4.7.24
"Hiç rol yapamıyorsun Mavi. Aptal mı var senin karşında?"
Yüzüme düşen saç tutamımı tek eliyle omzumun arkasına aldı. Bunu yaparken o kadar yavaş davranmıştı ki bana bir asır gibi gelmişti. Ona bu kadar yakınken titrememek imkansızdı.
"Anlay...
Derslerim bittiği gibi kendimi okulun yakınlarındaki sahile atmıştım. Bir bankta oturmuş gözlerimi kapatmış bir vaziyette öylece dalgaların sesini dinliyordum. Gözlerim kapalı olmasına rağmen yanımdaki karaltıyı hissetmiştim. Gözlerimi açıp yanıma oturan dağınık saçlı adama döndüm.
"Selam Mavi."
"Affedersiniz. Tanışıyor muyuz acaba?"
Kendisini tanıtmayı yeni akıl etmiş gibi elini sıkmam için bana doğru uzattı.
"Ayaz ben. Senin şarkı söylediğin mekanda gitaristim. Aynı ekipte çalışıyoruz."
Gülümseyip uzattığı elini sıktım.
"Kusura bakma. İlk gün heyecanıyla kimseyle tanışma fırsatım olmamıştı."
"Memnun oldum Mavi."
"Ben de öyle."
Çok geçmeden kaynaşmıştık. Yaklaşık 15 dakikalık konuşmamızda 25 yaşında olduğunu, okulunu müzik kariyerine engel olduğu için dondurduğunu ve yaklaşık üç yıldır aynı mekanda çaldığından falan bahsetmişti.
Kısa sürede iyi anlaşmıştık. Çalıştığım yerde anlaşabileceğim birinin oluşu beni mutlu etmişti. Ancak saat ilerliyordu. Eve gidip hazırlanmam ve sonrasında mekana geçmem gerekiyordu.
"Tanıştığıma memnun oldum Ayaz. Eve gitmem lazım benim. Akşam için hazırlanacağım."
"Dilersen bırakabilirim evine. Sonra birlikte geçeriz mekana." Biraz düşününce mantıklıydı aslında. Neden olmasın?
"Yok ya ne zahmeti. Ekip arkadaşımsın artık." Gülümsemesine karşılık verdim.
"Teşekkür ederim." Ayaz, arabasına doğru giderken ben de yanında yürüyordum. Arabasının yanına geldiğimizde ikimiz de bindiğimizde yolu tarif etmek dışında pek konuşmamıştık.
Çok geçmeden evimin önünde durduğumuzda kemerimi açıp Ayaz'ın yüzüne baktım.
"Ben hazırlanırken bir kahve içmek ister misin?" Mekana birlikte geçmeyi teklif ettiği için ben hazırlanırken onun aşağıda beklemesi ayıp olurdu.
"Teşekkür ederim. Ben aşağıda beklerim." Aslında reddetmesi içimi rahatlatmıştı. Her ne kadar ekip arkadaşı olsak da yeni tanıştığım bir adamı evime alma fikri pek de mantıklı değildi.
O da bu nezaketen yaptığım teklifi durumun farkında olarak nazikçe reddetmişti.
"Peki. Hızlı olmaya çalışırım." Arabadan inip kapıyı kapattım.
Hızlıca daireme çıkıp odama girdim. Dolabımı açarak kıyafet seçmeye başladım. Bugün geçen geceye göre biraz daha sade bir şey arıyordum. Gözüm askıdaki kırmızı elbiseye iliştiğinde daha fazla düşünmeden askıdan çıkarıp yatağımın üzerine koydum. Daha sabah duş aldığım için direkt soyunup giyindim. Makyajı vs. yaptıktan sonra çıkmaya hazırdım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
