Please Be With Me (COMPLETED)

Chapter 27

-Pag Kwento Ni Xanthen

Celestina Pov

Napag sunduan namin ni Bella ang plano namin para mag ayos ang pamilya ko lalo na sila mommy at daddy na di nag ka sunduan.

Busy lahat nang tao dahil ngayon din ang araw na kaarawan ni Manang dito sa thailand sya mag handaan.

Kami lang ni Bella ang nag plano nang lahat nang to yes where just five years old pero most siguro alam ko na dahil tinuturuan ako ni Lola.

Kinabit nya ang lahat nang speaker sa pool side dahil doon ginanap ang handaan para marinig nang lahat ang pag uusapan namin ni mommy.

Ang mga tanong ko na gusto kong malaman at nang lahat alam kong ito din ang hinintay nila matagal na.

May palihim na bluetooth naka connect dito sa loob nang kuwarto ni mommy na nilagay ko kahapon lang.

Pumasok ako sa kwarto ni mommy at nakita kong may ginagawa sya sa bag nya kaya umupo ako sa higaan, malapit lang ang device don kaya maririnig nang lahat.

"M-mommy?" ani ko nang mahina kaya tumingin si mommy sa akin.

"Celestina baby," aniya na tumingin sa akin at ngumiti kaya ngumiti din ako.

"Mommy I want to ask po?" ani ko naman kaya lumapit si mommy sa akin at umupo sa tabi ko.

"Ano yon anak?" ani naman ni mommy na hinawakan ang buhok ko at ngumiti sa akin.

"Iniiwasan mo po ba si daddy?" tanong ko nang mahinahon at tumingin kay mommy.

Napa hinto sya sa pag hawak nang buhok ko sa sinabi ko, alam kong napa aga ang tanong ko pero iyon ang unang nasa isipan ko.

"B-bat mo natanong anak?" ani naman nya na kinabahan pa dahil sa boses nya.

"May iba napo ba mommy?" ani ko kasunod sa tanong ko kahit di nya pa nasagot.

Yumuko si mommy, at bumuntong hininga.

"Wala akong iba anak, at kong meron man..." di na natuloy ni mommy nang ngumiti sya sa akin.

"Siya padin anak," ani naman ni mommy kaya nag taka ako kong sinong sya.

"Sino po?" ani ko na ngumuwi dahil walang pumasok sa isipan ko.

"Ang daddy mo..." ani naman ni mommy kaya lumapit ako sa kanya.

"Di po ba kayo galit kay daddy mommy o kay tita Keziah o kay Lolo at kay Tito Jake?" tanong ko na naka lapit na sa kanya at hinawakan ang mga kamay.

"Galit... anak kahit silang lahat nag ka sala sa akin diko magawang magalit sa kanila... puno lang mang inis ang nararamdaman ko noon pero nong sinaktan na talaga nila si mommy iyon ang nag pa galit sa akin," ani ni mommy na inayos ang ilang buhok ko.

"Alam mo kong bakit sumuko agad ako...Celestina?" ani naman ni mommy na kina tingin ako sa kanya.

"I don't want trouble, ayaw ko nang away sa amin ni ate... nag paraya ako anak, lumayo ako sa daddy mo dahil nalaman kong buntis sya kay ate just like Jake," ani naman ni mommy at ngumiti ulit sa akin.

"Una palang kay, Jake nag ka crush ako sa kanya noon kahit diko nakita ang hitsura nya hindi ko alam anong natipuan ko sa siraulong yon, nalaman ko nalang na matagal na sila ni ate kaya nag pa ubaya ko nang diko sinabing buntis ako sa kanya," aniya kaya tumango ako at nakinig nalang kay mommy.

"Iba ang trato ni Jake sa akin, kina daddy at ate pinag tabuyan at ayaw nila ako noon siguro nandidiri pa ata dahil iba ako sa kanila... pero alam mo anak," ani ni mommy na naka titig ako sa kanya.

"They are three people who stay by my side the way I am. Tinuri kona ding lola si manang dahil sya ang tumulong sa akin nong nasa bahay pako nang kumag na si Jake, bago ang daddy mo. Nasa babang uri ako nang mundo noon, pinangarap kong makita ang kauna unahang anak ko at yon ay si Cassie pero... namatay sya sa sina pupunan ko dahil kay ate ata yon dahil sa kanila nawala ang first baby ko," ani ni mommy kaya namuo ang luha ko, may kasama sana ako ngayon.

"Sinisi ko si Jake na palaging habol nang habol sa akin umabot na sa puntong naki pag barilan at binaril ko si ate para di lang masaktan ang daddy mo dahil... mahal ko ang daddy mo gusto ko ang daddy mo,"

"Tatlo nalang ang natira sa akin na napa kahalaga, at yon ay si Manang,Mommy and Kevin pero... iniwan ako nang daddy mo sa ere kumaliwa sya dahil gusto nya din ang ate ko, ikaw nalang ang pinag kunan ko nang lakas noon," ani naman ni mommy kaya tumulo ang luha ko.

"Weeks lang bago ako tuluyang dumestansya sa daddy mo walang wala ako non pina ubaya ko ang lahat nang pinag hirapan namin sa kanya... b-binalik ko sa daddy mo dahil sumuko ako anak... gusto ko nang tahimik na buhay kasama ka kasama si mommy kayo, nong nalaman kong nasa hospital si mommy sumabog ang sinakyan nya at dinukot ka ni ate,"

"D-dahil sagabal kadaw nilayo ka kay mommy lumaban si mommy nuon umabot sa puntong sinipa pa sya ni mommy pero di yon ang dahilan para titigil si mommy, may nag pasok sayo sa kotse kong san si mommy isang lalaking kina mumuhiyan ko noon pa wala sa pamilyang to at hindi mona dapat kailangang malaman pa... sumabog ang sasakyan nayon kong san naka sakay kayo akala ko p-patay na kayo,"

"Walang wala ako noon, wala ang daddy mo, wala si manang, wala si mommy at nawala ka... akala ko l-lahat kayo nawala kayo na ayaw nyo sa akin," ani ni mommy na walang pigil sa pag tulo nang luha.

"Muntik ko nang kitilin ang buhay ko p-para s-sumunod sa inyo nina mommy dahil pagod din ako non eh... pagod na pagod ako pero hindi yon ang dahilan para susuko ako dahil ang gusto ko lang kalimutan ang lahat lahat umabot sa puntong sinabihan ko pa ang tita Mikay mo na gawin ang gusto ko pero ayaw nya at di sya ang gumawa kundi ang tadhana na mismo," ani ni mommy na niyakap kona.

"Nahulog ako sa barko, dahil malakas na bangin at alon nasa kalagitnaan ako nang karagatan, isang malakas na alon ang humampas sa barkong sinakyan ko kaya ayon nahulog ako at akala ko yon na ang katapusan kaya ngumiti akong tumingin sa itaas p-pero hindi eh... binuhay ulit ako pero totoong wala na akong memorya, half of my memories lost kaya diko nakilala ang daddy mo noon dahil na wala ang memorya ko."

"Hindi po kayo galit kay daddy?" panigurado ko kay mommy kaya natawa sya.

"Inis lang oo... mahal ko ang daddy mo anak pero... n-natatakot na ako takot nako. Malakas kasi ang sakit na binigay nila sa akin..." umiyak na ani ni mommy kaya mabilis namuo ang luha ko.

"I'm traumatised with their action," ani ni mommy.

"Kaunting dulas, luha ang katumbas. Takot na takot ako at pagod walang araw na di ako iiyak hanggang ngayon dahil hindi mawala wala sa isipan ko ang nangyari sa akin noon.

"Mommy," ani ko na umiiyak na niyakap si mommy.

"They can blame me for avoiding them, takot na takot pa si mommy anak... I'm sorry if you can't see us like other sweet f-families." Ani ni mommy kaya umiling ako.

"Ayos lang mommy and wag kang mag sorry, I respect you po mommy," ani ko na niyakap nang mahigpit si mommy.

"Your so brave mommy, napa lakas mo para lampasan ang lahat nang yon," ani ko na kumindat kay mommy para di na sya umiyak pa.

"Ikaw talagang bata ka," aniya na tumatawa.

"Di kana po ba galit sa apat nayon?" tanong ko kay mommy huling tanong na.

"Sa kanila... slight lang mahal ko silang lahat at walang magagawa nang galit ko sa kanila, kas nanaig ang pag mamahal ko sa kanila anak," ani naman ni mommy kaya tumango ako.

"Thank you mommy for not giving up," ani ko na ikina ngiti ni mommy.

"Your one of reason bakit hindi ako sumuko anak," ani naman ni mommy na niyakap ako.

Niyakap ko din si mommy at ngumiti.

Salamat mommy, napaka lakas mo para lampasan lahat nang pag subok ng mag isa...