XVI: Tethys

49 5 0
                                    

Lineysha's POV

"Neysha, are we on the right path?" I scratched my eyebrows. I looked at Zia apologetically.

"I'm so sorry, this time I'm not sure," I said truthfully. Nalilito na rin kasi ako sa binigay na address ng keeper ng titan Tethys.

Palibot-libot na kami at halos puntahan na namin ang lahat ng may anyong tubig sa pilipinas.

Ito na ang last card namin, so if we're still wrong then, I actually don't know anymore.

Bumaba na kami sa sasakyan nang makarating kami sa isang resort. Inilibot ko ang paningin ko, wala nang masyadong tao dahil gabi na.

"Let's go." Pumasok kami sa resort pero, ang tahimik ng lugar at hindi mo ito masasabing na resort. Maliliit lang na kubo ang nasa paligid at wala rin gaanong ilaw ang makikita.

"Ano pong hanap niyo?" Napahawak ako sa dibdib dahil sa gulat nang bigla na lang may magsalita sa likuran namin.

Bahagya akong umatras nang makita ang malaking ngiti nito, dahil doon ay nakikita ang naninilaw-nilaw at nabubulok nitong ngipin.

Hindi ko alam kung bakit nakaramdam ako ng takot mula sa kaniya. Pinagmasdan ko ang kabuoan nito, mahaba ang suot-suot niyang saya at ang itim na buhok nito ay hanggang talampakan.

"Sino ho kayo?" Ciara asked, and the woman in front of us looked at her with a creepy smile on her face.

"Hija...napakaganda mo." Ani nito, naalarma kami doon at agad na inilagay ni Harry si Ciara sa likuran niya. "Bakit?" Bigla ay nagbago ang ekspresyon sa mukha ng babae, para ba itong nasaktan sa ginawa ni Harry.

"Who are you?" Mariing tanong ni Harry. Hinanda ko ang sarili ko sa posible pang mangyari. Kinapa ko ang dagger ko sa binti.

Nagbago na naman ang ekspresyon sa mukha ng babae. At napaatras ako nang unti-unting umangat ito kasabay ang pagbabago ng mukha nito.

My lips parted when I finally got the sight on her face, unlike before her look now screams beauty. Ngunit nang ibaba ko ang paningin ko ay gano'n na lang ang pagkagulat ko nang makita ko ang isang buntot ng ahas.

Malaki ang naging pag-atras ko kasabay ang mga kasama ko nang lalo pang lumaki ang anyo nito.

"What is she?" I asked the dark sky.

"Echidna."

My eyes widened and I immediately looked at the Meízon in fear at napansin nila ang itsura ko.

It can't be...

Echidna, the mother of all well known monsters, the wife of typhoon. I can't believe this.

"Demi-gods.." nanlilisik ang nga mata nito sa amin na para bang isa kaming masarap na hapunan na nakahain sa kaniya.

The tale of Echidna, she once was slain by a hero before, a demi-god like us and seeing us must have made her mad.

"Defense." Zia announced. We prepared ourselves waiting for an attack. I looked at the Meízon at nakuha naman nila ang gusto kong iparating.

"Ahh!!" When the Echidna attacks, everyone slightly walks backwards and as fast as I can I manipulate the sands and throw it at the upper part of Echidna so it can be temporarily blinded. This is one of the abilities I figured out after the previous war, Geokinesis, an ability from Hera.

I step aside, Kelis and Harry took that chance to attack Echidna with their weapons.

"Hsss!!" Galit na galit ito at lalo pang naglikot ang mga buntot nito.

Depth Of The AbyssTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon