Dev Adam | Texting

43

***

DİLA'DAN:

Dün gece yaptığım ilk hamlemden sonra aldığım tepkilerden biri Kemal'in sinirden köpürmesiydi, babayla konuşurken sesinden korkmuştum resmen. Tahmin ettiğim gibi Martin'den şüphe duymaya başlamıştı ki haklıydı, rakibinle anlaşmaya vardıktan sonra bir anda işlerinin kötüye gitmesi ona göre tesadüf değildi. Atladığı tek nokta bendim, benden asla şüphelenmezdi.

"Bugün geleyim de davetiye örneklerine beraber bakalım." dedim neşeyle, planımın ilk aşaması sorunsuz geçtiği için şu an daha ılımlı davranıyordum ve o salak anlamıyordu.

"Gel bebeğim." Sesini duyduğum an midem bulanıyordu, resmen şartlanmış refleks olmuştu bende şerefsiz. Bebeğim kelimesinden nefret etmeye başladım, iğrenç.

Ruh hastasının önemsediği diğer şey kurduğu K&D adlı şirketiydi, hastalıklı kafasında kurduklarına göre o şirket aşkımızı yansıtıyormuş. Bana hisse vermeye çalışsa da kabul etmedim. Öncelikle o şirketi batıracak sonra babayı da aradan çıkartacaktım. Annem onun elinden çok çekmişti, annem onu sevmiyor diye yapmadığını bırakmamıştı ve biricik annemin tek dayanağı bendim. Sonumun annem gibi olmasını istemiyordum, o da istemiyordu. Annem beni ve Eren'i desteklerdi, hatta gizlice nişan yaptığımızda da yanımdaydı. Eren'i çok severdi, oğlum derdi ona.

Gözlerim dolmaya başlamıştı. Annemin mutlu bir şekilde yaşamasını isterdim, son anlarında benim için endişelenerek ölmesini değil. Annem son anında bile baba tarafından tehdit ediliyordu. Hafızam kayıpken hem konuşamıyor hem yürüyemiyordu. Görüşmelerimiz bile oldukça kısıtlıydı.

"Dila iyi misin?" diye sordu. Kemal'in her gün evimize damlaması da sinirlerimi ayrı bozuyordu.

"Biraz heyecanlandım." dedim sadece. Evet, heyecanlıyım. Eren'e kavuşmama az kaldı.

"Her şey istediğin gibi olacak, stres yapma sevgilim." Arkamı dönüp kafamı sallarken yüzümdeki ifadeyi görmediği için farklı düşünmüş olacak ki yanıma geldi. "İlaçlarını alıyor musun?" diye sordu dan diye. Mutfak dolabından bardak almaya uzanan elim saniyelik dondu. Anlamış mıydı? Fire vermemek için hızlıca "İçiyorum, uykumu getiriyor." dedim.

Naz yaptığımı düşünmüş olacak ki "Senin iyiliğin için içmeni istiyorum, biliyorsun değil mi?" dedi tane tane.

Kafamı salladım. "Daha fazla doktora gitmek istemiyorum, hafızam yerine gelmeyecek işte." dedim yapmacık öfkeyle. Beni psikoloğa getirip duruyordu, dışarıdan nişanlısı için her şeyi yapan adam rolünü yapıyordu aklınca. Hafızam yerine gelmesin diye ilaç veriyor, üstüne psikolog ile bunu teyit ettiriyordu.

"Tamam, sakin ol." derken bardağa su doldurup içtim. "Sadece ilaçla devam edeceğiz, iyileşmeni istiyorum."

Sakin kalmaya çalışarak onayladım. "Yarın dışarı çıkacağım." dedim, bir sonraki plan için evden çıkmam lazımdı. Kaşlarını çattı. "Yarınki programında herhangi bir şey yok."

Bir anda bağırdım. " Arkadaşlarımla buluşmak için sana hesap verecek değilim! Neyim ben tasmalı köpeğin mi?" Bardağı sertçe tezgaha bıraktım.

İrkildim. Bu denli patlamamalıydım. O da panikledi. "Saçmalama Dila, sadece seni merak ediyorum sevgilim." Şerefsiz tam bir manipülatör herifin tekiydi. 

"Bana kızdın sandım." diye çevirdim lafı. "Kaşlarını çattın ya çekindim, ondan oldu." 

Gülümsedi. "Düşmanlarımız sana zarar versin istemiyorum, dışarı çıktığında haber vermeni rica ediyorum, lütfen."