7 dakika | barış alper yılmaz

1.2

Pahalı olduğu görünüşünden belli olan takım elbiseli bir adamın yanına geldiğimizde durduk. Duru da buradaydı. Ayaz elimi bırakıp beni orta yaşlı adama bir nevi takdim ederken adam gülümseyerek bana döndü.

"Merhaba Mavi. Erdem Pava. Pava Müzik'in yöneticisiyim." Son kurduğu cümleyle adeta gözlerim ışıldamıştı.

Bugün tanıştığım üçüncü kişi olacaktı ve kariyerim için bir dönüm noktasında olduğumu hissediyordum.

"Çok memnun oldum Erdem Bey."

"Seni iki gecedir dinliyorum. Şirketimde birkaç kişiye de danıştım bu konu hakkında. Lafı uzatmayacağım. Albüm yapmayı düşünür müsün?"

Kalbim küt küt atmaya başlarken bugün başıma gelen ikinci güzel şeyle tanrıya şükrettim.

"Tabii. Tabii, çok isterim." Heyecanım sesime yansımış olacak ki bu masadaki herkesi gülümsetmişti.

Erdem Bey bana kartını uzattı.

"Yarın şirkete uğra lütfen. Detayları konuşalım." Kartını alıp çantama attım.

"Tabii. Teşekkür ederim."

"Bana teşekkür etme. Çok yeteneklisin Mavi. Senin gibi birini başka bir şirkete kaptırmak istemeyiz."

Gururla gözlerim doldu. Ne yapacağımı nasıl teşekkür edeceğimi bilmiyordum. Duru çaktırmadan ayağıyla bacağımı dürtüp heyecanıma ortak oldu. Eve gider gitmez bunu kutlayacaktık.

Mutluluğumu paylaşmak istediğim bir başkası da Barış'tı. Her ne kadar bunu konuşarak yapamayacağımı bilsem de gözlerim mekanda onu aradı. Ama az önce yanından ayrıldığım yer dahil hiçbir yerde değildi. Gitmişti.

Ayaz'ın yanıma gelip beni Barış'tan koparmasına üzülüyordum ama Erdem Bey'in yanına getiren oydu.

Ben karmaşık ve zıt duygularımla boğuşurkem Erdem Bey telefonunun çalmasıyla aramızdan ayrılmıştı. Duru nereye baktığımı merak ederek beni dürttü.

"Birini mi arıyorsun?" dedi imayla.

Tam ağzımı açacaktım ki Ayaz benim yerime söze girdi.

"Sarışın, futbolcu arkadaşı olmalı. Kusura bakma Mavi bu arada. Erdem Bey'in vakti genelde kısıtlıdır. Seni görmek istediğini söylediğinde vakit kaybetmek istemedim."

"Arkadaşım değil. Yeni tanıştık."

"Sarışın ve futbolcu demek. Kıvırcık mıydı Ayaz?" İmayla bakış atıp Ayaz'a döndü. Ayaz onaylarcasına başını salladı.

"Başka bir günün konusu." Konuyu değiştirmek adına Duru'ya fısıldadım.

***

Erdem Bey'le ve Barış'la olan resmi tanışmamın üstünden bir hafta geçmişti. Erdem Bey'in dediği gibi ertesi gün Duru'yla birlikte şirkete gidip detayları konuşunca bu iş oldukça kafamıza yatmıştı. Mekanda söylediğim şarkılardan paylaşılan videolar da sosyal medyada iyi anlamda konuşulmaya başlandığı için doğru yolda olduğumu biliyordum. Aynı gün bir yıllık sözleşmeyi imzalamıştık.

Gerçekten şanslıydım çünkü Ayaz'ın dediğine göre Erdem Bey'in çalıştığım mekana uğradığı görülmemiş benden önce.

Sözleşmenin ardından çok geçmeden albüm öncesi pr için ilk teklimin çıkış hazırlıklarına başlamıştık. Ellerinde yazarlarından haklarını aldıkları şarkı sözlerinden bir parçayı seçip stüdyo kayıtlarına başlamıştık.

Barış'a gelirsek de bir hafta boyunca yoğunluktan ona yazacak zamanım olmamıştı. Zaten o da yazmamıştı. Birbirimize hiçbir etkileşim vermiyorduk. Yakında muhtemelen şampiyonlukları vardı ve o da sıkı çalışıyordu bunun için.