Please Be With Me (COMPLETED)

Chapter 21

-Lahat Iniwan Niyo Ako.

Janica Pov

"Keziah anak wag mong gawin to sa kapatid mo," pag mamakaawa ko kay keziah.

Nagulat nalang kasi ako nang may mga armadong mga lalaki ang pumasok dito sa bahay at isa na don ang anak kong si keziah.

"Ito lang ang nakaka sira nang plano ko mommy, wag kana lang maki alam kong ayaw mong mamatay," ani naman ni keziah.

"Keziah anak," ani ko naman at tumakbo para pigilan sya.

"Epal!" ani naman nang anak ko at saka sinapa kaya humampas ang ulo ko sa semento pero hindi yon ang dahilan para titigil ako.

"Keziah!" malakas kong boses at saka sumunod, umandar ang sasakyan nila kaya ginamit kona ang isang sasakyan dito.

"Wag naman sanang lamunin ka nang inggit anak," bulong ko habang naki pag karera.

Sunod sunod na putok ang ginawa nila pero inilagan ko yon, dahil diko hahayaang mag luksa ang anak ko.

Si Celestina nalang ngayon ang lakas nya ako at ang manang ilalayo paba nang anak ko yon.

Nagulat ako nang may numero ang nakita ko sa ilalim nang upuan nato.

"Bomba!" sigaw ko at iniliko ang sasakyan baka madamay pa ang anak ko.

"AHHH!!"

Xanthen Pov

"M-mommy," umiyak at utal utal kong boses nang makita kong wala nang buhay at naka takip na ang katawan ni mommy.

"Mommy gumising ka mommy," ani ko at malakas na hinawakan si mommy.

Ito na nga...

"Di pako handa mommy wag naman please," ani ko at hindi nako maka hinga kaka iyak.

"Athena... si celestina," ani naman ni Mikay kaya napa tingin ako sa kanya.

"Anong ibig mong sabihin?" ani ko naman na tumingin sa kanya.

Nag takip sya nang bibig at pinakita sa akin ang lalaking nang bogbog sa kapatid ko, hawak hawak ni ate ang anak ko sinipa pa ni ate si mommy kaya kumunot ang noo ko.

Hinarang din sina ate at ayon binaril may kumuha nang anak ko, at nilipat sa sasakyan ni mommy.

Na sumabog kaya napa luhod ako sa semento.

"Hindi!! Hindi to totoo hindi... parang awa nyo na... wag naman sana ipag kait sa akin ang lahat..." ani ko at humagulgol.

"Athena, kailangan nang asikasohin ang mommy mo," ani naman ni Mikayla.

Tumingin ako sa kanya pero umiling sya.

"Gusto kong makita kahit bangkay lang nang anak ko," ani ko na lumuhod pa.

"Celestina is baby," ani naman ni Mikayla pero umiling ako.

Saktong dumating si kevin.

"Where's our bab-" diko na sya pinatuloy nang malakas ko syang sinampal.

Sumunod si daddy at ate na may benda sa braso.

"You!" sigaw ko at malakas na sampal ang ginawa ko.

"Anong kasalanan ni mommy para ganonin mo sya? Tangina!" sigaw ko at malakas syang sinampal.

"Xanthen!" sigaw ni kevin kaya malakas ko din syang sinampal.

"You've fucking changed! You fucking liar!" sigaw ko at dinuru duro pa sya.

"Putangina mo kevin... pinag katiwalaan kita, minahal kita anong ginawa mo?" ani ko na pinigilan na ako ni Mikay.

"Isa kapang hayop ka!" ani ko kay ate na sinipa din kagaya nang pag sipa nya kay mommy.

"Xanthen!" tinulak ako ni kevin isang malakas ariel kick naman ang ginawa ni Mikay kaya napa upo sya kasunod non si daddy.

"Know your limit Mr. Salvador." ani naman ni Mikay na tinulungan ako.

"Kayang kaya kitang patayin ate! Dahil sa ginawa mo kay mommy at sa anak ko. Balang araw... pag sisihan nyo lahat nang to," ani ko at isang ngiti ang pinakita sa kanya.

"Traydor!" huling ani ko at umalis na don sa lugar nayon.

Agad akong pumasok nang elevator bako paman maka lapit si Mikay ay sumara na ang elevator.

...

"AHHHH!!!" malakas kong sigaw dito sa barkong sinakyan ko, ni rentahan ko lang to.

Ang sinabi ko lang sa driver ay dalhin ako sa gitna at iwan agad ako, babalik lang kapag nag tatlong oras na, sumang ayon naman ang mga tauhan.

"Bat nyo ko iniwan!!" ani ko nang malakas, umihip ang malakas na hangin kaya tumawa ako.

"Mommy," bulong ko at napa upo na.

Tinungga ko ang alak na nasa botelya sabay hawak sa buhok ko.

"Bat moko iniwan," luhaang bulong ko at tumingin sa kalangitan.

"Anak, bat moko iniwan?" ani ko tumatawang tumingin sa langit.

"Lahat iniwan niyo ako..." muli kong tinungga ang alak.

"Ang sakit nyo," ani ko na nahihirapang huminga dahil sa mga luha ko.

"Sana pala diko na nakita ang kagandahan nang mundo kong puro lang naman madilim ang paliged ko..." ani ko na humagulgol at nag lakad.

Agad akong nag mamaniho kahit diko alam nang biglang, lumakas ang alon nang tubig, malakas na hangin din ang sumunod.

"AHHH!" sigaw ko nang humampas ang mataas na ahon sa barko na sinakyan ko kaya tumaob yon.

Kasunod non ang pag ka bagok nang ulo ko, tumingin ako sa itaas akmang lalangoy na ako nang biglang dumilim ang paniningin ko.

I hope ito na...