Depth Of The Abyss

LII: Cuning Trickster

Asa's POV

Inilipad kami ng Pegasus papasok sa Academy.

Pagkaland namin doon ay agad akong bumaba at inalalayan si Trix na bumaba doon na ngayon ay parang lantang gulay, iniupo ko siya sa isang bench.

"I'm fine, I could still fight."

"Manahimik ka!" Sinamaan ko siya ng tingin, "Doc Erol!" Sinigaw ko iyon, sobrang gulo ngayon dito sa Academy, may mga mortal na abala, mga nymph at dryads na tumutulong sa paggagamot sa mga dinadala dito na sugatan. Ang mga satyr at pegasus naman ang mga nagdadala dito sa Academy ng mga sugatan.

Mabilis na nagtungo si Doc Erol sa amin, "what happened to him?"

"H-hindi ko alam.." kinakabahang ani ko, ang isa naman ay natatawa lang at grabe na lang ang pagpipigil ko para hindi siya mabatukan.

Ang lakas ng loob niyang ngumiti-ngiti diyan gayong mamamatay na siya!

"Ginamit niya masyado ability niya!" Naiinis na ani ko.

"Tss, you know you're not immortal, right?"

"I'm sorry doc-"

"Get me an ambrosia, Asa." Mabilis pa sa alas kwatro na nang agaw ako ng ambrosia sa isang nymph na nagulat pa yata.

"Ito po." Pinainom niya iyon kay Trix.

"You need to rest for a little bit and regain your strength."

"No I need to go-" sinamaan ko soya ng tingin.

"You'll stay here." Seryosong ani ko, at nakita kong natigilan siya nang dahil doon. "Ako ang pupunta sa baba."

"No. I need to be there." My jaw clenched, naramdaman ko rin ang panunubig ng mata ko.

Pinag-aalala niya ako ng sobra, tapos hindi siya makikinig sa akin? Sino ba kasing siraulo ang gagawa ng mga pinaggagawa niya kanina? Ano tingin niya sa sarili niya, god?!

"You'll stay here until you're okay.." tiningnan ko siya ng mariin, "...or else you'll never get to talk to me anymore." Pagbabanta ko bago siya tinalikuran at sumakay sa Pegasus.

Habang nasa himpapawid ay nakita ng mata ko mula dito ang grupo ng mga tao na nakasakay sa kabayo at at wolf.

Kahit na hindi maganda ang nararamdaman ko ngayon ay napangisi ako. A reinforcement....

Finally the hunters and the amazons had arrived.

Mahigpit kong hinawakan ang spear sa kamay ko, gunaganahan sa laban. Nang makapgland na kami ng Pegasus ay bumaba ako kaagad at tinapik ito.

"Salamat." Mabilis akong tumakbo patungo kay Oceanus at tinulungan doon si Hermes at Poseidon.

"I hope my son is still breathing," ani Poseidon nang daanan ko ito.

"Unfortunately," sagot ko na siyang nagpatawa dito.

"My son could be hard headed and prideful just like me, he won't ask for help and would keep his emotions inside him, I hope you could bear with him, daughter of Hermes." Hindi ko alam pero sa sinabi niyang iyon ay may kakaiba akong naramdaman, bear with him.

"Don't pressure my daughter! Poseidon!" Tinawanan ito ni Poseidon. Napasimangot ako sa dalawa at mabilis na sinaksak ang binti ni Oceanus gamit ang spear ko.

Thanks to my other senses naramdaman ko ang espada nito na patungo sa akin kaya mabilis ako nakailag at sinipa ang kamay nito na siyang dahilan kung bakit niya nabitawan ang espada niya.

"Too slow, tanda!" I laughed mockingly.

"You are nothing without our blessings demi-god!" Tinaasan ko siya ng kilay.

"Edi thank you!" Mabilis kong isinaksak sa kabila niyang binti ang spear ko.

Tss! Sumbat nang sumbat sa blessings na 'yan! Hindi ko naman hiningi! Katangahan na lang talaga nila 'yan!

Tsk! Porke't binigyan nila kami ng blessings ay sa kanila na kami kakampi? Tanga ba sila?! Sana binilog nila ang utak namin para sa kanila kami kumampi!

"You're on the wrong side demi-god."

"Too late!" Ngayon niya pa talagang naisipang pangaralan ako hah.

Kung dati ay takot na takot akong makaharap sila ngayon hindi na, pagkatapos ng lahat ng nangyari sa amin, wala na, wala na akong nakakapang takot para sa kanila.

Isa na lang ngayon ang kinakatakutan ko. At iyon ay ang hindi na makita ang mga kaibigan ko.

That's why I'm gonna do everything just to end this mess and be with them.

Napatingin ako sa tubig na hanggang ngayon ay hinihigop pa rin nang butas na ginawa ni Trix.

Sarado pa ang portal sa Tartarus and Oceanus was not in his true form. Napangisi ako nang may maisip.

"It must be hard being an old hug trying to rise again, am I right?!" Asar ko dito at mukhang hindi siya natuwa sa mga pinagsasabi ko.

"You!"

"Hahhaha! Your fault! You trusted your brothers too much! Look what it has brought you?!" I laughed mockingly and I tried so hard not to get hit by his sword. Mabilis akong kumilos at pinaghahanap niya pa ako ng dahil doon. Huminto ako sa likuran niya. "Bless us? Funny!" Humarap siya sa akin at hinawi ang espada niya, mabilis akong lumipat ng pwesto at nagpunta naman sa harapan niya, medyo malayo sa kaniya at malapit sa nag-aaragasang tubig.

Napatingin ako kay Hermes at Poseidon, mga dep*ta! Iniwan ako!

"Gues what? It's just the two of us now!" Sumugod ito sa akin at agad kong inilagan ang tubig na binato nito, huminto ako sa tagiliran ng paa niya at sinaksak iyon ng spear.

"Argh!!" Napangisi ako at lumayong muli, "I will drown you!"

"Go ahead, lo'!" Tumakbo ito patungo sa akin, ngayon naman ay lumapit ako sa kabila at binato ito ng spear sa leeg.

Sumigaw ito dahil sa sakit, nanlilisik ang mata nitong lumingon sa akin. Ngumiti naman ako sa kaniya nang matamis.

"Hehe, bring it on." Tumakbo ako malapit sa tubig at doon huminto, pinanood ko kung paano siya tumakbo patungo sa akin galit na galit ang mukha nito habang binabato ako ng tubig na siyang naiilagan ko naman.

Nang makitang papalapit na siya sa akin ay agad ako nagpadulas paibaba at pinatid gamit ang spear ko.

Dahil doon ay nawala ito sa balanse at natumba, sumalampak siya sa tubig.

"No!!!" At marahas na nga siyang tinangay ng tubig. Sinubukan niyang tumayo ngunit natumba rin siya.

Dahil iyon sa spear ko na siyang paulit-ulit kong tinarak sa paa at binti niya, may lason iyon galing sa gorgons na hiningi ko kanina noong makita ko sila

Bestie na kasi kami ngayon.

See, kahit titans walang palag sa lason galing sa mga gorgons.

Tumayo ako at pinagpag ang kamay ko. Tapos ay humarap ako sa labanan na nagkakagulo.

Sinong next?

...