The Savage Boys Series #3: Theo Alvarez

Chapter 22

ALES

"ALES! BUKSAN MO na nga ito!" Sunod-sunod akong kinatok ni Jazz dito sa apartment unit.

Wala naman akong plano na pagbuksan siya ng pinto. Tulala lang ako habang nakahiga rito sa kama. Ang sama ng pakiramdam ko dahil sa magdamag na pag-iyak.

I still couldn't believe the man I genuinely love disappeared just like that. Wala tuloy akong lakas na kumausap na kahit sino.

"Ales! Open the door!"

Ayaw pa rin akong tantanan ni Jazz. Kanina pa siya.

Pinilit ko na lang bumangon para buksan ang pinto. "Ano ba?" I couldn't look at her. "'Di ba sinabi kong wag mo muna akong puntahan?"

"Huy! Bakit umiiral na naman 'yang kasungitan mo? Kanina pa ako katok nang katok dito ah, malapit na akong sitahin ng mga katabing unit."

"I told you I can't see you today. Ang kulit mo rin kasi." Tinalikuran ko na siya.

"E nag-alala lang naman ako sa 'yo kasi ilang araw ka nang MIA, tapos ngayon nagpatay ka pa ng phone. Ano bang nangyayari sa 'yo? Tsaka kinukulit ako ni Naomi kaya na rin kita pinuntahan. Nasaan na raw 'yung manuscript mo."

"Wala na, binura ko na."

"WHAT?!" Bigla niya akong hinigit sa siko. "Anong binura mo na? Gaga ka ba?"

"Oo na, gaga na." Binawi ko ang siko ko at dapat papasok na ulit sa kwarto, pero bigla niya ulit akong hinila.

"Ano ba talagang nangyayari sa 'yo?"

"Nothing."

"ALES!" Bigla niyang hinarap ang mukha ko sa kanya.

Kitang-kita ko ang pagbagsak ng mga balikat niya nang makita ang itsura ko. "Bakit mugtong-mugto 'yang mga mata mo? What happened?"

"I said nothing."

Umiwas ako at sumalampak na lang ng upo sa sofa.

She sat beside me. "Halika nga, mag-usap tayo." Pinaharap niya ulit ako sa kanya. "Ano ba 'yang iniiyakan mo, ha? Kaya pala hindi kita mahaligap, eh. Ano ba, pinoproblema mo pa rin ba 'yang libro mo? Hindi mo ba natapos ang manuscript?"

Hindi ako sumagot.

"Ales naman. Ano ka ba, libro lang 'yan, iniiyakan mo ng ganyan?"

"It's not about my book, okay?"

"Then what?"

"Theo is gone. Iniwan na niya ako."

Tumulo na naman ang mga luha ko nung sabihin ko 'yon. I just wiped them away. "Shit, pagod na akong umiyak."

"What are you talking about?" Parang hindi naman siya makapaniwala. "Paanong iniwan ka ni Theo, e 'di ba nagpa-birthday surprise pa siya?"

"That was the last time I saw him. Pagkatapos no'n, nagpaalam na siya. It's my fault. Na-attach ako, eh. 'Yun pala, sakit niya na nawawalan ng gana sa babae kapag nahulog na sa kanya."

"Ano? Saan mo naman nakuha 'yan?"

"Kay Gia, ex-fubu niya na nakilala ko sa Baler. She warned me about Theo's ugly side. Sinabi niya na wag na wag akong mahuhulog kasi kapag nangyari 'yon, mawawalan na ng gana si Theo at iiwanan ako. That's what he did to her. And now he did it to me, too. Pinigilan ko naman, eh. Kahit na hulog na hulog na ako, pinigilan kong itago ang nararamdaman ko. Kaso nung birthday ko, nalasing ako at napaamin sa kanya."

"And what did he say to you?"

"I can't remember. The next day, tinanong ko siya kung may narinig ba siya sa 'kin. Sabi niya wala, pero pagkatapos no'n, naramdaman ko na nanlamig na siya. And then just last night, he called me to say goodbye. Alam mo 'yung, alam ko naman nang iiwanan niya ako, pero sobrang sakit pa rin. Umasa pa kasi ako, eh. I thought he was different. Ayokong maniwala kay Gia, pero totoo pala talaga."