2.8

2.3K 126 7
                                    

Biz kızlarla odamda otururken içeriden de bağırışlar geliyordu. Abimin arkadaşları ne zaman gelse mutlaka bu tür sesler yükseliyordu evden. Ben buna alışık olduğum için pek aldırış etmemiştim ama Arya ve Belinay oldukça şaşkın görünüyorlardı.

"Bu sesleri çıkartanların içinde sevgilimin de olması çok korkutucu," dedi Belinay şaşırmış bir şekilde.

"Yanlış hatırlamıyorsam sevgilin bundan birkaç ay önce kazanmanın sevinciyle abime yumruk atmıştı." Anlattığım şey ile Belinay'ın gözleri fal taşı gibi açıldı.

"Ay ben bu seslere daha fazla dayanamayacağım. Kalkın bir kafeye falan gidelim ev iyice ahıra dönmeden."

Arya'nın teklifini ikimiz de onayladığımızda aynadan kendimize son bir bakış attıp salona geçtik. Etraf çok feci dağılmıştı. Eğer bunları abim bana toplatırsa tüm arkadaşlarının kulaklarını çınlatacaktım.

Asrın hariç tabii.

Biz içeri girince hepsi sessizleşti. En azından bize saygı duymaları güzeldi. Ben abima bakarken Asrın ile göz göze gelmemek için kendimi sıkıyordum. Birisi, Berra gibi aramızda olanları anlarsa diye korkuyordum.

"Asrın, kafeye gidiyoruz da acaba bizi bırakabilir misin?" Arya'nın sözleriyle şaşırdım. Kendi başımıza gideceğimizi düşünüyordum.

Abim kaşlarını çatarak bana baktığında 'ne var' diye başımı salladım. Galiba emrivaki yapmamdan hoşlanmamıştı ama bir şey demedi.

Asrın ayaklandığında kalp atışlarım hızlandı. Onu her gördüğümde böyle oluyordum.

Sessiz bir şekilde aşağı inip arabaya geçtik. Hangi kafeye gideceğimizi bilmiyordum. Tamamen Arya'nın zevkine bırakmıştım tercihleri.

Asrın arabayı daha önce hiç gelmediğim bir kafenin önünde durdurunca Arya ve Belinay indi. Tam ben de inecekken Arya beni durdurdu.

"Siz devam edin canım. Bir kaç saat sonra görüşürüz." Arya bu sözlerinin üzerine hızlıca kapıyı kapatınca Asrın da aynı hızla arabayı çalıştırdı. Yanlarından geçerken Arya ve Belinay'ın sırıttığını görmüştüm.

"Asrın, ne oluyor?"

"Seni kaçırıyorum güzelim."

"Nereye gidiyoruz?" Diye sordum heyecanla.

"Sürpriz olsun," diyerek göz kırptı ve önüne döndü. Karnımdaki kelebekler yorgunluktan kanat çırpmayı bırakmışlardı artık.

Ben heyecanımı biraz olsun dinginleyebilmek için yolcu koltuğunun camını açarken Asrın'a göz ucuyla baktım.

Oldukça keyifli görünüyordu. Abim şuan birlikte baş başa olduğumuzu bilse bu kadar keyifli olur muydu bilmiyordum.

Merakla nereye gideceğimizi belki anlayabilirim diye yol üzerindeki mekanlara bakıyordum ama burası daha önce hiç gelmediğim bir yerdi.

Asrın arabayı durdurduğunda geldiğimiz yere baktım. Oldukça güzel bir restorana gelmiştik.

Vale arabayı alıp bir yere park ederken biz de içeri geçtik. Asrın arabadan iner inmez elimi sıkıca tutmuştu. Hissettiğim duygular pahabiçilmezdi.

Birlikte restorana girdik ve Asrın beni yukarı çıkarttı. Üst katı görünce mest olmuştum. Resmen şehir tüm güzelliğiyle ayaklarımızın altındaydı. Rüzgar serin serin eserken gözlerim yukarıdaki ışıl ışıl yıldızlara kaydı. Burası çok ama çok güzeldi.

(Gece saatleri olduğunu ve havanın kararmış olduğunu düşünün

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

(Gece saatleri olduğunu ve havanın kararmış olduğunu düşünün.)

Ben mest olmuş bir şekilde manzarayı seyrederken Asrın elini belime atarak beni bir masaya yöneltti. Hemen sandalyemi çektiğinde gülümseyerek oturdum. Heyecandan boğazım kurumuştu.

Masanın üstüneki sudan alelacele bir yudum aldığımda Asrın boğazını temizledi. Tam o sırada telefonunun çalmasıyla daha başlayamadığı lafı bölünmüş oldu.

"Ne var Batu?" Abimin adını duymamla gerildim. Ya beraber olduğumuzu öğrendiyse?

"Oğlum uykum vardı eve geçtim kapat telefonu yatacağım," diyerek abimin suratına kapattı. Abim, Asrın'ın sürekli telefonları yüzüne kapatmasına çok sinir olurdu. Hep söylüyordu.

Asrın yeniden bana döndüğünde gözleri resmen ışıldıyordu. Benim de ona öyle baktığıma emindim. Gözleri bana çok güzel bakıyordu. Hep böyle bakmasını istiyordum.

"Enfâl'im, güzeller güzelim, bu geceden itibaren hayatımdaki kadın olup beni de hayattaki en şanslı adam yapar mısın? Benimle çıkar mısın?" Asrın'ın sözleriyle kalbim yerinden çıkacak gibi oldu.

"Evet evet evet!" Dedim sanki evlenme teklifi almışım gibi.

Benim sözlerimden hemen sonra diğer masalardaki insanlar alkışlayınca mutlulukla ikimiz de ayağa kalktık ve Asrın sımsıcak dudaklarını dudaklarıma bastırdı.

Shawty || Yarı Texting Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin