niya ang kanta, tumayo siya bigla.

"THANK YOU SO MUCH!!!!" Sigaw niya sa mic nang bigla siyang mahimatay sa stage.

"KIEL!!!" Sigaw ko naman.

Agad akong lumapit sa kanya, inalalayan ang ulo niya at ipinatong sa binti ko. Pilit na pinupunasan ang bula sa labi niya.

"Ano bang iniinom niyo??" tanong ko sa mga nakapaligid sa amin na kaibigan ni Kiel.

"Miggy, what is this?" tanong ko kay Miggy.

"I don't know Tanya. Kanina kapa ba dito?" tanong naman niya sa akin.

"Yan pa talaga ang concern mo?" sagot ko naman sa kanya.

Pinatawag ko sila ng ambulance para maasikaso si Kiel. I was crying while he's being admitted to the hospital. Im so shaking sa sobrang kaba at pagaalala kay Kiel. Hindi ko na talaga maintindihan tong nangyayari sa akin.

After ilang minute, lumabas na sa ER ang isang nurse.

"Kamusta siya Nurse, is he okay? Will he be okay?" tanong ko sa nurse.

"Kayo po ba ang relative ni sir Ezekiel Juan Zamora? Kaano ano niyo po siya?" tanong ng nurse.

"Girlfriend, yeah girlfriend po siya ni Kiel" singit na sagot ni Miggy at hindi na ako nakapalag pa.

"Okay, Miss?" hinihintay ng nurse na sabihin ko ang pangalan ko.

"Tanya po."

"Okay miss Tanya, he'll be okay once the doctors finished assessing him. You can wait for him at the lobby nalang po, tara" The nurse assisted us.

Naupo nalang muna ako sa couch ng hospital and naghintay kay Kiel.

"Tanya, we're really sorry. Nagsinungaling ako kung bakit kami nasa Bar. It's just that, gusto lang namin tulungan si Kiel na makarecover sa sakit." Paliwanag ni Miggy.

"It's-It's fine, don't worry about it." Sagot ko nalang sa kanya.

"NO, but it's our fault kaya siya nagkaganyan." Sagot niya naman.

"Please, Miggy. Just stop okay? Gets ko na. kasalanan ko to. Ako ang ugat ng lahat ng to. Kung hindi niya ako nagustuhan, edi sana hindi siya nagkaganyan. Masyado akong mapusok. Hindi ko ko man lang naisip ang mga pwedeng mangyari sa kanya. SO kasalanan ko." Sisi ko sa sarili ko.

Natahimik kaming dalawa at tinapik lang ako ni Miggy sa balikat. Nahimasmasan ako nang bigyan niya ako ng tubig at ininom ko naman iyon.

Nang matapos ang ilang oras, sinabihan na kami ng nurse na pwede na kaming pumasok sa room ni Kiel kung saan na siya pwedeng bisitahin.

"Kiel?" I called him nang pabulong while grabbing his hands.

Minumulat niya nang bahagya ang mata niya nang maramdaman kong gumalaw ang daliri niya. Nahimasmasan ako ulit nang humigpit ang hawak ng kamay niya sa kamay ko.

"T-Tanya? Anong ginagawa mo dito?" tanong niya sa akin habang nanghihina.

"I'm sorry Kiel. For everything" sabi ko sa kanya habang maluha luha.

"Hindi ko naisip na magkakaganito ka after kong piliin si James, I'm sorry." Patuloy na hingi ko ng tawad sa kanya.

"Tanya. It's okay. You chose him over me kaya wala ka dapat ipagalala." Sabi ni Kiel.

"Nag-aalala ako dahil palala nang palala ang mga nangyayari sayo. Ngayon naospital kana oh." Sabi ko sa kanya.

"Hindi naman ako maoospital kung di moko dinala dito" Biro niya sa akin.

"Wait, pano mo nalamang ako ang nagpadala sayo dito?" tanong ko.

"Sabi ng nurse kanina, babae ang nagdala sa akin dito, maganda daw, sobrang nag-aalala at higit sa lahat chinita. Eh ikaw lang naman kilala kong ganon Tanya" sabi niya sa akin. Natawa ako kasabay nang pagbuhos ng luha ko.

Niyakap ko siya at hinimas niya naman ang aking ulo.

"Don't worry about me. I'm happy na inlove ka na." Sabi niya sakin.

Natawa nalang ako nang makita kong okay na siya. Makalipas ang ilang araw ay binisita ko ulit siya.

"Okay kanaba?" tanong ko sa kanya.

"Getting better, Kayo ni James Kamusta?" tanong niya.

"Ayun, umuwi muna kina tita para magpahinga doon. Sobrang busy niya daw kasi" sagot ko naman kay Kiel.

"Kailan kayo huling nagusap?" tanong nanaman niya.

"Nito lang sabado, why?" I asked him.

"Wala" sagot niya.

Dumating na ang food niya kaya naginsist na akong, ako na ang magpapakain sa kanya. Nilapag ko lang ang mga gamit ko sa upuan at pinakain na siya ng pagkaing binigay ng nurse.

"Thank you, for doing this Tanya." He said.

"It's fine, this is my closure for you. Ayokong nasasaktan ka, kasi ayoko ding nakakapanakit. Kaya tutulungan kitang makarecover." I simply answered him.

Nang matapos na siyang kumain, niligpit ko na agad ang pinagkainan niya.

"Wala kabang gagawin today Tanya?" Kiel asked.

"Wala naman, uuwi na rin, why?" sagot ko.

"Nothing, just stay safe and balitaan moko pag nakauwi kana." Suggestion ni Kiel.

"Yeah, magsabi ka rin pag nadischarge kana, bibisitahin ka namin ni James sa bahay niyo pag may time na kami.

"Sige sige, ingat ka. Salamat!" bati ni Kiel.

Lumabas na ako ng ospital nang biglang tumawag si James.

"Yes?" pasweet kong sagot sa phone.

"Iha. Si JaJa!" Dinig kong hagulgol ni tita.